antwerp  rootsnight # 4  2014

Antwerp Roots Night #4: Dave Alvin & Phil Alvin with The Guilty Ones  - Walter Broes & The Mercenaries  - Rusty Roots  •  10 november 2014  •  De Roma Borgerhout (Antwerpen)


Door mijn sabbat periode was het alweer een tijdje geleden dat ik aanwezig was op een Antwerp Roots Night en gelukkig ben ik juist op tijd er terug aan begonnen want deze editie met de broertjes Alvin zou ik onder geen beding willen missen. Op tijd richting ‘A’ want het parkeerprobleem is aan ‘De Roma’ natuurlijk een klein zeer.
Er was nog tijd om de dorstigen te gaan laven alvorens de deuren zouden openen van ‘De Roma’ maar van zodra de eersten zich een ticket begonnen aan te schaffen stormde ook ik richting ingang. Deze oude cinema zaal straalt zoveel verleden uit dat je er altijd wel even stil van wordt. Na zoveel jaren van leegstand kunnen we diegene die voor de wederopstanding van deze cultuurtempel hebben gezorgd alleen maar onze uiterste dankbaarheid tonen. De retro afbeeldingen van films uit het verre verleden stralen niets dan nostalgie uit en moest zoiets verdwijnen zou dit uiteraard een grote leegte achterlaten.
Vanavond is dit de ‘place to be’ voor het rootsvolkje van België want op de affiche staan niemand minders dan de broertjes Alvin van de legendarische rock-’n-roll band ‘The Blasters’.

‘First on the bill’ van de avond zijn onze eigenste Rusty Roots. Deze Limburgse vier mans formatie bestaat nog steeds uit Jan Bas (vocals & guitar), Bob Smets (guitar) en de ritme sectie Nico ‘Tutt’ Van Hove en Stefan ‘Body’ Kelchtermans. Rusty Roots, een band die ik heb weten ontstaan en soms te horen en te zien was met een extra inbreng maar nu steviger naar voren komt als ze ooit kunnen komen. Rusty Roots is een rootsband geworden met ‘ballen’, stevige nummers met enige rock invloeden waarvan we hier vanavond lekker hebben van genoten. Hun nieuwste album ‘Your Host’ is puur en krachtig en voor mij niet meer te vergelijken als bv. hun ‘Electrified’ uit 2008. Nummers uit hun nieuwste zoals ‘Fades Out’ en ‘Backdoor Man’ komen sterk naar voren en al is het hier qua belichting maar povertjes gesteld toch geeft deze halve duisternis een extra cachet aan de band.
Jan komt hier als een hoogstaand artiest uit de verf, sterk, imponerend en zonder scrupules bijgestaan door het indringende gitaarwerk van zijn ‘partner in crime’ Bob Smets. Zonder meer indrukwekkend. Nico en Stefan blijven de steunpilaren van die muzikale hoogstandjes die hier vanavond ten gehore worden gebracht. Uitzonderlijke sterke set!!!

Toen ik een paar jaar geleden de split van de Seatsniffers vernam deed dat toen bij het bericht m’n hart alleen maar bloeden en was voor mij zo iets van… waarom toch? Dat Walter Broes dan op de proppen komt met een nieuw project dat de naam kreeg Walter Broes & The Mercenaries was voor mij dan toch een doekje tegen het bloeden. Naast dat ik hier was voor Dave en Phil wekte ook deze set meer dan normale interesse bij me op.
Walter, steeds een man van weinig woorden geweest, begon samen met zijn Mercenaries aan hun set met een duidelijk ‘goeienavond’! Walter Broes voorstellen is voor de rootswereld een beetje te belachelijk voor woorden maar ook deze Mercenaries mogen worden voorgesteld. Op de drums hebben we Lieven Declerck die bij de ‘Internationals’ actief was en op de staande bas hebben we… Bas Vanstaen die we nog kennen van bij de Baboons. Een veeg over de geschiedenis nu want hier zijn Walter Broes & The Mercenaries.
Met de achtergrond van dit trio blijven we uiteraard bij de ouwe getrouwe rootsmuziek en WB is nog steeds diezelfde persoon als al die jaren tevoren. Meeleven met hun nummers is ‘piece of cake’ want bij de libertango ‘Man Child’ word je onmiddellijk opgenomen in de zwoele sfeer van de avond. Voor mij was ook Otis zijn ‘Security’ sterk en met weemoed denken we terug aan de oude Rhythm & Blues periode. Nog steeds in rouw voor de ‘Sniffers’ maar allee dit is ook knap!

