AN INTERVIEW WITH...
“We pakken samen de ziel vast.” ‘US’, de nieuwste plaat van Ozark Henry, is quite brilliant. Het nummer ‘Elliot’ is een instant-klassieker, maar het album herbergt nog meer parels. Op uw playlist mogen vandaag nog ‘Africa’, ‘A Dream That Never Stops’, ‘This Is Going Nowhere’ en ‘Happy Days’. Tijdens een gezellig halfuurtje in de Sonygebouwen van Brussel vraag ik door naar motivatie, inspiratie en transpiratie van Piet Goddaer. De heer Goddaer is enthousiast over zijn nieuwe collectie songs, in die mate dat hij zélf meteen uitlegt waarvoor de plaat volgens hem staat ...
Piet Goddaer: “Wat is humaniteit? Bestaat humaniteit wel? Daar maak ik me zorgen over. Het ziet er niet altijd zo rooskleurig uit, om het eufemistisch te zeggen. Ik heb de hoop dat mensen de moed hebben om de waanzin niet verder te laten bestaan. Dat wilde ik absoluut uitdrukken in de muziek. In dat opzicht is het een soort protestplaat. Maar gewoon roepen en scanderen is makkelijk, ik vind het meer bijzonder om een protestplaat te maken die bulkt van hoop en feelgood, licht en leven.” Julian De Backer: “Inderdaad. De luisteraar merkt dat je boos bent op bepaalde zaken die fout lopen, maar je mààkt je niet boos. Integendeel, je gebruikt vrolijkheid en positivisme.” Piet Goddaer: “In Afrika, op een bijeenkomst van de Verenigde Naties, werd ik voorgesteld als zanger en muzikant. Ze vonden mijn muziek somber en melancholisch, ‘zoals de meeste Europese muziek’. Ik zei dat onze muziek gelieerd is aan gebeurtenissen. ‘Indian Summer’ is melancholisch en nostalgisch, omdat het refereert naar de mooie zomer die voorbij is. Wij leven nog echt in die seizoenen. In Afrika is de muziek vaak een groot feest, ook al zingen ze over een zwarte bladzijde in de geschiedenis. ‘Ons muzikale verhaal heeft hoop’, was het antwoord. Dat fascineerde me. Daarom heb ik ervoor gezorgd om geen belerende plaat te maken vol kommer en kwel, want dan is de communicatie zoek. Ik heb er zelf geen boodschap aan.” Julian: “Begrepen de mensen in Afrika jouw intentie met deze plaat?” Piet: “Ik heb het hen op dat moment niet verteld, ik was toen volop aan het schrijven. Ik ben sindsdien nog niet teruggegaan, dus ze hebben het resultaat ook nog niet gehoord. ‘US’ ligt veel dichter bij hun muzikale belevingswereld.” Julian: “Je bent al erg lang bezig, maar je maakt nog steeds muziek met een honger en een zin die fenomenaal is.” Piet: “Anders zou ik het niet doen. Ik heb met Tim Bran de plaat geproducet die ik wilde maken. We zijn goede vrienden, en we dagen elkaar uit op een positieve manier. We pakken samen de ziel vast. Je moet op een hongerige, eager manier muziek maken.” Julian: “Het beste nummer van de plaat is ‘Elliot’. Fantastisch grandioos. Het grijpt terug naar jouw allereerste platen, een elektronicanummer met 90’s beats, maar toch is het nooit gedateerd. Een écht dansvloernummer.” Piet: “Het is het eerste nummer dat ik voor deze plaat heb gemaakt, en toen ik het afgewerkt had, wist ik dat ik in diezelfde flow kon verdergaan. Het was bevrijdend. Ik heb het nummer in Calais geschreven. De vluchtelingen gingen steeds hopelozer te werk, soms met fatale gevolgen. Om daarop een antwoord te bieden, gingen ze de hekken hoger maken. ‘Wat een waanzin’, dacht ik. Ik scandeer op het einde vanuit dat standpunt, alsof ik in een ‘Star Wars’-film zit. Gewoon de feiten opsommen, zoals