|
|
|
most recent album reviews uploads
DAVE KOZ AND FRIENDS SUMMER HORNS II - FROM A TO Z Vijf jaar geleden al besprak ik voor www.smoothjazz.eu de cd ‘Summer Horns’ van de Amerikaanse saxofonist Dave Koz, en dat album leverde een Grammy nominatie op. Hierop coverde hij samen met collega saxofonisten Gerald Albright, Richard Elliot en Mindi Abair klassiekers. Een tournee volgde erop, en een tweede, met veel succes. Door ieders drukke agenda kwam een vervolg pas nu tot stand. Op deze opvolger staan weerom 11 klassiekers, deze keer in samenspraak met saxman Gerald Albright, trompettist Rick Braun, saxman Richard Elliot en tromboniste Aubrey Logan. Opener ‘Getaway/That’s the Way (I Like it)’ is een medley van Earth, Wind & Fire en KC and the Sunshine Band, in een blazersarrangement door trompettist Greg Adams. ‘More Today than Yesterday’ is een cover van Spiral Starecase uit 1969, |
PETE ESCOVEDO BACK TO THE BAY De legendarische percussionist Pete Escovedo werd geboren op 13/7/1935 in Pittsburg. Hij begon zijn muzikale reis terwijl hij op school zat in Oakland, Californië. Op zijn zestiende nam hij de saxofoon beet, en ontdekte daarna pas de percussie, wat zijn voorliefde voor ritme en Latin Jazz deed openbloeien. Nadat hij met verschillende bands opgetreden was, richtte hij samen met zijn broers Coke en Phil, in 1960 de Escovedo Brothers Latin Jazz band op. Tien jaar later startte hij de groep Azteca, die met Stevie Wonder en The Temptations de States rondtoerde. In 1972 toerde hij met Carlos Santana, en nam 3 albums op: ‘Moonflower’, ‘Oneness’ en ‘Inner Secrets’. Zes jaar later nam hij samen met dochter Sheila E. twee albums op. Pete speelde dan ook al samen met o.a. Carlos Santana, Tito Puente, Herbie Hancock, Mongo Santamaria, Bobby McFerrin, Cal Tjader, |
JUSTIN SALADINO BAND A FOOL'S HEART De 23-jarige Justin Saladino komt uit Montreal, Canada. Hij werd eigenlijk geïnfluenceerd in de punk en metalwereld door zijn oudere neef. Justin begon met musiceren rond zijn achtste levensjaar en zijn vader introduceerden hem dan in de klassieke rocksound. Maar Justin voelde zich meer aangetrokken tot de bluesy nummers in dit genre. Jimi Hendrix trok zijn attenties met nummers als ‘Foxy Lady’ en Red House’. En van Hendrix ging het dan naar Stevie Ray Vaughan en John Mayer. Al snel kwam hij erachter dat er meer was dan al deze muziekgenres. Tijdens een rit richting Seatlle met zijn beste vriend voor een concert van Dr. John ontdekte hij ook de sound van ‘The Night Ripper’ en New Orleans. Justin absorbeerde als het ware heel wat muziekstijlen die nu weerklinken in zijn muziek en vooral in zijn nieuwe release ‘A Fool’s Heart’. |
SCHMUTZ PILLOW TALK Hernieuwde interesse in het Belgische rock erfgoed. Belpop is hier zeker niet vreemd aan. Wie herinnert zich nog de Limburgse new wave band Schmutz? In ’84 scoorden ze internationaal met ‘Love Games’ (ondanks het schabouwelijke engels!). En ‘Straight From The Heart’ liet je pomp toen harder kloppen op de dansvloer. Starman Records verzorgde voor Schmutz acht nieuwe nummers en voegde daar de oude juweeltjes aan toe. Je vindt verleden en heden terug op het recent verschenen ‘Pillow Talk’. De Limburgers namen enkele jaren geleden de draad terug met gesmaakte live-optredens. Nieuw materiaal zag de duisternis van het rookgordijn. Catchy songs, zoals weleer, die zeker naast het oudere werk mogen staan. ‘Against The Wall’ en ook ‘Holding On’ doen misschien een U2 belletje rinkelen. |
