|
|
29 oktober2016 |
|
Vertical Divider
In een evenwichtig cultuuraanbod komen alle denkbare muzikale genres aan bod en is er zeker een plaats voor het populaire Nederlandstalig genre. Wanneer dit dan nog kadert in een thematische theatershow, dan kan dat alleen maar toegejuicht worden. En dat is nu net wat Dana Winner met ‘Leven Vol Liefde’ gerealiseerd heeft. Dana Winner is al lang geen onbekende meer. Haar succesvolle singles, albums en optredens vormen de bewijzen van een schitterende muzikale carrière. Een carrière die zelfs nog een boost kreeg door haar deelname aan het Tv-programma ‘Liefde Voor Muziek’. Het verwonderde dan ook niet dat ieder zitje in de Breughelzaal bezet was. Dana is een fantastische zangeres, dat staat buiten kijf, maar met ‘Leven Vol Liefde’ bewijst ze dat ook het theater haar biotoop is. Bij ‘Leven Vol Liefde’ neemt zij haar eigen liefdeservaringen als uitgangspunt. Die liefdeservaringen toetst zij dan aan die van het publiek, wat een fijne interactie teweegbrengt, alsook enkele niet vrij van humor zijnde uitspraken. Gezeten op de koffer, die haar geheimpjes bewaart, vertelt Winner over alle facetten van de liefde. Gesprekken die zij, gesteund door piano, keyboards en gitaar staaft met bijpassende liedjes. De eerste maal dat ze vlinders in haar buik voelde was de aanleiding voor ‘Pour Un Flirt’. De eerste liefde, met de soundtrack van Kiss’ ‘I Was Made For Lovin’ You’, Queens ‘Crazy Little Thing Called Love’ en Garfunkels ‘Bright Eyes’, kreeg vorm in Robert Longs ‘Kalverliefde’, gevold door ‘Een Zee Vol Dromen’ waarmee ze schitterde in ‘Liefde Voor Muziek’. Niemand weet op voorhand hoe lang een liefde duurt, wat geaccentueerd werd door ‘How Long Will I Love You’ van The Waterboys. Een fraai door elkaar gemixte ‘I Don’t Want To Talk About It’ van Rod Stewart en Nazareth’s ‘Love Hurts’ belichtte dan weer de liefdesbreuk. |
Vertical Divider
Passie en romantiek zijn van alle tijden. Hoe dit in vervlogen tijden ingevuld werd, hoorden we in Liesbeth List’s ‘Brussel’. De liefde dient zich ook niet steeds op een dienblad aan. Momenteel zijn er veel vluchtelingen op zoek naar een plek, waar zij in vrede, liefdevol een nieuw bestaan kunnen opbouwen. Dana bracht deze problematiek onder de aandacht met ‘Foto’ een bewerking van Georges Moustaki’s ‘Le Métèque’. Liefde geven is een eigenschap die enkel aan levende wezens toebehoort. Ook in het dierenrijk komt dit aan bod. En welk nummer kon dit mooier onder de aandacht brengen dan ‘Twee Motten’ van Tom ‘Dorus’ Manders. Bijzonder mooi en een fraai staaltje van creativiteit gaf Dana ten beste in een nummer dat een collage was van woorden en zinnen uit een niet te tellen aantal bekende liedjes. Heel knap gedaan! Doorheen al dit moois weef zij dan ook nog haar hits als o.a. ‘Westenwind’, ‘Vrij Als Een Vogel’, ‘Het Beste Van Mij’ en ‘Lief Zo Lief’, die het geheel nog meer deden glanzen. Flirten, de eerste liefde, de eerste breuk, romantiek en passie, waren de sleutelwoorden in deze ontroerende en professionele theaterproductie. Dana Winner leverde niet enkel het bewijs van haar vakmanschap en creativiteit, maar ook van openhartigheid. Dana liet diep in haar hart kijken. De manier waarop zij het publiek liet kennismaken met haar persoonlijke beleving van de liefde is enkel de grote artiesten toebedeeld. Met ‘Leven Vol Liefde’ mag Dana Winner zich zonder meer tot deze groep rekenen. |