interview met...
|
“Je maakt vaak iets kapot om iets moois te bereiken.” |
|
Tijs Delbeke is one of the hardest working men van het Belgische muzieklandschap. Als potente huurling speelde hij bij Dez Mona, Mauro en vele anderen. Met Sir Yes Sir heeft hij sinds 2012 een eerste volwaardige groep die rond zijn stem en talent is opgebouwd. De eerste stappen richting professionele carrière zette Delbeke aan het begin van de eeuw met Sofa/Sopha, een 10-koppig collectief uit Edegem (Antwerpen) dat zowat alle genres speels en excellent door elkaar mixte. Uw dienaar is nog steeds een grote fan van hun nummers ‘Confrontation In Love’ en ‘Talking All That Jazz’. Maar vandaag praten we voornamelijk over ‘Chapters’, een pittige collectie popsongs die hij als Nightman heeft uitgebracht.
Julian: “Wat me na het beluisteren van ‘Chapters’ opviel, en wat me ook enigszins verbaasde, is hoe gezellig het geheel klinkt. Met een naam als Nightman verwachtte ik zwaar-psychedelische, donkere, obscure nummers.” Tijs Delbeke: “Het is echt popmuziek. Dat is het logische resultaat van hoe het plaatje ontstaan is. In het begin ging het heel intimistisch zijn, en daarom twijfelde ik of ik het moest beschouwen als een nieuwe Sir Yes Sir-plaat. Een klein, akoestisch plaatje was het doel. Maar eenmaal in de studio kwamen er toch weer iets stevigere elementen bij, omdat ik het toch te leuk vind om niet te arrangeren. Zo is Nightman ontstaan, wat toch – denk ik – nog steeds in een ander straatje zit dan Sir Yes Sir.” Julian: “Kan je bewust Nightman- of Sir Yes Sir-nummers schrijven?” Tijs: “Soms wel, soms is er meer twijfel. Natuurlijk heb je als artiest ook een schemerzone. Het sfeertje van eigenheid dat wel vaker terugkomt. Dat is normaal. Meestal weet ik wel aan welk soort nummer ik begin te schrijven, en voor welk project.” Julian: “Wat doe je met nummers die in geen van beide projecten passen? Hou je die bij of geef je die aan iemand anders?” |
|
Tijs: “Ik heb nog nooit een nummer voor iemand anders geschreven. Kan ik dat wel? Ik schrijf altijd in functie van iets of iemand. Zelfs bij het plaatje dat ik met Bart Moeyaert heb gemaakt, ging ik aan de slag met een tekst die ik van hem kreeg. Zo blijft het altijd duidelijk wat je aan het doen bent. Ik houd heel veel muziekflarden bij. Dat gaat ook vaak over niet meer dan een demo of een ideetje. Mijn computer en iPhone staan werkelijk vol. Er zit heel veel rommel tussen. Maar het is leuk om na pakweg twee jaar een fragment opnieuw te beluisteren. Soms vind je dan toch ineens een parel, en ga je er terug mee aan de slag. Met een strofe of een refrein weet je wel meestal welke richting het uitgaat, of wat je ermee wilt doen.”
Julian: “Wat is het oudste nummer op de plaat?” Tijs: “‘This War’. De tekst is recent, maar de melodie lag al enkele jaren in de kast.” Julian: “Is het dan ook onveranderd?” Tijs: “De structuur en de akkoorden zijn onveranderd gebleven. Dave Menkehorst, de drummer van Sir Yes Sir en de producer van deze plaat, is er helemaal los op kunnen gaan. Aan de knopjes draaien om de outro te verkrijgen, bijvoorbeeld. Maar het klopte wel. Hij heeft goed kunnen vertalen wat ik hoorde. In essentie is het nummer hetzelfde gebleven. Ik heb enkel nog aan de tekst gesleuteld.” |
|
Julian: “Ik benader nummers vaak tekstueel en muzikaal. De leukste titel van jouw plaat is ‘Always (Except For Sometimes)’. Ik ben fan van de tegenstelling in de titel. Het doet me denken aan ‘To infinity and beyond’ van Toy Story, of het werk van Jim Steinman (‘The Future Ain’t What It Used To Be’, ‘If It Ain’t Broke Break It’ etc.). Wat jij zingt kan niet, maar net daarom klinkt het zo prettig en fris.”