een robot naast Luke Skywalker. Met een vocoder: feiten, geen opinie.” Julian: “Zeker uitbrengen als single, want het is écht goed. Het is niet zo radiovriendelijk, maar wel enorm dansbaar.” Piet: “Ik ben niet zo bezig met ‘radiovriendelijk’. Ik wil wél mensen bereiken, en dan moet de muziek ook bereikbaar zijn. Er zit veel vintage in.” Julian: “Jazeker, je herkent zelfs ‘Universal Nation’ van Push, of een nummer van Fiocco. Maar nooit plat commercieel. Het is goed commercieel. Een heel moeilijke grens.” Piet: “Absoluut.” Julian: “Ik werd erg blij van de overrompelende kwaliteit van ‘Elliot’” Piet: “Inderdaad, het is een nummer om echt luid te zetten. Dat komt het tot zijn recht.” Julian: “Je hebt ook een erg beeldend album gemaakt, dat associaties oproept. ‘Africa’, wat me doet denken aan Toto, ‘Happy Days’, ofte de bekende TV-serie met Fonz, etcetera.” Piet: “Ik heb het filmisch opgenomen, omdat ik het ook in 3D kan mixen. Dan wordt het onmiddellijk beeldend. Op het einde van ‘Africa’ lijkt het wel alsof je over het continent vliegt.” Julian: “Juist, jouw Auro 3D-concept was enkele jaren geleden baanbrekend. Die 9.1 Blu-ray is nu erg moeilijk te vinden.” Piet: “De twee persingen waren onmiddellijk uitverkocht. Ik vroeg aan mixer Ronald Prent of ik het grootst mogelijke canvas kon hebben. Ik kon me er aanvankelijk niets bij voorstellen, ik wist niet wat 9.1 te bieden had. Ik heb mijn huiswerk gemaakt, en ging aan de slag. Nu heb ik zelf een opstelling: ik mix mijn platen in 9.1, maar ik heb thuis al 16.1 – nog eens een wereld van verschil! Eigenlijk zijn er geen limieten, en dat is zalig.” Julian: “Het intrigeert me, want ik ben een audionerd die houdt van nicheformaten zoals de Super Audio CD, de DVD-Audio, de MiniDisc, enzovoort. Maar Auro 3D is echt wel uniek, en jij bent een pionier.” Piet: “Het doet me plezier dat je erover spreekt, want hoewel je het niet zelf kan beluisteren, toon je wel interesse. Na de première in Bozar was ik aan het signeren, en ik merkte dat veel mensen de vinyl én de 3D Blu-ray kochten. Als een soort aanspraak op de toekomst. Dat vond ik geweldig. Jazeker, het klinkt mooi om een pionier te zijn, maar het betekent in realiteit vaak dat je alleen rondloopt in de frontlinie. Wanneer je dan merkt dat mensen in jou geloven, doet het deugd.” Julian: “Probeer je in het dagelijkse leven ook altijd ‘mee’ te zijn met de nieuwste technologieën?” Piet: “Eigenlijk niet. Ik ben vooral geïnteresseerd in zaken die mijn muziek vooruithelpen. Mijn vader is 84, en die is wél altijd de eerste. We hadden altijd de nieuwste computer, we hadden MiniDisc, DCC, etc. Alles wat ooit heeft bestaan, stond bij ons thuis. Maar ik? Ik had pas na 8 jaar mijn eerste iPhone, toen het toestel al lang ingeburgerd was. Ik ben muziek beginnen maken met een Ataricomputer, toen iedereen al met Windows werkte. Ik wil graag zaken toevoegen aan de kunst, en aan de beleving van de muziek. Het bijzondere aan Auro 3D is niet dat je precies naar vuurwerk luistert. Het is niét spectaculair. Het is vooral fysiek, veel emotioneler. Je zit letterlijk in de muziek, en de muziek komt op je af. Het is zalig. Ik ben ‘US’ nu ook aan het mixen in 3D. Dankzij mijn eigen studio blijft het betaalbaar, en kan ik nog verder gaan dan ooit tevoren.” Julian: “Is jouw vader vandaag nog steeds technologisch up-to-date?” Piet: “Absoluut, hij blijft het nieuwste