En nog steeds gratis ondanks de economische terugval... |
|
|
DAY 1 - 19 augustus 2016 |
|
Vertical Divider
Het voorlaatste weekend van augustus staat ieder jaar met stip genoteerd in onze concert kalender. Maar wanneer Swing Wespelaar in aantocht is beseffen we ook maar al te goed dat de zomer haast voorbij is. Onder het motto ‘Blues For The People’ zijn ze in Wespelaar reeds toe aan de 29-editie. En in tijden van zware crisis is dit nog steeds een ‘gratis’ gebeuren. Jawel, U leest het goed..! Gratis… Ook de weergoden waren ons blijkbaar goed gezind. Op een verloren gewaande regendruppel na bleven we gelukkig droog. Door het drukke verkeer op de Brusselse ring waren we maar net op tijd voor The Blue Chevy’s. Nog steeds een leuk gegeven dat Swing Wespelaar lokale artiesten op deze manier blijft ondersteunen. The Blue Chevy’s ontstonden in 1989 uit enkele scholieren uit het Haachtse. Maar het duurde uiteindelijk bijna 15-jaar voor ze hun debuutalbum ‘Motel Bordcage’ konden promoten. In 2006 werd het stil rond The Chevy’s, tot ze elkaar twee jaar geleden opnieuw tegen het lijf liepen. Nu hebben ze een knappe en opwindende EP ‘Turn It Back’ op de markt gegooid. Met Kris Bries (vocals & harp), Frederic Martello (lead guitar), percussionist Philippe Martello, Jan Ursi (toetsen), Sven Smekens (rhyhtm guitar), Jean-Luc Cremens (bass), Koen Desloovere (saxofoon) en Kim Vandeweyer op trompet stond er heel wat volk op het podium. Met de song ‘Love Like A Fave’ opende ze in stijl. Maar het werd pas echt fun met het Americana getinte ‘Follow The Moon’ en ‘Snakes’ uit de recente plaat. Ieder nummer werd hier trouwens geflatteerd door een considerabele videoclip. Het nummer ‘Shake’m’ is origineel van El Fish, maar met de titeltrack ‘Turn It Back’ gaat men zelfs even de Mariachi sound benaderen. Met dank aan de knappe blazerssectie. Bij Chuck Berry haalden ze zelfs ‘You Never Can Tell’. Plots veranderde een goed volgelopen festivalterrein in een dansgebeuren en werd er danig getwist. Het dansje ging voort in het afsluitende ‘My Babe’ van The Fabulous Thunderbirds. Al mochten de heren nog even bissen met een nummer dat eigenlijk nooit op de setlist ontbreekt. Het aanwakkerende ‘One More Time’ was alweer een zoveelste hoogtepunt. The Blue Chevy’s waren dan ook een meer dan geslaagde openingsact. Eigenlijk was het al veel te lang geleden dat ik Mike Sanchez nog eens live aan het werk zag. Hij speelde toen samen met zijn toenmalige band The Big Town Playboys regelmatig in onze contreien. De meervoudig bekroonde Britse zanger/pianist is nog steeds een van de meest opwindende en charismatische performers in de Europese Rhythm & Blues en rock-‘n-roll scène. Zijn sixties imago is gelukkig overeind gebleven, net zoals zijn hectische en krachtige pianotunes. |
Vertical Divider
Het duurde dan ook niet lang voor de keet hier in brand stond. Al was het misschien wel medisch niet verantwoord dat Mike op een podium stond. Maar zoals al zo vaak gezegd en geschreven. “Rock and roll will never die…”. Dus kwijten Mike Sanchez en band zich dus meer dan voortreffelijk van hun taak. Wat ons vooral bijblijft is het swingende ‘Shirley’, de dansende compositie ‘Boom Boom’ van John Lee Hooker, dat evenwel naadloos overging in Slim Harpos ‘Shake Your Hips’, ‘Hey Bo Diddley’ en het sax gebloosde ‘Tequila Song’ van The Champs. Uit zijn Big Time Playboys periode was er ‘Hungry Man’, ‘I Want To Walk You Home’ van Antoine ‘Fats’ Domino en het afsluitende ‘Tallahasee Lassie’ van Freddy Cannon. Organisator Filip Le Roy en zijn team keken alvast geamuseerd toe vanachter de coulissen. Mike Wheeler Band is de eerste ‘headliner’ van het driedaagse bluesfestival. Mike is een van de hardst werkende bluesartiesten in Chicago. Na zijn titelloos debuutalbum volgde er de succesvolle release ‘Self Made Man’. Nu promoot Mike zijn recentste cd ‘Turn It Up,’ dat alweer is verschenen op het gerenommeerde Chicago label Delmark Records. Samen met Brian James (keyboards), Larry Williams (bas) en gelegenheid drummer Big Lou enthousiasmeerden ze al even snel Swing Wespelaar. Mike’s soulvolle stem relateert mateloos met zijn zeer intense en emotionele bluesy gitaarriffs. De gevarieerde tracks waren ook hier diep verankerd in de traditionele Chicago Blues. In zijn onmiskenbare stijl komt Mike ons meteen verheugen met zijn innemende gitaarriffs in de titeltrack van zijn nieuwste plaat ‘Turn It Up’. Het funky ‘Yeah!’ heeft die swingende keyboardarrangementen en is geënthousiasmeerd met Mike’s considerabele gitaargrooves en Larry Williams indrukwekkende baslijnen. De ritmische branie van het heavy ‘Brand New Cadillac’ neemt een loopje met de bluesrock schikkingen en zorgt net zoals de knappe shuffle van ‘Get Your Mind Right’ -uit het album ‘Self Made Man’- voor opwindende climaxen. In het opwindende ‘Big Mistake’ etaleert Mike nog eens zijn verbluffende gitaartechniek. De funky leaders zijn terug in de aanporrende James Brown tunes ‘I Feel Good’ en ‘Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine’ uit 1970. Met de intro’s van ‘Jessica’ (The Allman Brothers) en ‘Twist & Shout’ was het helaas tijd om afscheid te nemen. Maar niet zonder een bisronde uiteraard. Hier volgde het extraordinaire ‘Whole Lotta Love’ van Led Zeppelin, Deep Purple’s ‘Smoke On The Water’, John Lee Hookers ‘Hoochie Coochie Man’ en Robert Johnsons ‘Sweet Home Chicago’. Mike Wheeler en band schreven geschiedenis op Swing Wespelaar. En wij waanden ons voor even in de Kingston Mines in Chicago! |