25 april 2015 • Molenhuis / Artoc Antwerpen

Belofte maakt schuld en ook al zit mijn agenda ‘boesjevol’ toch was het nu of nooit om mijn gegeven woord daadwerkelijk in praktijk te brengen en trok ik op zaterdagavond richting Antwerpen. Na een tijdje zoeken kon ik mijn vervoermiddel toch nog ‘gareren’ en dan maar op zoek naar de ‘Grote Pieter Pot Straat’ en als je niet van ’t stad bent is dat dan wel even zoeken. In de kleinste gemeenten buiten deze provincie vind je wel ergens een info bord met stratenplan maar hier in Antwerpen gaat het geld blijkbaar naar andere doelen en dus gaan we voor de info maar informeren bij een kelner en zo vinden we dan toch deze ‘grote’ straat.

De reden voor het bezoek was een optreden van ‘Moonlighting’ een verzameling van muzikanten die zich nog gepassioneerd kunnen inleven in wat zij willen brengen. Eén van de leden is Coralie die we nog kennen van Cora Lee & The No Trouble Bluesband waarvan ze in een vroeger leven samen met haar wederhelft Roland deel van uit maakte. Muzikaal zijn ze nu hun eigen weg gegaan want zo verzorgd Roland de basakkoorden bij de bluesband ‘The Bluesbones’ en vindt Coralie haar gading bij deze Moonlighting. Het Molenhuis blijkt dus geen kroeg te zijn maar een thuishaven van een groep salsadansers waar ook de groep Paseo haar stek heeft. Zij brengen voornamelijk een mix van ‘latin music’ verstrengeld met chancon en flamenco als het maar zuiders getint is. Een klein gesprek met de leden Jan Van Houdt en Jean Overmeire brengt een beetje klaarte in de duisternis waarvoor deze toch wel gezellige ruimte dient. Aan de ‘PA’ ook al een gekend gezicht want als de ‘Bluesbones’ moonless zijn  wordt Ronald opgetrommeld om hier te zorgen dat op het gebied van de ‘sound’ hier alles in de ‘sjakosj’ is en omdat we hier niet op de wei van Peer zijn moet dat nog wel lukken weliswaar gesponsord met een ‘Duvel’.

‘Moonlighting’ bestaat buiten Coralie (vocals) ook nog uit Michel Romainville (bas), Danny Mojet (gitaar) en Christian Cadelli (gitaar) en deze beide gitaristen zijn blijkbaar ook leverancier van verschillende van hun nummers. Hun ‘ding’ is een blend van Jazz, Blues en Rock en zo blijkt Coralie toch nog een beetje Cora Lee te zijn. Een drumstel behoort bij deze ‘Moonlighting’ als ‘not done’ wat uiteraard de sfeer waarin deze muzikanten hun werk willen doen ten goede komt.
it ‘concert’ mag als zeer intiem worden beschouwd en de aanwezigen lijken meer op een groepje vrienden te zijn dan concertgangers die hun zaterdagavond willen vullen.

Hun set bestaat uit eerlijk verdeeld eigen werk aangevuld met enkel sterke covers en zo bereiken ze bij deze ‘Moonlighting’ dat hun optreden voor iedereen toegankelijk blijft. Je moet het maar doen met een beperkte groep aanhangers telkens weer een verdiend applaus te krijgen na elk nummer is het nu eigen werk zoals het opwekkende ‘The Beep-Beep-Be-Bop Style’ of het serieuzere werk van Sting met ‘It’s Probably Me’. Vroeger waren we al overtuigd van de vocale kwaliteiten van deze frontvrouw en vanavond is daar nog steeds geen verandering in gekomen. Met de ballad ‘Can’t Get You Of My Mind’ van gitarist Cadelli kunnen we ons niet ontdoen van het gevoel dat hij de liefde voor zuiderse gitaarklanken diep in zijn hart draagt, dat zie je, hoor je en voel je.

De stembanden zijn bij Coralie echt getraind op het betere werk en daarmee grijpen ze dan ook naar het betere blueswerk met ‘I Put A Spell On You’ van Screaming Jay Hawkins een nummer waar ook Danny Mojet zijn gipsy gitaar ruilt voor een oerdegelijke Telecaster en waarbij de inleving bij Coralie een zoveelste hoogtepunt bereikt. Stevie Wonder en Ray Charles zijn ook nog een paar grote namen waaraan ze gedacht hebben in hun repertoire en zelf een ‘traditional’ als ‘House Of The Rising Sun’ wordt hier knap gebracht en wat zou een ‘enchanted evening’ als deze zijn zonder Gershwin zijn ‘Summertime’.

Well Done!!! En zonder fout zal ik me zeker nog eens volledig vrij maken om te genieten van de kwaliteiten van deze muzikanten versterkt door de inleving van ons Cora Lee… euh Coralie want de blues is zeker nooit ver weg.