Met Meskens in Motown wordt nogmaals bewezen dat ons land wel degelijk enorm goede artiesten herbergt... |
|
17 SEPTEMBER 2016 |
Vertical Divider
Cultuurfunctionaris Tom Coppers heeft met ‘Meskens In Motown’ meteen met een knaller van een concert het theaterseizoen 2016-2017 op de rails gezet. De belangstelling was groot wat maakte dat het concert dan ook uitverkocht was. Het Amerikaanse platenlabel Motown, wat een samentrekking is van ‘Motor City’, de bijnaam voor Detroit en ‘town’, werd in 1959 opgericht door Berry Gordy. In de Motownstudio, bekend als ‘Hitsville USA’ werden baanbrekende opnames gemaakt. De sound die Gordy omschreef als ‘The Sound Of Young America’, zorgde ervoor dat de zwarte muziek definitief doorbrak bij het blanke publiek. Doordat Gordy steeds beroep deed op een vaste begeleidingsband, kreeg Motown van bij de start een eigen geluid. Dat geluid werd gecreëerd door sterren als o.a.The Supremes, Stevie Wonder, Marvin Gaye, Smokey Robinson & The Miracles, The Four Tops, Martha & The Vandellas, Gladys Knight & The Pips en Edwin Starr. Het label scoorde dan ook een enorm aantal hits. Hits die ook vandaag nog steeds heel actueel klinken, wat Nathalie Meskens met ‘Meskens In Motown’ met een enorme gedrevenheid bewees. Met een 10 koppige begeleidingsband waaronder een formidabele ritme- en blazerssectie en superieure backing vocals, dook Meskens in Motowns schatkamer. Wat zij daar vond, waren songs die de jaren 60 en 70 kleurden. Na de door de band ingezette intro ‘Going To A Go Go’ verscheen Nathalie op de het toneel. Gekleed in een rode korte sexy jurk, op hoge hakken en met enkele van Tina Turner geleende danspasjes, wierp Meskens zich onmiddellijk erg sterk op ‘Baby Love’ van The Supremes. Hier stond geen zangeres die wat soulnummers zong, hier stond een rasechte souldame. Was het muzikale niveau al sterk van bij aanvang, het zou nog aanzwellen met ‘Where Did Our Love Go’ en ‘Stop In The Name Of Love’. Hier gebeurde iets magisch. Hier stond geen frontdame die gebackt werd door haar band. Neen, hier smolten muzikanten en zangeres samen tot één geheel. Een geheel dat Gordy’s opnamestudio terug tot leven bracht. Hemels! |
Vertical Divider
Met Judith Okon en Steve Kashala had Nathalie Meskens bovendien ook een uitzonderlijk backingduo. De manier waarop Steve en Nathalie in de huid kropen van Marvin Gaye en Kim Weston tijdens diens ‘It Takes Two’ was fenomenaal. Wat een stemmen, wat een sound, wat een inleving! Steve Kashala en Judith Okon brachten later op de avond nog een indrukwekkende versie van ‘Ain’t Nothing Like The Real Thing’ van Marvin Gaye en Tammi Terrell. En laat ons eerlijk zijn, dit duo bewees dat hun coverversie zeker niet moet onderdoen voor ‘the real thing’. De songs van Marvin Gaye en Stevie Wonder zijn nu niet bepaald nummers die je zo maar eventjes covert, maar zoals Meskens ‘What’s Going On’ en ‘Master Blaster’ vertolkte, was gewoonweg indrukwekkend. Of het nu werk van The Four Tops of Smokey Robinson & The Miracles was, steeds waren de versies van een zeldzame schoonheid. Zonder bisnummers kwamen Nathalie en haar muzikanten niet weg. Dat waren ze trouwens ook niet van plan, maar na een pakkende ‘I Heard It Through The Grapevine’ en een medley met o.a. ‘Get Ready’, ‘War’, ‘You Just Keep Me Hanging On’ en ‘Tears Of A Clown’, liep het feest onherroepelijk ten einde. ‘Meskens In Motown’ is een superproductie. In een wervelende show werden de roemrijke jaren van de gouden hits van het Motownlabel terug tot leven gebracht. Dat die hits van puur goud waren, werd nog gevisualiseerd door de goudkleurige snippers die vanuit de lucht bij het einde op de artiesten neerdwarrelden. Na deze fantastische en indrukwekkende show was het bij de aangeboden hapjes en drankjes nog heerlijk nagenieten en gezellig bijpraten. Met ‘Meskens In Motown’ naar Overpelt te halen, heeft Tom Coppers weer maar eens bewezen dat ons land wel degelijk enorm goede artiesten herbergt, wat tijdens de komende concerten nog meermaals zal bevestigd worden. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024