Tijs: “Ik vind het ook heel leuk. Het is grappig: de melodie was klaar, maar voor de tekst had ik enkel wat flarden. ‘Always except for sometimes’ is iets dat ik zelf heel vaak zei in conversaties: “Ik ga dat altijd doen, echt. Behalve soms hé!”. Dat was een running joke geworden onder vrienden. Het paste zo mooi in het metrum van het gevonden melodietje, én het paste perfect in wat ik met het nummer wilde vertellen. In een relatie kan je enorm naar elkaar verlangen en kan je heel veel verwachten … maar soms ook niet. Je wilt ergens heel hard voor gaan, maar soms lukt het niet. Er is altijd een kleine marge. Daarom wilde ik dat ook in de titel mét haakjes.”
Julian: “Inderdaad, haakjes in songtitels hebben vaak verstrekkende gevolgen. Bijvoorbeeld: ‘Fight For Your Right (To Party)’ van Beastie Boys.”
Tijs: “Voilà! Zonder die (To Party) kan je je aan een strijdlied verwachten. Met de haakjes wordt het opeens weer een bende 16-jarigen hiphoppers uit Brooklyn.”
Julian: “Ook ‘I Messed Up (For You)’ is een leuke tegenstelling, want in lyrics zal je vaak horen: ‘I messed up en nu wil ik sorry zeggen’. Maar jij zegt schaamteloos dat het met een doel was, namelijk ‘for you’.”
Tijs: “De titel is heel veelzeggend, en dat maakt de tekst al dan niet duidelijker. Het gaat over overgave. Hoe hard kan je gaan voor iemand? Hoeveel kun je houden van iemand? Veel, natuurlijk, want je gaat er ook dingen door kapotmaken. Je lief staat daar, je ziet niet wat er rondom jou gebeurt, je verwaarloost vriendschappen … Dat is mooi, want je kiest voor iemand, maar het houdt ook een spijtgevoel in. Met die gedachte wilde ik spelen in dat nummer. Je maakt vaak iets kapot om iets moois te bereiken.”
Julian: “Is het autobiografisch?”
Tijs: “Alles begint bij mezelf. Ik kan niet zo goed abstract of uit-de-lucht-gegrepen schrijven. Mijn vertrekpunt is zaken die ik heb meegemaakt, en zaken die ik opnieuw meemaak. Patronen die ik zie terugkomen in de verschillende “chapters” van mijn leven.”
Julian: “In dat opzicht is de titel van de plaat heel goed gekozen. De nummers zijn ook echt wel hoofdstukken. Ook de Romeinse cijfers in het artwork impliceren dat.”
Tijs: “Ik wilde eerst nog ‘chapter I’, ‘chapter II’ etc. zetten, maar ik denk dat het duidelijk genoeg was.”
Tijs: “Ik vind het ook heel leuk. Het is grappig: de melodie was klaar, maar voor de tekst had ik enkel wat flarden. ‘Always except for sometimes’ is iets dat ik zelf heel vaak zei in conversaties: “Ik ga dat altijd doen, echt. Behalve soms hé!”. Dat was een running joke geworden onder vrienden. Het paste zo mooi in het metrum van het gevonden melodietje, én het paste perfect in wat ik met het nummer wilde vertellen. In een relatie kan je enorm naar elkaar verlangen en kan je heel veel verwachten … maar soms ook niet. Je wilt ergens heel hard voor gaan, maar soms lukt het niet. Er is altijd een kleine marge. Daarom wilde ik dat ook in de titel mét haakjes.”
Julian: “Inderdaad, haakjes in songtitels hebben vaak verstrekkende gevolgen. Bijvoorbeeld: ‘Fight For Your Right (To Party)’ van Beastie Boys.”
Tijs: “Voilà! Zonder die (To Party) kan je je aan een strijdlied verwachten. Met de haakjes wordt het opeens weer een bende 16-jarigen hiphoppers uit Brooklyn.”
