24 februari 2016 • Vorst Nationaal
Het concert in Vorst was geen herdenkingsplechtigheid voor de doden, maar wel een leuke avond met ronkende bluesrock. Alle hits werden vol overgave en vooral met veel liefde gebracht.
Persoonlijk vind ik het straf dat deze groep amper enkele maanden na het vreselijk drama in Parijs, nog steeds onbezonnen op het podium staat. De interactie met het publiek was meer dan aanwezig en de groep werd letterlijk op handen gedragen. Ruim twee uur lang uitte de groep hun liefde voor muziek en voor hun publiek. Jesse kwam het podium opgelopen in ware Queenstijl, op het ritme van Kool & The Gang. Hij gooide de cape van roodkapje af en toonde zijn blote getatoeëerde bast. De aanwezige vrouwen werden getrakteerd op een pikant dansje, zodat de toon meteen gezet was. Heel de band had er duidelijk zin in. Met de gitaren in de hand zochten ze alle hoeken van het podium op en wierpen ze kusjes naar het publiek. Jesse leek wel een Afro-Amerikaanse predikant van de liefde voor muziek. ‘I fucking love you all !!! You have no idea! Godverdomme I only want you … you shitheads (verwijzend naar de terroristen) will never get us down! Amen’. Daarna naar het publiek roepend ‘Can I get an Amen?’ Na iedere song liep de frontman over van emoties en zochten de banleden troost bij elkaar. Dit alles voelde enorm oprecht aan en raakte me als mens. Op een bepaald moment raakte de zanger niet uit zijn woorden waarop het publiek oorverdovend begon te schreeuwen en te gillen. |
Zelfs de toeschouwers op de zittribunes barstten los en er ontstond een spontaan applaus. Jesse antwoordde op een gevatte manier. Met zijn handpalmen vormde hij een hartje.
Jesse en zijn band droegen ook een warm hart toe aan de mensen die buiten voor onze veiligheid zorgden. Er stonden legertrucks en heel wat politie was aanwezig om de veiligheid van iedere aanwezige te garanderen. Duidelijk een teken dat de gebeurtenissen van 13 november in Parijs nog steeds het dagelijks leven tijdens evenementen en concerten beheersen. Maar tijdens het concert zelf was van deze veiligheidsmaatregelen niets meer te merken. De Eagles of Death Metal speelde met grandeur. Massa’s plectrums vlogen de zaal in en de sfeer zat er goed in. De gitarist liet zijn gitaar ronken alsof hij een auditie deed voor ZZ Top! De fysieke gelijkenis met de echte gitarist van ZZ Top was trouwens treffend. Nadat hij ad fundum een whiskycola dronk, keelde de zanger “Fuck the setlist!” Daarop crowdsurfte het publiek op de tonen van Duran Duran. Best wel geestig op een concert van Eagles of Death Metal. Kortom voor mij zijn er geen regels voor vermaak. Dit was alvast een geslaagd concert dat het publiek raakte. Met dank aan Live Nation |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025