7 april 2016 • CC De Breughel (De Wolken), Bree
Het cultuurseizoen 2015-2016 loopt stilaan op zijn laatste benen. Wat echter niet wil zeggen dat de kwaliteit van het aangebodene dan minder is. Dat mochten we ervaren bij het concert van de uit Northern California komende Rita Hosking en haar echtgenoot Sean Feder. Hosking is een relatieve nieuwkomer in het folk-, country- en Americanacircuit. De pers plaatst haar op één lijn met kleppers als Natalie Merchant, Gillian Welch en Caroline Herring en dat is zeker niet overdreven. Zelf speelt Rita akoestische gitaar en mondharmonica. Op dobro en banjo laat ze zich begeleiden door haar echtgenoot Sean Feder. 
Onlangs verscheen haar, op ‘The Hero With A Thousand Faces’ van Joseph Campbell gebaseerd album ‘Frankie And The No-Go Road’. Rita omschrijft dit album als ‘a bold revitalization of the American spirit as seen through the hero's journey.’  Volgens Rita gebeurt die heldentocht die iedereen in zijn dromen weleens onderneemt uit twaalf stappen. Die twaalf stappen transformeerde zij naar twaalf in folk, oude country en bluegrass gedrenkte nummers. Beginnen deed ze echter met enkele van haar oudere nummers zoals ‘Little Joe’. Ter verduidelijking van het nummer, vertelde Rita het prachtige verhaal van de hardwerkende, in oversized kleding lopende cowboy en eenzaat Little Joe. Joe, die ver van huis, na een zware dagtaak nergens meer te bespeuren was. Het verdiende loon werd steevast naar thuisbasis California versast. Groot was de verbazing toen uiteindelijk bleek dat Little Joe een vrouw was en dat haar loon diende om haar kind te onderhouden. Rita is een echter verhalenvertelster, zowel in haar bindteksten als in haar songs. Die songs zijn meestal ballades die door Rita’s krachtige stem je tot op het bot raken. Naast eigen werk, heeft ze ook een neus voor pakkende traditionals zoals het door bluegrass beïnvloedde ‘Dream Of A Miner’s Daughter’. Maar laten we terugkeren naar haar nieuwe album. De eerste stap van de heldentocht kreeg gestalte in het schitterende ‘A Better Day’, waar Rita deed denken aan de folkiconen uit de sixties. Dat de uitdagingen op de aangevangen heldentocht vaak ingewikkelder zijn dan zij aanvankelijk leken, waren het onderwerp van ‘I See Storms’.
Maar ook ‘Our Land’, ‘Black Hole’, het over de getrokken levenslessen gaande ‘Mama Said’ en het over ‘back to reality’ handelende ‘Resurrection’ uit ‘Frankie And The No-Go Road’ maakten zonder meer een verpletterende indruk. Het is duidelijk dat Hosking bij het schrijven van de songs voor dit album niet over één nacht ijs is gegaan. Toch hoeft het niet altijd zo diepzinnig te zijn. Dat bewees ze met ‘Dishes’, waar je niet meer moet gaan achter zoeken, dan de berg afwas die op je wacht. Nog zo een heerlijk moment was toen Rita ‘Come Sunshine’, ontstaan tijdens een regenachtig muziekfestival, waarbij het gezin doornat werd, vertolkte. Het plotse overlijden van countrygrootmeester Merle Haggard ging als een schokgolf door de muziekwereld. Gepast bracht Sean, op gitaar, een mooi eerbetoon aan Merle met diens ‘Tonight The Bottle Let Me Down’. Met Rita’s meest recent nummer en enkel te downloaden via haar website, http://www.ritahosking.com/home, ‘Where The Grassroots Grow’ kwam stilaan het einde in het vizier. De intimiteit die er gedurende het ganse optreden heerste, kreeg echter nog een boost van jewelste toen Rita en Sean besloten om de bisnummers zonder hulp van de geluidsinstallatie te brengen. 
De emotioneel gebrachte ballades, de schitterende verhalen die Hosking vertelde, haar overtuigende vocale prestaties, alsook de uitstekende begeleiding van Feder, maakten van dit optreden weeral eentje dat nog lang in ons geheugen zal vertoeven. Wij zijn benieuwd waarmee Jan Coonen en zijn team ons weer gaan verrassen tijdens het komende cultuurseizoen! 

Met dank aan Cultuurcentrum De Breughel.