Big Bottle Jazz: Arne Van Coillie Trio Ft. Peter Delannoye
Big Bottle Jazz: Arne Van Coillie Trio Ft. Peter Delannoye • 27 november 2014 • De Ploeg Diepenbeek
Een nieuwe Big Bottle Jazz in de Ploeg te Diepenbeek betekent het Arne Van Coillie Trio met ‘special guest’. De keuze viel dit keer op een youngster in de jazzwereld met name Peter Delannoye. Peter is een 28-jarige trombone speler uit GHent en studeerde bij Ilja Reijngoud en Bat van Lier.
Buiten zijn eigen quintet is Peter ook een veel gevraagd sessiemuzikant zoals bij Hooverphonic, El Tattoo Del Tigre, dEUS en Lady Linn en nu is deze Ghentenaar op een donderdagavond verdwaald geraakt in het verre Limburg en zal hij in het eigenzinnig eetcafé De Ploeg te Diepenbeek zich laten ondersteunen door het Arne Van Coillie Trio dat nog steeds bestaat uit Arne himself, Luc Vanden Bosch op drums en Flor Van Leugenhaeghe op de staande contrabas.
Mijn favoriete trombonespeler is zonder fout Don Drummond maar dan dwalen we natuurlijk ver af van deze Big Bottle Jazz en dus maken we ons misschien op om een jonge maar blanke J.J. Johnson te horen. Zonder al te veel poespas beginnen ze er aan hier in Diepenbeek want met woorden wil Peter het niet bewijzen maar wel met zijn kunde als trombonist.
In de eerste set krijgen we nummers als ‘Tenor Madness’ en de standaard ‘Stella By Starlight’. Tijdens de nummers krijgt iedereen van dit gelegenheid quartet voldoende ruimte om zich met zijn instrument te onderscheiden al weten we nu al wel dat Arne, Luc en Flor hoogstaande professionals zijn.
Na ‘Skylark’ zijn we al aangekomen aan het einde van het eerste deel en ondertussen heeft Peter de applausmeter al wel doorstaan en kunnen we goedkeurend stellen dat hij zijn trombone meester is. Na een korte babbel met enkele buren aan de toog kunnen we ons dan opmaken voor ‘la grande finale’.
Na ‘Alone Together’ van Arthur Schwartz laat Peter horen dat hij ook wel enkele arrangementen in elkaar kan steken want zijn bewerking van het klassieke ‘Clairières Dans Le Ciel’ van Lili Boulanger kan hier in De Ploeg op bijzonder veel bijval rekenen. Verder nog een inspirerend ‘What Is This Thing Called Love’ en met Ray Henderson zijn ‘Bye Bye Blackbird’ uit 1926 is Peter Delannoye zijn ‘moment de gloire’ hier voorbij en hebben we kunnen genieten van weerom een aangename jazzavond.
Niet alleen ikzelf denk er over maar ook een paar andere aanwezigen delen mijn mening dat, mits een kleine investering, een kamerhoog zwart overgordijn achter de band niet zou misstaan al was het maar om de sfeer en klankkleur te bevorderen en niet steeds de lichten van de voorbijrijdende auto’s buiten te hoeven aanschouwen… enkele meters uit één of andere discount is al voldoende en de solden komt er toch weer aan ;-).
Report & Photo’s: Freddy Vandervelpen ©
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024