‘Veel retro, te weinig vintage en steengoede bands’ |
|
|
6 augustus 2016 |
|
Vertical Divider
S-Plus Limburg vzw (De Voorzorg) organiseert jaarlijks het Retro & Vintage festival in Bokrijk. Tussen 11 en 20 uur kan je er terecht voor een oldtimer happening, een retro en vintage pop-up markt en nogal wat randanimatie zoals een fotograaf uit de jaren stilletjes. Jammer dat de helft van de standhouders van de markt alleen maar veel te dure namaakspullen of nep items verkochten die niets met retro of vintage te maken hadden, zoals babykleertjes, gloednieuwe ‘juwelen’ en hedendaagse schoonheidsproducten. De vrouwen konden een retro-look-make-over laten doen. Ditmaal kon dat bij de Rockadella’s. De heren hadden de mogelijkheid om hun haar te laten knippen en hun baard te laten trimmen in Bendotti’s Barbershop. Natuurlijk waren een hele hoop bezoekers uitgedost in jaren 1940 en 50 kledingstijl. Altijd weer mooi om te zien. Met rond de 5000 bezoekers begint het festival een beetje uit zijn voegen te barsten. De Classic cars waren dit jaar verplaatst naar de parking en de ruimte voor het podium werd ingenomen door een gigantische dansvloer en enorm veel tafels en bankjes voor de aanwezigen. Tussen de live-acts door werd er op initiatief van Radio Modern een dansinitiatie gegeven. Een beetje vreemd daarbij was dat er een Charleston-les werd gegeven, terwijl dat toch een dansstijl uit de jaren 1920 is, terwijl het profiel van het festival toch de jaren 1950, 60 en 70 aankondigde. Dan verwacht je toch een swing, jive en rock ‘n’ roll- initiatie. De pauzemuziek werd verzorgd door DJ Chris Barrow die alleen maar slijmerige slappe tearjerkers en neo rock ‘n’ roll draaide, zoals ‘You’re The One That I Want’ uit de film Greece. Daar hadden ze er veel betere voor kunnen vinden, DJ Miss Twist bijvoorbeeld, ik zeg maar wat… Een opmerkelijke verbetering tegenover vorig jaar was de bandprogrammatie. (met dank aan Twinstreet Bookings) Geen oubollige dansorkesten voor bejaarden meer, maar echte rock-n’ roll en rockabilly bands. Rond twaalf uur was het nog wat grijs en overtrokken en verwachtte je elk moment een regenbui, maar dat pakte anders uit, want halverwege het optreden van de eerste Band, ‘Eastville Sinner’, kwam de zon tevoorschijn en die zou de hele dag het festival opwarmen. Eastville Sinner bestaat sinds 2014 en de leden hebben hun sporen al verdiend in bands als, Howlin’ Bill, The Baboons en Moonshine Reunion. De bandleden zijn gitarist/zanger Kris Wouters, contrabassist Bas Vansteen, drummer Ken Hontelé en zijn broer leadgitarist Jimmy Hontelé, die korte, maar krachtige en messcherpe solo’s gaf. Het is een zeer gedreven band en ze musiceren op hoog niveau. |
Vertical Divider
Het nog niet zo talrijk aanwezige publiek genoot van de surfsound, country, een beetje americana, rock ‘n’ roll en rockabilly. Vooral ‘Seven Nights To Rock’ kon de mensen bekoren. En het werd een feestje met CCR’s Green River en ‘It’s All Over Now’ van The Stones. De dansvloer raakte voor het eerst op de dag gevuld met dansende koppels. Deze sterke band sloot af met ‘Rock All Night’. Walter Broes, die iedereen uiteraard nog kent van de succesvolle Seatsniffers, timmert hard aan de weg met zijn Mercenaries. Binnenkort verschijnt hun debuutplaat, want daar leggen ze momenteel de laatste hand aan. Met songs als ‘(You Got Me) Dizzy’ en het soulvolle ‘Security’, met prachtig gitaarwerk van Walter, weten ze feilloos te overtuigen. Hun eerste single ‘ManChild’ klinkt prachtig en als ze die richting voortzetten zal je ons niet horen klagen. Ze sluiten hun set of met Buddy Holly’s ‘Dearest’. Maar de mensen wilden meer en Walter en de zijnen bissen met het snelle ‘Boogiewoogie Country Girl’. Johnny Trash & The Trash Pack zal iedereen ondertussen wel kennen, al was het alleen al maar omdat Johnny Trash een speciaal figuur is (die trouwens ook de mc was). Hij heeft een cowboyhoed, lange haren tot halverwege zijn rug en een ‘Hamburgers en Bier’-buik. Maar hij brengt country en rock ‘n’ roll met een punkattitude. Natuurlijk speelt hij enkele covers van zijn held Johnny Cash, waaronder ‘Fulsom Prison’ en ‘Ring Of Fire’, maar ook een country/folkversie van Motorheads ‘Ace Of Spades/Ik zweet nog steeds’. Het kan allemaal bij hem. Eigen werk met titels als ‘Bicky Cheese’, ‘I Love You More Than Burgers and Beer’ en ‘One More Tequila’ dat op zijn nieuw te verschijnen cd in het Nederlands als ‘Nog één Tequila’ zal staan, maar ook bluesklassiekers als ‘Rollin’ and Tumblin’ en ‘Red Rooster’. Het klinkt allemaal soms wat slordig en nogal nonchalant, maar de sfeer zit erin en iedereen vermaakt zich. Meer moet dat toch niet zijn? Alsluiten doet Trash met een countryrockversie‘ van Gloria Gainors ‘I Will Survive’. Jaren geleden speelden The Baboons op blues Peer en toen vond ik ze nogal slaapverwekkend, maar tegenwoordig is het een topband. Alles zit goed aan deze band. Ze gaven een puntgaaf optreden, een vurig, levendig optreden met pit en vuur, laten we maar zeggen mét ballen! De songs die het best bleven hangen, waren ‘Love U Right Tonight’, ‘Devil Moon’ en Boogie Curse’. Wat een band, wat een drive, wat een schwung. Een waardige afsluiter van deze dag. Allemaal daarheen volgend jaar. And put on your dancing shoes! |