Julian: “Ook ‘I Messed Up (For You)’ is een leuke tegenstelling, want in lyrics zal je vaak horen: ‘I messed up en nu wil ik sorry zeggen’. Maar jij zegt schaamteloos dat het met een doel was, namelijk ‘for you’.”
Tijs: “De titel is heel veelzeggend, en dat maakt de tekst al dan niet duidelijker. Het gaat over overgave. Hoe hard kan je gaan voor iemand? Hoeveel kun je houden van iemand? Veel, natuurlijk, want je gaat er ook dingen door kapotmaken. Je lief staat daar, je ziet niet wat er rondom jou gebeurt, je verwaarloost vriendschappen … Dat is mooi, want je kiest voor iemand, maar het houdt ook een spijtgevoel in. Met die gedachte wilde ik spelen in dat nummer. Je maakt vaak iets kapot om iets moois te bereiken.”
Julian: “Is het autobiografisch?”
Tijs: “Alles begint bij mezelf. Ik kan niet zo goed abstract of uit-de-lucht-gegrepen schrijven. Mijn vertrekpunt is zaken die ik heb meegemaakt, en zaken die ik opnieuw meemaak. Patronen die ik zie terugkomen in de verschillende “chapters” van mijn leven.”
Julian: “In dat opzicht is de titel van de plaat heel goed gekozen. De nummers zijn ook echt wel hoofdstukken. Ook de Romeinse cijfers in het artwork impliceren dat.”
Tijs: “Ik wilde eerst nog ‘chapter I’, ‘chapter II’ etc. zetten, maar ik denk dat het duidelijk genoeg was.”
|
Julian: “De (For You) staat zelfs in hoofdletters: (FOR YOU).”
Tijs: “Nog zo’n tegenstelling waarvan ik hou. Het is een terzijde, maar een die extra opvalt door de hoofdletters. De voetnoot wordt heel belangrijk. Ik vind het ook super bij bepaalde boeken: 1/3 van de bladzijde is tekst, en 2/3 is voetnoot. Heel grappig. Hoe moet je dat lezen? Ik lees ook graag boeken met hoofdstukken. Ik merk dat elke keer. Geen idee waarvan die voorliefde komt. Maar het komt me goed uit: ‘Ah, nog 8 bladzijden, die ga ik nog lezen en dan is het hoofdstuk uit’. Zo creëer je iets afgeronds, en dan kan je naar een volgend iets gaan. Plus, hoofdstukken roepen een geheel op. Dat wilde ik met de plaat ook bereiken. Het moest een opeenvolging zijn, zonder persé een chronologisch vervolg te zijn. Stukjes in een serie. Ik had ook een dvd bij de cd of plaat kunnen steken, maar dat wilde ik bewust niet. De muziek moest nu op zich staan.” Julian: “De bonustrack ‘Save Some Of My Health’ is misschien wel het beste nummer van de plaat. Gek dat je dat bijna beschouwt als bijkomstig, net omdat het zo mooi is.” Tijs: “Ja, maar ik vind een bonustrack op zich ook wel iets moois. Het is net hetzelfde als iets tussen haakjes zetten. Het is het enige nummer dat puur op gitaar en stem geënt is. Het is niet gearrangeerd, ik vond geen plek voor het nummer op de plaat. Nu mag je het beschouwen als een epiloog. Ik ben heel blij met het lied: het is een verhaal naar mijn vader toe dat ik wilde vertellen. Tussen alle andere nummers zou het banaal zijn.” Julian: “Het is introspectief en klein, en daarom net zo mooi.” Tijs: “Heel klein, inderdaad.” Julian: “De naam ‘Nightman’ doet me automatisch denken aan ‘Nightcall’, het uitstekende nummer van de Franse artiest Kavinsky.” |
|
Tijs: “Juist. Die link had ik nog niet gemaakt.”
Julian: “Beschouw je Nightman als een personage?”
