16 april 2016 • Mitsubishi Electric Halle Dusseldorf (Duitsland)
|
|
Wij herinneren ons dat we 3 jaar geleden naar Essen afzakten voor onze persoonlijk eerste editie van 'Rock Meets Classic', zonder hoge verwachtingen maar met 'onze' Night Of The Proms in het achterhoofd. Met onze ‘Nights’ heeft deze Duitse formule echter 'wenig am Hut', zoals ze daar zeggen. Het concept van het Duitse 'Rock Meets Classic' bevat duidelijk meer rockgehalte. Want naast het in 2000 opgerichte Bohemian Symphony Orchestra Prague onder leiding van dirigent Bernard Wünsch, wordt het gehele muzikale spektakel geleid door Mat Sinner, die de extra heavy-accenten toevoegt met zijn Mat Sinner Band. |
|
Hierdoor dreigt de muziek niet weg te zakken in de meer simpele, voor de handliggende klassieke orchestrale interpretaties van de nummers. Dit gebeurt telkens met een resem zangers van een hoog niveau uit de rockgeschiedenis. Zo kregen we die bewuste avond in Essen 2013 Paul Rodgers (Bad Company), Eric Brazilian (The Hooters), Steve Augeri (ex-Journey) en Chris Thompson (ex-Manfred Mann's Earth Band) op ons bord geserveerd. En wat voor een avond was dat! Op de affiche stond toen ook Bonnie Tyler, maar die was die dag met griep aan haar hotelbed gekluisterd. Dit jaar was het arsenaal aan zangers nog groter. Zo was er Joey Tempest (Europe), Steve Walsh (ex-Kansas), Midge Ure (Ultravox), Scott Gorham en Ricky Warwick (Thin Lizzy), Andy Scott en Pete Lincoln (The Sweet), Dan Mc Cafferty (ex-Nazareth) en als special guest Doro. Voor de fans van Steve Walsh en
Hoogstwaarschijnlijk was het de allerlaatste kans om Dan Mc Cafferty nog eens op een Europees podium te kunnen aanschouwen. Want Walsh heeft zich in 2014, na 41 jaar dienst bij Kansas, definitief teruggetrokken om met pensioen te gaan en Mc Cafferty heeft in 2013 Nazareth verlaten wegens gezondheidsproblemen. Vermoedelijk zullen de organisatoren ook hemel en aarde verzet hebben om Mc Cafferty er nog eenmaal bij te hebben. Niet voor niets stond hij ook op de affiche aangekondigd met de woorden 'The last goodbye: Dan Mc Cafferty'. Hij was het ook die op de eerste editie naast Lou Gramm en Bobby Kimbal op het podium stond. Moest het rechtstaan deze keer al wat moeilijker gaan, voor alle zekerheid werd voor hem een stoel in de buurt gezet. Desondanks bracht de sympathieke Schot met de rauwe whiskeystem het er vocaal behoorlijk vanaf, ook al brachten beide zangers, blijkbaar om geen risico's te nemen, slechts twee songs. De halve Duitse fotografengemeenschap haakte in het verleden al af omdat er tijdens de 'Rock Meets Classic'-shows strenge restricties waren waarbij slechts vanuit achter in de zaal gefotografeerd mocht worden. En ook deze keer werden wij verbannen tot een vaste stek aan de zijkant halverwege de concertzaal. Maar dat kon ons, kleine Belgen niet weerhouden om onze plicht te vervullen en te genieten van zo een ensemble van grote artiesten. Steve Walsh mocht na de instrumentale opening meteen de spits afbijten met het sterke 'Carry On My Wayward Son' van Kansas. Scott Gorham en Ricky Warwick stonden om commerciële reden geafficheerd als zijnde van de groep Thin Lizzy, maar fungeren ondertussen al een aantal jaar onder de noemer Black Star Riders. Partysongs zoals 'Fox On The Run' en 'Love Is Like Oxygen' van The Sweet waren dan weer momenten waarop het zittende publiek rechtveerde. Waar er bij dergelijke evenementen veelal op safe wordt gespeeld met slechts de allergrootste hits, was dat hier niet het geval. Doro bracht naast 'Für Immer' en 'All We Are' van het laatste Warlock-album 'Triumph And Agony', ook haar gloednieuwe single 'Love's Gonne To Hell'. En Joey Tempest zong 'Days Of Rock 'n' Roll' van Europe's laatste langspeler 'War Of Kings'. |
Voor de in Düsseldorf geboren Doro Pesch was deze show sowieso een 'heimspiel' waarbij ze op veel bijval van het publiek kon rekenen.
Ex-The Almighty zanger Ricky Warwick bewees ook nu weer dat zijn stemtimbre aardig dicht in de buurt ligt van wijlen Thin Lizzy-frontman Phil Lynott, terwijl Thin Lizzy een swingende versie van ‘Rosalie’ ten beste gaf. Midge Ure kondigde 'Vienna' aan als een nummer dat destijds iets verderop werd opgenomen, refererende naar de opnamestudio in Keulen waar de opvolger 'Rage In Eden' werd opgenomen. Ook al werd het desbetreffende album 'Vienna' in London opgenomen en daar slechts gemixt werd. Na de meezinger 'Hymn' van Ultravox’s van het door George Martin (die ook al een zwak had voor orchestraties) geproduceerde 'Quartet'-album, werd een korte pauze ingelast, waarna de Matt Sinner Band een eigenwijze cover bracht van Whitesnake's 'Here I Go Again', gevolgd door The Sweet die samen met Doro ‘Ballroom Blitz’ speelden. Tijdens het daarop volgende instrumentale gedeelte van 'Dust In The Wind' danste Steve Walsh met koorzangeres Tiffany Kirkland. Ricky Warwick kondigde de Thin Lizzy-klassieker 'The Boys Are Back In Town' aan met de woorden 'This next song we're gonna play with someone of the family!', waarop Midge Ure opnieuw het immense podium betrad. Vele aanwezigen zullen niet geweten hebben dat in '79 Midge Ure o.a. Thin Lizzy uit de brand hielp voor de destijds midden in een tour opgekraste Gary Moore. Als laatste van de zeven gastzangers mocht Joey Tempest het podium betreden. Toen kreeg de show na de toch ietwat oudere en rustigere voorgangers nog eens een extra adrenalineshot. Zoals gewoonlijk stond de Zweed, blijkbaar in het bezit zijnde van het jeugdelexir, te dansen en te springen als zouden we ons nog steeds in de jaren 80 bevinden. Voor het eerst hoorden we echter zo nu en dan eens een krakende stem, maar vermits dat niet tijdens de hoge noten was, zal hij vermoedelijk te kampen hebben gehad met een verkoudheid. Daarna werd het tijd voor 'The Final Countdown'. Als eerste bisnummer werd het niet voor de handliggende, maar desalniettemin lekker swingende, 'Ready Or Not' van Europe's tweede megaseller 'Out Of This World' gebracht. Tot slot kwamen alle gastmuzikanten nog eens samen op het podium voor een stomende versie van 'Rock 'n' Roll', de klassieker van Led Zeppelin. "This edition of Rocks Meets Classic proves again to be a perfect and inspirational blend of rock and classical music with one hell of a cast to let the hearts of the crowd feel younger again, without being only a trip down memory lane. This German format still needs to find his equals in other countries!" |
|
setlist
|