DIMMU BORGIR EONIAN Acht jaar hebben we erop moeten wachten. Vaderschap en andere familiale plichten lagen aan de basis van deze rustperiode. Muzikanten zijn ook maar mensen. De vraag is natuurlijk of dit gevolgen heeft voor de groep en voor de muziek. Behalve dat men acht jaar evolutie minder heeft doorgemaakt is daar niet zo heel veel van te merken. Ten opzichte van ‘Abrahadabra’, het vorig album, ligt de standaard zelfs een stuk hoger met een rauwer black metal gehalte, een bombastischer orkestratie en een virtuoze uitvoering. De Dimmu Borgir van de pure black metal verdwijnt meer en meer en wordt vervangen door de bombastische, symfonische, progressieve versie. Het hangt er dus vanaf wat je graag hoort. Galder mag wat meer op de voorgrond treden, want nu krijg je bijna geen sologitaar. |
DEPTHS OF KRONOS FROM THE VOID (EP) Depths Of Kronos is een death metal kwintet verrezen uit de ‘Depths Of Tilburg’. De groep werd opgericht in 2014 en bracht reeds één EP uit, ‘Into The Depths’. De nieuwste EP, ‘From The Void’ laat een volwassener band horen die er nog brutaler tegenaan gaat. De trashy gitaarrifs geven samen met de loeiharde drumslagen een perfecte ondersteuning voor de grunts van Tijn, die hevig aankomen maar toch de teksten juist verstaanbaar houden. De nummers blijven toegankelijk dankzij de melodieuze gitaarsnippets. ‘I Will Live’ bevat een verrassend akoestisch gitaar intermezzo, waarna de terugkeer naar het hardere werk nog een stuk heviger overkomt. De drums, bas en de vingervlugge gitaarrif geven een soort powermetal push aan de rest van het nummer. |
DAVE DAMIANI & THE NO VACANCY ORCHESTRA BENDING THE STANDARD De Amerikaanse zanger, songwriter en producer Dave Damiani begon als barman in Valley Village, Californië, en had de mogelijkheid om te leren en vrienden te worden met muzikanten zoals Earl Palmer, Marty Harris, Ross Tompkins, Sam Most, Teddy Edwards, John Heard, Roy McCurdy, Frank Capp, Ernie McDaniel, Dini Clarke, Danny Grissett, George Gaffney, Mark Murphy, en Richie Cole. Nadat hij zijn Master in Commercial Music behaalde aan de California State University in Los Angeles, startte hij de zoektocht om zijn big band samen te stellen. Sindsdien heeft hij shows gedaan met Frank Sinatra Enterprises, The Grove, Citi, Capital One, American Airlines, Jack Daniels, George Benson, Molly Ringwald, Bobby Ridel, Landau Murphy Jr., Hailey Reinhart, Renee Olstead, Steve Tyrel, Larry King. |
BIG HARP GEORGE UPTOWN COOL Big Georges Harp is een blues artiest die de chromatische harmonica bespeelt en die genomineerd werd voor een Blues Music én Blues Blast Magazine award in de categorie “Best New Artist Album” in 2014 met zijn album ‘Chromaticism’. Met ‘Uptown Cool’ promoot hij nu zijn derde album en presenteert hij meteen ook twaalf nieuwe originele nummers. Muzikaal is hij beïnvloed door de sound uit Memphis en New Orleans. Maar ook door de Braziliaanse jazz en de smeulende Chicago blues staan hoog op zijn verlanglijstje. Big Georges omringt zich alweer met heel wat toptalenten zoals Chris Burns (keyboard), drummer Alexander Pettersen, bassist Joe Kyle, Kid Andersen (bas, gitaar en percussie), Little Charlie Baty (gitaar), Loralee Christensen (vocals), saxofonist Michael Peloquin en Mike Rinta (trombone en tuba), percussionist D’Mar en gastvocalist Derick Hughes. |
ALL POP/BLUES/PROGROCK/JAZZ & OTHER ALBUM REVIEWS I ALL HARD ROCK & HEAVY METAL ALBUM REVIEWS I ALL BUBBLING ALBUMs reviews
|
|