Tijs: “Het creëert zeker afstand. Het is een soort van character, dat een heel groot deel van Tijs Delbeke omhelst. Maar niet alles. Er is een reden waarom ik niet voor ‘Tijs Delbeke’ heb gekozen. Het is de meest evidente naam voor een soloproject. Ik wilde met een schone lei beginnen. In een vlaag van ambitie heb ik gekozen voor iets dat ook over de grenzen uitspreekbaar is.”
Julian: “Ja, ‘Tijs Delbeke’ is wellicht niet makkelijk uit te spreken buiten het Nederlandstalige gebied.”
Tijs: “Dat is niet te doen. Ik heb een halfjaar in Amerika gestudeerd. De variaties op mijn naam die ik heb gehoord … dat is gewoon niet prettig. Andere reden: deze plaat is een heel persoonlijk project, dus de naam geeft nét dat beetje afstand zodat ik me als personage kan verplaatsen. Het klopte. Ik zing ook over beslommeringen en situaties die zich niet altijd in het daglicht afspelen. Ik ben een avondmens, geen ochtendpersoon.”
Julian: “Heb je andere opties overwogen? Of was Nightman meteen de juiste keuze?”
Tijs: “Oh, ik heb vanalles overwogen. ‘The Iceman’ was ook een kanshebber.”
Julian: “Klinkt als een comic book-personage.”
Tijs: “Ja, voilà. Er is een ‘Nightman’ in de stripwereld, maar geen enkele artiest. Het leek alsof het al heel lang zou bestaan, maar ik heb geen enkele artiest gevonden die zich zo noemde.”
Julian: “Ga je jezelf op het podium dan ook aankondigen als Nightman? Ik denk meteen aan Elvis Costello, die zich soms ‘Napoleon Dynamite’ noemt. Of zeg je ‘Ik ben Tijs Delbeke en dit is Nightman’ …”
Tijs: “(grinnikt) Dat is een heel goede vraag. We hebben al een paar keer opgetreden, en ik heb gemerkt dat ik het heb vermeden om mezelf te vernoemen. Ik stel iedereen voor, en dan zeg ik gewoon ‘Nightman!’. Dus ik houd het een beetje in het midden. Dat is de bedoeling. Het moest een persoon én een groep kunnen zijn. Beck, bijvoorbeeld, is Beck. Er is een prachtig interview uit 1994, waarin hij ondervraagd wordt door Thurston Moore. ‘Were you christened Beck? Is that a real name?’. Als antwoord doet hij zijn schoen uit, en gooit hij die weg. Arrogant jong mannetje, maar heel grappig. Bewust de mythe laten ontstaan. Want je kan ook zeggen dat je naar ‘Beck, de groep’ gaat kijken.”
Julian: “Daan zei ooit: ‘Ik ben Daan, de zanger van Daan’. Twee jaar geleden mocht ik Admiral Freebee interviewen, en hij treiterde me met zijn plaat (en concept) ‘The Great Scam’. ‘Ik ben niet Tom Van Laere, de rocker. Ik weet niet of ik Tom Van Laere ben.’ zei hij …”
Tijs: “Ha, ik hoor het hem zo zeggen.”
Julian: “Beschouw je Nightman als een personage?”
Tijs: “Het creëert zeker afstand. Het is een soort van character, dat een heel groot deel van Tijs Delbeke omhelst. Maar niet alles. Er is een reden waarom ik niet voor ‘Tijs Delbeke’ heb gekozen. Het is de meest evidente naam voor een soloproject. Ik wilde met een schone lei beginnen. In een vlaag van ambitie heb ik gekozen voor iets dat ook over de grenzen uitspreekbaar is.”
Julian: “Ja, ‘Tijs Delbeke’ is wellicht niet makkelijk uit te spreken buiten het Nederlandstalige gebied.”
Tijs: “Dat is niet te doen. Ik heb een halfjaar in Amerika gestudeerd. De variaties op mijn naam die ik heb gehoord … dat is gewoon niet prettig. Andere reden: deze plaat is een heel persoonlijk project, dus de naam geeft nét dat beetje afstand zodat ik me als personage kan verplaatsen. Het klopte. Ik zing ook over beslommeringen en situaties die zich niet altijd in het daglicht afspelen. Ik ben een avondmens, geen ochtendpersoon.”
