Een roadtrip naar de zieleroerselen van ‘Pink’ alter ego van Roger Waters. 35 jaar geleden componeerde basgitarist Roger Waters het meesterwerk ‘The Wall’. Toen reeds worstelde hij met het verleden en de tragische dood van zijn vader en grootvader. Met de verfilming van zijn laatste wereldtournee slaagt hij erin innerlijke rust te vinden, maar vooral met prachtige concertbeelden ook het publiek te betrekken in een pijnlijk oorlogsverleden
|
Als intro zie je Roger Waters eerst als een celebrity op de achterbank en nadien zelf aan het stuur van een ‘Rolls Royce’ richting geschiedenis. Aan een herdenkingsmonument ’14-’18 speelt hij op trompet een ‘last post’. Dan pas volgt een eerste collage van het overweldigende en wereldberoemde concert. We zien beelden opgenomen in o.a. Athene en Buenos Aires.
Afwisselend wordt de kijker meegetrokken in de verhaallijn van zijn verleden en deelgenoot gemaakt van het visuele spektakel ‘The Wall’. Wie er enkele jaren geleden bij was op ‘Werchter’ zag een theatertechnisch huzarenstuk. Wie nu naar deze ‘documentaire’ kijkt, geniet (opnieuw) veel meer van de op het terrein onzichtbare details. Vanuit je luie zetel geniet je van de vele close-ups in een besloten surround-omgeving. Met een live-gebeuren, uren rechtstaand ergens ver weg tussen de massa, mis je veel maar neem je natuurlijk wel deel aan het spektakel. Zoals reeds vermeld wordt het concert regelmatig onderbroken flitsen van de roadtrip doorheen Frankrijk richting Italië. We zien een emotioneel oprechte man die de afgelopen wereldoorlogen in herinnering brengt, pratend met vriend en/of alter-ego. |
Grootvader George-Henry Waters overleden in 1916 tijdens WO I toen zijn vader 2 jaren jong was én het overlijden van zijn vader toen hijzelf de leeftijd van 5 maanden had bereikt. Dat gegeven greep hem zozeer aan dat de meeste van zijn composities en lyrics hieraan gelinkt kunnen worden. Ontluisterend!
De film is absoluut geen vervanging van het live-concert maar veeleer een noodzakelijke aanvulling. Als bonus krijg je nog Time Lapses: een versneld overzicht van de opbouw, voorbereiding van het concert. De meerwaarde ontglipt mij wel. Een absolute aanrader om deze zinneprikkelende muzikale documentaire in huis te halen en, vooral, te delen met onze aankomende jeugd. Onmisbaar ook voor elke (+toekomstige) Pink Floyd adept. Marino Serdons (4½) |
Met dank aan Tinseltown