Too Good To Be True – 15 jaar Sioen |
|
10 december 2016 |
Vertical Divider
15 jaar al staat deze sympathieke Gentse singer/songwriter met succes aan de top van de Belgische muziekscene. Een ideaal moment om terug te blikken op een schitterende carrière. In 2003 nam hij zijn debuutalbum ‘See You Naked’ op, waarvan de single ‘Cruisin’’ als een komeet de hitlijsten bestormde. Bovendien stond hij driemaal op het podium van Rock Werchter, toerde hij door Europa, Zuid-Afrika en Zuid-Korea, componeerde hij muziek voor film, theater en de tv-serie ‘Marsman’ en was hij te zien in het VTM-programma ‘Liefde Voor Muziek’. Terecht is 2016 dan ook een feestjaar voor Sioen. Niet alleen bracht hij het album ‘Sioen – Too Good To Be True, 2001-2016’ uit, maar hij koppelde er ook een theatertournee aan vast. Een heel verrassende theatertournee trouwens, die cultuurfunctionaris Tom Coppers, bijna traditiegetrouw, weer een bomvolle zaal opleverde. Sioen koos niet voor één en dezelfde begeleidingsband, maar wel voor verschillende settings, waardoor de gekende songs een nieuw en erg goed zittend jasje aangemeten kregen. In Overpelt trad hij aan met gitarist Tom Goethals van o.a. Barbie Bangkok, violist Jeroen Baert, die eerder reeds deel uitmaakte van Sioens band, maar ook van de Zita Swoon Group en het duo dat momenteel erg hot is, namelijk PJ Seaux en Birsen Uçar, beter gekend als Hydrogen Sea. Openen deed Sioen solo aan de piano met het intieme ‘Please Hold Me in Your Arms’, gevolgd door ‘I Play A Song For You’. Meteen was duidelijk dat hier een rasartiest aan het werk was, van wie de prachtige melodieën vanaf de eerste noten je kippenvel bezorgden. Wanneer even later Tom Goethals, Jeroen Baert en PJ Seaux op het podium kwamen, werd het niet alleen nog mooier, maar kregen de nummers ook een aparte en vooral sfeervolle uitstraling. |
Vertical Divider
De magistrale vioolpartijen van Jeroen dreven ‘Too Good To Be True’ en ‘Wild Wild West’ tot ongekende hoogtes. Met PJ Seaux deed ook de elektronica zijn intrede. Elektronische geluiden, die subliem aangevuld werden door Tom Goethals, die met zijn stompboxen de meest tot de verbeelding sprekende geluiden uit zijn snarenplank toverde. ‘Panic Mountain’ verklankte Sioens onrust. Onrust die hij, met hulp van melodica en basdrum, in zijn lijflied ‘Ease Your Mind’, als sneeuw voor de zon deed verdwijnen. Van muzikale therapie gesproken! Het hele concert baadde in een intieme huiskamersfeer, die nog versterkt werd toen Birsen achter de microfoon plaatsnam voor ‘Wandering Stars’. Birsen is niet enkel een fantastische zangeres maar zij voelt elke song ook blindelings aan, waardoor een vergelijking met Hooverphonic en Portishead voor de hand ligt, wat zeker een enorme sterke troef is. Speciaal voor het Gent Festival kroop Sioen in de songs van het, destijds voor heel wat controverse zorgende album ‘Graceland’ van Paul Simon. Dat album bevat schitterende nummers. Voor mij persoonlijk had ‘Under African Skies’ steeds toch nog net dat tikkeltje meer. En dat had ook de versie van Sioen samen met Birsen. Subliem! Sioen heeft de viering van zijn 15 jarig jubileum op een originele en schitterende manier aangepakt. Zijn repertoire afhaspelen was de makkelijkste maar tevens de saaiste weg geweest. Minder gemakkelijk is het om je songs gedeeltelijk in handen te geven van getalenteerde collega’s om hen er accenten aan te laten toevoegen. Dit is een eigenschap die enkel rasartiesten in zich hebben. En zo eentje is Sioen! |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025