|
|
17 FEBRUARI 2018 |
|
Als The Mavericks nog eens in het land zijn, willen wij daar absoluut bij zijn. De band die je naadloos kan integreren met een fifties en sixties vintage sound, knappe country, Tex-Mex, swingende R&B en zelfs een scheutje blues en rockabilly. The Mavericks werden bijna drie decennia geleden opgericht door Raul Malo en Paul Deakin. De groep werd in 1989 opgericht door Malo, een Cubaanse Amerikaan en geboren in Miami, wiens ouders waren gevlucht voor het regime van de Cubaanse revolutionair Fidel Castro. Malo, die opgroeide met het luisteren naar de collectie countryrecords van zijn ouders, vond zijn gading als tiener in de popmuziek.
Hij speelde in pop-rockbands uit Miami, waaronder The Tomboys en The Basics, tot de avond dat hij Rodney Crowell zag optreden in een club in Miami Beach. Raul ontmoette Deakin, en samen richtten ze dus de band The Mavericks op. Het duo was vrijwel meteen een van de meest opvallendste bands in de punk en rockscene in en rond Miami, Florida. Al even snel werden ze in Nashville opgemerkt door superproducer Tony Brown toen het duo zich aanmeldde bij MCA Records. De mix van Cubaanse grooves en de op Bakersfield geïnspireerde twang sound genereerde in verschillende CMA en ACM Awards, en een Grammy Award in 1995. Het was een poosje stil rond de band, tot ze vijf jaar geleden het succesvolle album ‘In Time’ promoten. In 2015 volgde dan de al even fantastische release ‘Mono’ om twee jaar later ‘Brand New Day’, op het eigen nieuwe platenlabel Mondo Mundo op ons los te laten. Samen met heel wat grote hits, genoeg fris materiaal dus voor een spetterende show in een uitverkochte Het Depot in Leuven. Raul Malo’s gouden stem werd vanavond alweer sterk gealterneerd met de twang-gitaarsound. Zijn warme toon werd op zijn beurt ingevolgd door zijn soulmates Eddie Perez (gitaar), de flamboyante keyboardvirtuoos Jerry Dale McFadden, drummer Paul Deakin, bassist Ed Friedland, de steeds aanwezige Michael Guerra op accordeon en heel wat prikkelende van saxofonist Max Abrams en Julio Diaz trompettunes. The Mavericks openen strak met ‘Easy As It Seems’ en ‘Damned’ (If You Do). De sfeer zit meteen raak en de onvergetelijke melodielijnen van ‘Back In You Arms Again’ waren een eerste knaller van de avond. En het zou niet de laatste zijn, want ook het ska-getinte ‘When You Do To Me’ werd luidkeels meegezongen. De swingende country tunes uit ‘Stories What We Can Tell’ deed ons zowaar meedeinen op Malo’s heupwiegende rondingen. Een stoïcijnste maar steeds goedlachse Raul Malo staat in contrast met de vaak gek bekkende en halsbrekende moves van Eddie Perez, die zijn gitaarriffs moeiteloos uitstrooit over Het Depot. Onverstoord gaat de band verder met de Bruce Springsteen klassieker ‘All That Heaven Will Do’, dat zowaar Tex-Mex arrangementen kreeg aangemeten. ‘What a Crying Shame’ werd een eerste ballade tot Malo ‘Dancing In The Moonlight’ inzette en het dak er opnieuw afging. |
De accordeon swingende tunes vinden vaak een antwoordt op de vele hahah’s die het publiek op hen loslaat Het Amerikaans-Cubaanse muzikale erfgoed heeft overduidelijk ook een boodschap in nummers als ‘All Over Again’. Malo converseert pas nu voor een allereerste keer met zijn fans. Hij heeft het over de vele schietpartijen in zijn thuisland, de vele onschuldige slachtoffer en herdenkt de zeventien doden van afgelopen week in een school in Parkland, Florida. Het nummer ‘How Can You Mend A Broken Heart?’-origineel van The Bee Gees- is een pakkende en emotioneel eerbetoon aan al deze onschuldige tieners. Malo omschoudert voor het eerst zijn akoestische gitaar voor ‘I Wish You Well’, een nummer dat hij schreef voor zijn vader, het opvrijende ‘Amsterdam Moon’ en ‘La Mucara’ dat alweer werd ingekleurd door die verdekselde en goed klinkende Mexicaanse accordeon en speelse trompet arrangementen. Bij het Tex-Mex gekleurde ‘Abre El Corazon’ barst het feestje opnieuw los. In zover een Tex-Mex polonaise bestaat werd de dans opnieuw ingezet bij heel wat dolgedraaide Maverick fans. De eenvoudige akkoordenschema's en de boom-chicka-boom baslijnen van de blues song ‘Ride With Me’, uit het recente album ‘Brand New Day’, waren de voorbode voor de swingende compositie ‘As Long As There’s Loving Tonight’ en het gitaarriffs overgoten en stemming wisselende ‘I Said I Love You’. Na een heel korte break komt Raul Malo solo het podium op voor een pakkende versie van ‘The Times They Are A-Changin’, een Bob Dylan cover en ‘Brand New Day’. De Pink Floyd keyboard-getinte intro uit ‘Us And Them’ brengt ons zo naar het hemelse ‘Harvest Moon’, een covernummer van Neil Young. Met de lekkere Mexican groove uit ‘All Night Long’ ging de sfeer alweer crescendo en voor zover dit eigenlijk nog kon, naar ongekende hoogtes. In het nummer ‘Summertime’ (When I’m With You) verweefde de band zelfs enkele flarden van
‘A Message To You Rudy’ van The Specials tussendoor. Tegen de tijd dat het langverwachte nummer ‘Dance The Night Away’ ons bereikte was Het Depot al gealterneerd in een heuse sauna. ‘Dance The Night Away’ …..I don’t dance at all. no desire! Except when I hear this fucking song--and then I can’t help it!!!...vertelde een vriendelijk dame naast ons. En toen moest Chuck Berry’s ‘You Never Can Tell’ nog de revue passeren. Een geslaagde laatste explosie met ‘All You Ever Do Is Bring Me Down’ drijfde ons uiteindelijk richting ‘exit’. In haast 150 minuten !.... hadden we een gespierde en ritmisch kloppende show van The Mavericks gezien. Eén lange prolongerende ‘goose bumps’ avond! setlist
Encore:
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024