Julian: “Heb je andere opties overwogen? Of was Nightman meteen de juiste keuze?”
Tijs: “Oh, ik heb vanalles overwogen. ‘The Iceman’ was ook een kanshebber.”
Julian: “Klinkt als een comic book-personage.”
Tijs: “Ja, voilà. Er is een ‘Nightman’ in de stripwereld, maar geen enkele artiest. Het leek alsof het al heel lang zou bestaan, maar ik heb geen enkele artiest gevonden die zich zo noemde.”
Julian: “Ga je jezelf op het podium dan ook aankondigen als Nightman? Ik denk meteen aan Elvis Costello, die zich soms ‘Napoleon Dynamite’ noemt. Of zeg je ‘Ik ben Tijs Delbeke en dit is Nightman’ …”
Tijs: “(grinnikt) Dat is een heel goede vraag. We hebben al een paar keer opgetreden, en ik heb gemerkt dat ik het heb vermeden om mezelf te vernoemen. Ik stel iedereen voor, en dan zeg ik gewoon ‘Nightman!’. Dus ik houd het een beetje in het midden. Dat is de bedoeling. Het moest een persoon én een groep kunnen zijn. Beck, bijvoorbeeld, is Beck. Er is een prachtig interview uit 1994, waarin hij ondervraagd wordt door Thurston Moore. ‘Were you christened Beck? Is that a real name?’. Als antwoord doet hij zijn schoen uit, en gooit hij die weg. Arrogant jong mannetje, maar heel grappig. Bewust de mythe laten ontstaan. Want je kan ook zeggen dat je naar ‘Beck, de groep’ gaat kijken.”
Julian: “Daan zei ooit: ‘Ik ben Daan, de zanger van Daan’. Twee jaar geleden mocht ik Admiral Freebee interviewen, en hij treiterde me met zijn plaat (en concept) ‘The Great Scam’. ‘Ik ben niet Tom Van Laere, de rocker. Ik weet niet of ik Tom Van Laere ben.’ zei hij …”
Tijs: “Ha, ik hoor het hem zo zeggen.”
|
Julian: “De meest intrigerende zin van jouw plaat is ‘trying to sleepwalk through our dreams’. Dus dat betekent dat je droomt tijdens het dromen. Tijsception. Een droom in een droom.”
Tijs: “Ik heb dat vaak.” Julian: “Dat je droomt dat je aan het dromen bent?” Tijs: “Dat ik droom dat ik aan het slapen ben. Of dat ik aan het slaapwandelen ben, en het echt zie gebeuren in mijn droom.” Julian: “Dan ben je toch kapot als je wakker wordt?” Tijs: “Ja, maar ik onthoud mijn dromen niet vaak. Als ik ze al onthoud, dan moet het een ware nachtmerrie zijn geweest. In een vorig interview vroeg iemand of ik fel bezig ben met dromen. Ik vind het fascinerend, maar ik vind het jammer dat ik ze zo moeilijk onthoud. Herinneringen eveneens. Een mens vergeet zo veel. Wat een zonde. Ik moet terug een schriftje met aantekeningen bijhouden. ‘Trying to sleepwalk through our dreams’ vond ik een mooie zin. Het is erg meta. Dromen over dromen.” Julian: “Veel artiesten leggen een boekje naast hun bed.” Tijs: “Ik zal eerder flarden opnemen. Dan denk je ’s nachts dat je iets geniaals hebt. De volgende ochtend blijkt het dan meestal verre van geniaal. What the fuck was I thinking?” Julian: “Je wordt dus soms wakker met een nieuw nummer?” Tijs: “Dat is lang geleden. Vroeger gebeurde dat vaker. Ik ben geen getormenteerde slaper. Ik heb geen insomnia. (pauze) Ik kan eigenlijk veel te goed slapen, dat is mijn probleem. Als ik niet moet opstaan, blijf ik gewoon liggen.” |
Julian: “Ben jij iemand die overal kan slapen?”
Tijs: “Ja, zo goed als.”
