|
Met gastoptreden van Eriksson & Delcroix.
Hoe doe je dat, een nieuwe plaat lanceren van een artiest die niet meer onder ons? Wel, je maakt er een eerbetoon van, een “tribute gig” zoals dat nu heet, trommelt familie en vrienden op en zoekt een bijpassende locatie. En muziek. En zo werd het gloednieuwe album ‘Banjo Troubadour’ van Derroll Adams (1925-2000) op 19 februari officieel voorgesteld in Den Hopsack (Grote Pieter Potstraat) in Antwerpen, een bruin café dat voor de alternatieve eeuwigheid ontworpen lijkt te zijn, zonder twijfel een plek waar Derroll zich direct thuis zou hebben gevoeld. Als hij er al niet effectief heeft opgetreden. Fans mochten zich verheugen in de aanwezigheid van Derrolls weduwe, Dany, die het werk van haar man koestert, en hun dochter. Hoe belangrijk en gerespecteerd Derroll Adams wel was, bleek uit de aanwezigheid van, bijvoorbeeld, Roel Van Bambost, Roland Van Campenhout of ook nog Stefaan François, de man die in 1990 in Kortrijk het “Derroll Adams’ 65th Birthday Concert” organiseerde. Bij zo’n uitgelezen plek en zoveel schoon volk, hoort uitstekende muziek. Starman Records-baas Felix Huybrechts had zijn keus laten vallen op het duo Eriksson & Delcroix. Bjorn Eriksson en Nathalie Delcroix zijn van geen kleintje vervaard, maar een propvolle Hopsack met uitsluitend Derroll-fans plezieren, is weer andere koek. |
Eriksson & Delcroix probeerden vooral niét Adams te zijn en dat was een goed idee. Dit duo beweegt zich vooral op het terrein van de bluegrass en belendende percelen zoals de country van Hank Williams en de eigenzinnige Townes Van Zandt. Voor de gelegenheid brachten ze meer klassiekers dan eigen werk, zoals ‘Banks of the Ohio’ (Joan Baez) en ‘Black Girl’ (Leadbelly). Dat beviel het Adams-volk uitstekend. En met reden: niet alleen sloot de set aan bij de Amerikaanse folk- en countrytraditie waarin we moeiteloos Derroll Adams herkenden, het duo brengt ook mooie muziek van hoogstaande kwaliteit. Prachtige harmonieën, teder begeleid door een akoestische gitaar (hij) en een zither (zij). Er moest natuurlijk ook een expliciet Derroll-moment bij en dat was ‘Lonesome Valley’ van Adams, met Bjorn voor de gelegenheid op Adams’ favoriete instrument, de banjo. Twee bisnummers volgden, heel terecht.
Dany Adams was blij en geëmotioneerd, ze sprak in drie talen woorden van dank uit aan de trouwe fans van haar man, maar ook aan de jongere generaties die naar Den Hopsack waren afgezakt. En mee het werk van Adams levend houden. Een half uur later, was de stapel albums uitverkocht. En Dany signeerde de hoezen met veel genoegen. Lees er ook nog eens onze album bespreking op na hier. kijk ook eens op Radio68 |