Zeer geslaagde Metaldag met uitstekende bands |
|
|
7 augustus 2016 |
|
Vertical Divider
Lokerse Feesten is een 10-daags stadfestival gelegen in het centrum van Lokeren. Dit is ondertussen het 37ste editie. Op 8 augustus was het de beurt aan de metaldag. Het beloofd een groot succes te worden want het festival was al een paar dagen voordien uitverkocht. Met een stralende zon en een licht briesje mochten we het festival starten. Het festivalterrein zelf is redelijk klein maar dat hield de massa niet tegen. De opener van deze dag was niemand minder dan Inglorius. Vier jonge heren uit Engeland die samen hard rock leveren. Een frisse en nieuwe band dus. Het viertal sprong het podium op en gaven een zeer energiek maar ook een heel goed optreden. Hoewel het plein nog maar half vol stond, hield dat Inglorius niet tegen om een spetterend spektakel neer te zetten en het publiek te entertainen en op de warmen voor de volgende bands. Het voelde net als de goede oude hard rock tijden. De opvolger van Inglorius waren niemand minder dan Red Fang. Een Amerikaanse rockband uit Portland, Orlando. Nu het plein al iets meer gevulder was, konden zij aan hun optreden beginnen. Ook zij waren heel energiek en brachten vooral nummers van hun nieuwe album ‘Only Ghosts’. Het viertal wist ook een hele mooie show neer te zetten waar ik enorm van genoten heb. Nu was het de beurt aan niemand minder dan Suicidal Tendencies uit Venice. Zij kregen bij de eerste noten die gitarist, Jeff Pogan, sloeg al het hele publiek mee. Nu het veld echt goed gevuld was en goed opgewarmd, fokten zij het publiek nog wat op. Van jong tot oud, iedereen genoot er van en ging uit zijn dak. Ze hebben al hun beste nummers gespeeld uit vroegere albums. Ook de bandleden zelf genoten van het publiek. Een heel energieke en geweldige show. Nu was het de beurt aan de band waar vooral de jeugd op uit was: Parkway Drive. Een metalcore band van Australië. Zij hebben een geweldige show neergezet met vooral nummers van hun nieuwste album ‘IRE’. Het publiek ging uit zijn dak en iedereen genoot. Ook een stormvloed aan crowedsurfers en moshpits waren er aanwezig. Er was confetti, er was vuurwerk. Het plaatje was compleet. Ze kregen een goed uur de tijd om zichzelf te bewijzen en dat hebben ze maar al te goed gedaan. Winston McCall keek, zag en overwon. |
Vertical Divider
Strakke leggingen, wild lang haar, panterprint en zeker niet te vergeten de nodige dosis blote boezem. Het was de aan beurt aan de enige echte Steel Panther! Het viertal vormen een glam metal band uit Los Angeles. Zij brachten de glam metal van vroeger voor één dag terug naar het Lokerse. “I don’t play one more note until I can see boobies!” schreeuwde Satchell, de gitarist, naar het publiek en zo begonnen meer en meer vrouwen zich te ontbloten. Het was een zeer amusante show met veel humor en perversie maar zowel jong als oud kon er zich zeker wel amuseren. Ze speelden al hun beste songs en maakten er een geweldig optreden van. En dan nu, het moment waar velen op zaten te wachten, de almachtige Slayer betrad het podium. Slayer bestaat uit vier mannen die ons thrash metal brengen uit de Verenigde Staten. Slayer had maar een paar noten nodig om het gehele publiek wild te krijgen. Headbangen, moshpits, meeschreeuwende mensen,.. Het plaatje mocht er zeker zijn. In een mum van tijd hadden ze het gehele publiek rond hun vingen gedraaid. Ik hoop dat sommige mensen hun nekwervels nog gespaard zijn gebleven want headbangen was er gegarandeerd! Als afsluiter van deze editie kwam Limp Bizkit. Dit is een Amerikaanse metal/rapcore band uit Jacksonville. Love them or hate them. Er bestaat geen tussenweg. Een deel van het publiek had ondertussen al het publiek verlaten maar dat hield Fret Durst en de band niet tegen om er vooral een klap op te geven. Al wat me wel op viel was dat het niet Sam Rivers was die de bas speelde maar iemand anders. Fret Durst die al grappend het publiek wou entertainen omdat hij dacht dat hij in Mexico was. Eens ‘Brake Stuff’ begon mocht één gelukkig iemand het podium beklimmen samen met Fred op één voorwaarde: Een crowed surf moest en zou gebeuren. Het optreden bestond vooral uit een collectie van hun grootste hits, een Nirvana cover en wat plaatjes van een DJ. Het was een zeer aangename en heel leuke dag van de Lokerse Feesten. De zon scheen mooi, de muziek wel geweldig en ambiance gegarandeerd! Een (terecht) uitverkochte editie om niet snel te vergeten!i Ezperanzah! |