|
18 november 2016 |
Vertical Divider
Tony Joe White is de man achter heel wat hits. Of wat dacht je van ‘Polk Salad Annie’, ooit gecoverd door Elvis Presley, zijn ‘Rainy Night In Georgia’ dat door Hank Williams Jr. en Brook Benton werd gespeelt en ‘Steamy Windows’ waar Tine Turner misschien wel haar grootste hit mee scoorde. Kleine White (23 juli 1943) groeide op in Oak Grove in het noordwesten van Louisiana als jongste van zeven kinderen rond de katoenplantages en zijn vaders boerderij. Als kink absorbeerde hij alle geuren, smaken en geluiden van de swamp. En dat kenmerkte ook zijn debuutalbum ‘Black and White’ op het label Monument Records. Tony Joe White zou nu van zijn oude dag kunnen genieten. Maar naar zijn eigen zeggen is zijn liefde voor muziek zo groot dat hij de studio en het podium niet kan missen. Hij speelde op maandag in De Roma in Antwerpen en was te gast in Het Depot op woensdag in Leuven. Wij trokken naar het verre Verviers voor Tony Joe White. Aan de deuren van de Spirit of 66 bengelde dan ook al een tijdje het bordje ‘sold out!’ Nu heeft Tony Joe met ‘Rain Crow’ een nieuwe plaat in de rekken, geproducet door zijn zoon Jody White. De release ontvouwd langzaam het tempo die White zo kenmerkt. Vanavond opende het concert stipt om 21u00. Na een swampy intro stapte White solitair het podium op. Diep kijkend van onder zijn Stetson hoed –maar zonder zonnebril- begeesterde hij ons meteen met het nummer ‘Way Down South’. Inmiddels was drummer Bryan ‘Fleetwood Cadillac’ Owings erbij komen zitten en de hypnotiserende akkoorden waren de voorbode voor ‘Undercover Agent For The Blues’, uit het album ‘Closer To The truth’ uit 1991 en het relaxte ‘Roosevelt And Ira Lee’, dat zijn oorsprong vond in ’69. |
Vertical Divider
Met zijn getormenteerde
diepe baritonstem resoneert hij ook de John Lee Hooker boogie ritmiek van het
nummer ‘Do You Have A Garter Belt’. Na de zweemzoete ballade ‘The Guitar Don’t
Lie’ komt Tony Joe tot een eerste conversatie met zijn publiek. Na een anekdote
over zijn jeugd met zijn vader in de swamps komt hij aandraven met de
titeltrack van zijn nieuwe album ‘Rain Crow’. “Situated just west of the
Mississippi River, it's a land of cottonfields, where polk salad grows wild and
alligators lurk in moss-covered swamps” is een schitterende zinssnede uit de
song ‘Mississippi River’. En toen kwam een van de vele culminatiepunten
voorbij. Tijdens het fluweelzachte ‘Rainy Night In Georgia’ kon je haast een
speld horen vallen in de Spirit. White had het vooraf gepredikt dat hij ons zou
meenemen naar de swamps en het diepe zuiden en zetten gezwind ‘Polk Salad
Annie’ in de steigers. Na enige impulsiviteit met zijn wha-wha pedalen zorgde
hij voor een uitgesponnen en overweldigende outro. Na een korte break kwam Tony
Joe White terug voor een bisronde. Gumbo, Po’boy, crawfish, gators en een mystieke
maneschijn begeesterden de nummers ‘Conjure Child’, ‘Good In The Blues’ en het perspirerende
en afsluitende ‘Steamy Windows’, dat een uitgesponnen en krachtige versie meekreeg.
Op 73-jarige leeftijd zo’n expressief en energiek concert van meer dan 01u45
performen is niet meer aan iedereen meegeven. Luisteren naar een concert van Tony Joe White is zoals luisteren naar je oude vader aan de familietafel bij een rijkelijke maaltijd, die u betovert met verhalen en je onderdompelt in een warme cocon van fascinaties die overgoten zijn met een rijkelijke swamp en gumbo blues saus. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025