Julian: “Ik slaap heel graag als passagier, bijvoorbeeld in de auto of in de bus.”
Tijs: “Nu, ik word deze zomer vader …”
Julian: “Heus? Proficiat!”
Tijs: “Dat zal mijn slaapritme wel wat veranderen. Ik kijk er wel naar uit: het herontdekken van de voormiddag. Spannend.”
Julian: “Ongetwijfeld brengt de geboorte van je kind ook een ongekende creativiteit met zich mee.”
Tijs: “Dat hoor ik inderdaad vaak van artiesten met kinderen. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, genre ‘mijn leven is compleet veranderd’ of ‘mijn leven is niet zo veel veranderd’. Dat zal ik moeten ontdekken. Maar de constante die je hoort, is de verhoogde creativiteit. Weinig emoties die zo heftig zijn als het zien van je nageslacht.”
Julian: “Leuk dat ik je nu spreek, en dan misschien volgend jaar opnieuw, want naar verluidt staat je wereld stil op het moment dat je je pasgeboren kind voor het eerst ziet. Net omdat een man niet lichamelijk zwanger is, is de eerste indruk zo overweldigend. Er is een leven voor een kind, en na een kind. Benieuwd hoe Nightman zal evolueren. Misschien naar Diaperman.”
Tijs: “We zullen zien wat het geeft, met de tweede plaat. Mijn vrouw voelt en merkt nu reeds alles, inderdaad. Bij mij is het een idee, en ik begrijp intellectueel dat er een kindje groeit.”
Julian: “Veel vrouwen weten ook dat ze zwanger zijn, nog voor een zwangerschapstest uitsluitsel geeft. Het is een allesomvattende energie die woekert in hun lichaam.”
Tijs: “Ja, zo goed als.”
Julian: “Ik slaap heel graag als passagier, bijvoorbeeld in de auto of in de bus.”
Tijs: “Nu, ik word deze zomer vader …”
Julian: “Heus? Proficiat!”
Tijs: “Dat zal mijn slaapritme wel wat veranderen. Ik kijk er wel naar uit: het herontdekken van de voormiddag. Spannend.”
Julian: “Ongetwijfeld brengt de geboorte van je kind ook een ongekende creativiteit met zich mee.”
Tijs: “Dat hoor ik inderdaad vaak van artiesten met kinderen. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, genre ‘mijn leven is compleet veranderd’ of ‘mijn leven is niet zo veel veranderd’. Dat zal ik moeten ontdekken. Maar de constante die je hoort, is de verhoogde creativiteit. Weinig emoties die zo heftig zijn als het zien van je nageslacht.”
Julian: “Leuk dat ik je nu spreek, en dan misschien volgend jaar opnieuw, want naar verluidt staat je wereld stil op het moment dat je je pasgeboren kind voor het eerst ziet. Net omdat een man niet lichamelijk zwanger is, is de eerste indruk zo overweldigend. Er is een leven voor een kind, en na een kind. Benieuwd hoe Nightman zal evolueren. Misschien naar Diaperman.”
Tijs: “We zullen zien wat het geeft, met de tweede plaat. Mijn vrouw voelt en merkt nu reeds alles, inderdaad. Bij mij is het een idee, en ik begrijp intellectueel dat er een kindje groeit.”
Julian: “Veel vrouwen weten ook dat ze zwanger zijn, nog voor een zwangerschapstest uitsluitsel geeft. Het is een allesomvattende energie die woekert in hun lichaam.”
|
Tijs: “Maf hé, hoe ze verbonden zijn met de natuur?”
