Support: Wizz Wizzard • 13 oktober 2015  • De Kreun, Kortrijk

Na de uiterst succesvolle editie van het Alcatraz Metal Festival van dit jaar, concentreert de VZW Alcatraz zich nu weer op de clubconcerten die doorgaan in de Kortrijkse muziektempel De Kreun. Het Amerikaanse Y&T mocht de spits afbijten.

Het Amerikaanse hard rock kwartet Y&T, in 1970 opgericht als Yesterday & Today, bracht begon jaren tachtig een aantal albums op de markt die we gerust als klassiekers in het genre mogen omschrijven: 'Earthshaker' (1981), 'Black Tiger' (1982) en 'Mean Streak' (1983) mogen in geen enkele collectie van een zichzelf respecterende hard rock fan ontbreken. Zelf zag ik de band voor het eerst live aan het werk als voorprogramma van AC/DC in Vorst Nationaal kort na het uitbrengen van 'Earthshaker'. Dat concert zal me altijd bijblijven, want frontman Dave Mineketti en zijn trawanten zorgden voor een nooit geziene explosie van enthousiasme bij het publiek die toch eigenlijk wel voor AC/DC was komen opdagen. Het volledige album 'Earthshaker' werd er door gejaagd en het publiek ging zo massaal uit de bol en overweldigend te keer dat het ruim een kwartier duurde vooraleer de zaal terug tot bedaren kwam nadat ze geen toegift meer mochten brengen. En nu opende het viertal hun set met een daverende versie van 'Hurricane', een van de tracks die toen dat album groot hebben gemaakt. Wat daarop volgde was een aaneenschakeling van nummers die bij zowat elkeen van het talrijk opgekomen publiek een belletje deed rinkelen. Ik noem er maar enkelen: 'Black Tiger', 'Mean Streak', 'Midnight In Tokyo', 'I Believe In You', 'Dirty Girl' (wat een sublieme versie), 'Summertime  Girls' en 'Rescue Me'. Zo hield het viertal het volle anderhalf uur het publiek in de ban.
Toen de fans er nog niet genoeg van hadden gekregen, werden ze op hun wenken bediend met nog een rondje bissers: 'Open Fire', 'Don't Wanna Lose' en het machtige 'Forever'. Dat gitarist/zanger Dave Mineketti nog steeds uitstekend bij stem is, zal er natuurlijk voor zorgen dat het verhaal van dit viertal nog niet helemaal uitverteld is. Extra waardering kreeg het viertal ook toen ze vermeldden dat er tijdens het concert geen tape aan te pas kwam en dat dus alles wat we hoorden uit de instrumenten en de strotten van de heren zelf kwam. Verder viel me de gedrevenheid (net alsof ze hun allerlaatste of moet ik zeggen allereerste concert aan het brengen waren) en het speelplezier van het viertal op. Klasse!

Maar de eigenlijke aftrap was daarvoor al gegeven door het Belgische Wizz Wizzard dat ons een korte maar krachtige set “eighties styled hard rock” had gebracht die duidelijk door het grootste deel van het publiek werd gewaardeerd. Naast tracks die een groot deel van het publiek herkende (o.a. 'Tears From The Moon' kwam langs) werden we ook vergast op een nieuw nummer dat op het volgend jaar te verschijnen nieuwe album van de band zal komen: 'Crucified'. Een goede en krachtige set, misschien iets te kort, maar daar zal het tijdschema die Y&T wilde wel voor iets hebben tussen gezeten.

Conclusie: een meer dan geslaagde avond voor de organisatie die wellicht nooit op zo'n grote massa hard rock fans had gerekend. Een leuke opener die precies deed wat van hen werd verwacht en een daverende set van Y&T die geen enkele fan zal vergeten: ze begonnen en eindigen echt als een 'Hurricane' en lieten ondertussen nergens een steekje vallen.