‘Top of the Bill’ vanavond is toch een beetje de reünie van de legendarische ‘Blasters’ al moet er worden bij gezegd dat de opzet van het terug samenzijn van de broertjes Alvin een ode aan Big Bill Broonzy is. Samen met ‘The Guilty Ones’ brengen ze uiteraard werk uit hun recent album ‘Common Ground’ maar iets vertelt me dat we oud materiaal ook wel te horen zullen krijgen, oftewel die goede rock-’n-roll.
Na 30 jaar nog eens samen met zijn broer een studioalbum in elkaar boksen moet Phil Alvin deugd hebben gedaan zeker na de nare periode toen hij in Valencia dicht bij ‘the others side’ was gekomen. Met Dave Alvin het hele repertoire van Big Bill Broonzy uitspitten moet interessant zijn geweest want tenslotte ligt het ontstaan van de ‘Blasters’ toch bij de blues.
William Lee Conley Broonzy aka Big Bill Broonzy (1898-1958) was een bluesman in hart en nieren en sommigen stellen dat ook het eerste echt rockabilly nummer op de naam van hem mag geschreven worden. Uit zijn archief van meer dan 300 nummers moet het niet evident zijn geweest om er het album ‘Common Ground’ mee samen te stellen maar het resultaat van Dave en Phil Alvin mag zeer verdienstelijk worden genoemd. Om dit alles nog eens extra in de verf te kunnen zetten doen deze roots helden vanavond beroep op hun begeleidingsband The Guilty Ones die bestaat uit Lisa Pankratz (drums), Brad Fordham (bass) en Chris Miller (guitar). We zijn klaar voor het sluitstuk van de avond vol met country-blues en rock-’n-roll met Dave Alvin & Phil Alvin with The Guilty Ones…

‘All By Myself’ is naast de opener op het album ook de opener van wat een aangenaam weerzien zal worden. ‘I Feel So Good’, ‘Key To The Highway’ allemaal pareltjes om terug te horen en met de typische klankkleur van Phil en het doordringende gitaarwerk van Dave worden dit van onder het stof gehaalde repertoire van Big Bill extra kleur bijgezet. Achter ‘la batterie’ niemand minder dan Liza Pankratz en deze dame weet zich perfect te handhaven tussen al deze heren en geeft tegen het einde van de set zelfs nog een zeer sterke drumsolo ten gehore op een nummer van Big Joe Turner.
Tijdens de bindteksten komen we van Dave Alvin nog eens de ganse geschiedenis van The Blasters te weten en wordt een aangename passage in de muziekwereld nog eens uit te doeken gedaan…en dan is er één van de momenten waarop we stiekem hadden gehoopt. The Blasters met Dave en Phil samen voor het eerst in Antwerpen met Border Radio een nummer dat trouwens van de hand is van Dave Alvin. Nostalgie ten top! Zeer sterk nog was een oudje van soul legende James Brown want met deze Please, Please, Please was er bij wel degelijk kippenvel mee gemoeid. Voor mij een zoveelste hoogtepunt.
Verder krijgen we uiteraard ook terug werk van legende BBB met o.a. ‘Stuff They Call Money’ en ‘Truckin’ Little Woman’ en dan zweven we in een roos naar het einde van deze memorabele avond, helaas maar waar!
Uiteraard kan dit niet afgelopen zijn zonder een ‘bisser’ en ja hier is ie dan… ‚Marie Marie’, de ultieme hit van The Blasters en daarmee gaat het dak in De Roma er bijna af… de echte afsluiter is dan een mix van nummers waarop Phil zijn kunde op de ‘smoelschuif’ nogmaals laat horen met stukjes van ‘When The Saints Go Marchin’ In’ en ‘So Long Baby Goodbye’ en hopelijk wordt het zeker geen ‘Goodbye’ want van dit lusten we wel meer! RESPECT for that brotherly love!



Report & photo’s: Freddy Vandervelpen ©