Julian: “We zijn nietig, als man.” Tijs: “Niets waard!” Julian: “‘Nice And Clean’ klinkt een beetje als The Jam. Gezellige pretpunk uit de jaren ’70.” Tijs: “Ik vind het inderdaad heel punk. Het is een goede binnenkomer. Als je het hard genoeg zet, hoor je even een tikje op de microfoon. ‘Staat hij aan? Ja? We vertrekken!’ en dat in combinatie met een tekst. Gek genoeg is het de meest belerende. Ik sta stil bij mensen die nergens voor uit durven komen, en daar heb ik wel last van.” Julian: “Jammer genoeg zullen mensen het verkeerd begrijpen, als ze de tekst niet lezen.” Tijs: “Klopt, maar dat risico heb je altijd. Voor Sir Yes Sir heb ik het nummer ‘Love Me’ geschreven. Dat speelde met alle clichés. Toch kreeg ik in een recensie te horen dat de tekst wel heel banaal was. Dat mag je vinden, maar ik vond het net een heel goede tekst. Het was met een twist gebracht. Het was ‘Hou van mij’, gebracht als een gebod. Mijn eigen kwaliteitscontrole is voldoende hoog. Ik laat een nieuw nummer ook altijd aan enkele kritische intimi horen.” Julian: “Is jouw vrouw de eerste die een nieuw nummer hoort?” Tijs: “Nee. Ze zal het snel horen, maar ze is niet de eerste. Ik heb ook liever dat ze het beluistert als ik er niet bij ben. Ik zal het nooit voorspelen. Daar ben ik toch te onzeker of verlegen voor.” Julian: “Afsluitende vraag: ga je ooit nog iets met Sopha doen? Toch een van de beste Edegemse groepen ooit.” Tijs: “Aha. Een deel van Sopha heeft tot vorig jaar samen zitten jammen. Zeg nooit nooit. Het zijn nog steeds goede maten van mij.” Julian: “Ik heb altijd gedacht dat jullie de wereld gingen veroveren. Ik vond jullie heel goed.” |
|
Tijs: “Fijn om te horen.”
Julian: “Eerst was het Sofa, dan Sopha …”
Tijs: “Jij was er van het begin bij? Ongelofelijk, zo lang geleden. Het heeft mijn jeugd bepaald. Dat klinkt heel zwaar, maar zo is het wel. Altijd met dezelfde mensen in datzelfde stinkende kot veel te luide muziek maken.”
Julian: “Vermoedelijk waren dat belangrijke ‘formative years’ voor jou.”
Tijs: “Dat is zo. Ik kon mijn ei kwijt in Sopha. Het waren niet allemaal rasmuzikanten, maar iedereen werkte hard. We hebben fantastische jaren gehad. Een leuke, grappige periode.”
Julian: “‘Talking All That Jazz’, topnummer.”
Tijs: “Haha, ik ga het straks eens opnieuw beluisteren, met een bang hartje.”
Julian: “Bedankt voor jouw tijd.”
Tijs: “Bedankt om tot hier te komen.”
Julian: “Veel succes met de plaat!”
‘Chapters’ van Nightman is beschikbaar vanaf 26 februari 2016. Diezelfde dag speelt Nightman in de Ancienne Belgique in het kader van ‘Abbota 2016’. Er zijn nog tickets beschikbaar.
Julian: “Eerst was het Sofa, dan Sopha …”
Tijs: “Jij was er van het begin bij? Ongelofelijk, zo lang geleden. Het heeft mijn jeugd bepaald. Dat klinkt heel zwaar, maar zo is het wel. Altijd met dezelfde mensen in datzelfde stinkende kot veel te luide muziek maken.”
Julian: “Vermoedelijk waren dat belangrijke ‘formative years’ voor jou.”
Tijs: “Dat is zo. Ik kon mijn ei kwijt in Sopha. Het waren niet allemaal rasmuzikanten, maar iedereen werkte hard. We hebben fantastische jaren gehad. Een leuke, grappige periode.”
Julian: “‘Talking All That Jazz’, topnummer.”
Tijs: “Haha, ik ga het straks eens opnieuw beluisteren, met een bang hartje.”
Julian: “Bedankt voor jouw tijd.”
Tijs: “Bedankt om tot hier te komen.”
Julian: “Veel succes met de plaat!”
‘Chapters’ van Nightman is beschikbaar vanaf 26 februari 2016. Diezelfde dag speelt Nightman in de Ancienne Belgique in het kader van ‘Abbota 2016’. Er zijn nog tickets beschikbaar.
Julian De Backer I Met dank aan Sony en voor de foto's.