kopen. Hij vindt dat de gewoonste zaak van de wereld. Hij gaat mee met zijn tijd.” Julian: “Toen ik de tracklist zag, viel mijn oog meteen op ‘Uno Di Noi’. Want tijdens ons vorige interview vertelde je de anekdote uit Italië. Ze beschouwen jou als ‘uno di noi’, ofte ‘een van ons’. De Italiaanse muziekmarkt is moeilijk te veroveren, maar jij bent volledig omarmd.” Piet: “Ik wilde een nummer schrijven over wat ‘emigreren’ en ‘je bewegen in de wereld’ inhoudt. Het nummer komt eind volgende maand uit in Italië. Marie Daulne, die heel sterk een Afrikaanse cultuur vertegenwoordigt, zingt met bijzondere technieken in het Italiaans, en ik ben een Belg die in het Engels zingt. Het is echt een multicultureel nummer. Zo krijg ik mijn verhaal verteld, en niemand gaat het nummer beter begrijpen dan de Italianen. Ze gaan ook als geen ander de oorsprong snappen.” Julian: “Je vertelde me ook dat Italianen liedjesteksten minutieus analyseren. Ze willen echt weten wat de artiest zingt en bedoelt.” Piet: “Absoluut, en ze zingen allemaal mee.” Julian: “Er zijn weinig Belgische artiesten die in Italië zo naar waarde worden geschat als jij.” Piet: “Om eerlijk te zijn, ken ik geen andere artiest. Het is een raar fenomeen. Het heeft voor hen niets te maken met houden van Belgische muziek. Ik vind het Italiaanse avontuur erg fijn, want ik kan het land en de cultuur bijzonder waarderen. Er staat daar ook geen leeftijd op mij. Italianen beoordelen je op je werk, hier bestaat een bepaald soort ingesteldheid naar gearriveerde of oudere artiesten.” Julian: “Inderdaad, daarom dat het me opviel dat je nog zo fris klinkt. Jij wilt niet stagneren, jij wilt verdergaan.” Piet: “Ik zou stoppen, mocht ik blijven trappelen.” Julian: “Je weet zelf ook dat veel artiesten niet zouden stoppen, maar doorslagjes zouden produceren voor snel geld. Het Las Vegas-circuit.” Piet: “Dat is waar. Dat zou me niet boeien.” Julian: “Vanwaar de titel ‘US’? Ik associeer hem meteen met het gelijknamige album van Peter Gabriel.” Piet: “De twee vragen die ik wilde beantwoorden met het album, waren: ‘Wat is ons?’ en ‘Wat is humaniteit?’. ‘Humaniteit’ betekent ‘iedereen inclusief, wij of ons’. Maar wie is die ‘ons’? Ik had voor mezelf twee titels in gedachten: ‘US’, of ‘You Could Actually Start Destroying What You Worked So Hard To Create’. Want daar lijkt het soms naartoe te gaan.” Julian: “En zelf je eigen grootste vijand worden. Het was een goede titel geweest, maar misschien iets te lang.” Piet: “Ja, hé? (lacht) Maar ik vind het persoonlijk een zeer mooie titel.” Julian: “Je heet ‘Piet Goddaer’, maar je maakt muziek als ‘Ozark Henry’. Hoe zou je zelf jouw muziek onderbrengen in de platenkast? Onder de ‘G’, onder de ‘O’ of onder de ‘H’?” Piet: “Pfoe! Sowieso onder de ‘O’ of de ‘H’. Eigenlijk onder de ‘H’, omdat ik ‘Ozark Henry’ als een personage beschouw, en dat is zijn achternaam. Maar in iTunes en Spotify staat het onder de ‘O’. Daar zou ik het dan ook gaan zoeken, dus ben ik plots volgzaam. Hmm.” Julian: “Bepaalde audiofielen delen hun platenkast echt met de grootste ernst en zorg in.” Piet: “Bij de ‘O’, dan toch? Bij de groep ‘Ozark Henry’? Dat sluit het aan bij alle andere bands. Zeker als je het digitaal moet zoeken. Ik heb nog steeds een analoge platenkast.” Julian: “Gelukkig.” Piet: “Ik zou volledig digitaal gaan, mocht alles digitaal in een veel hogere kwaliteit beschikbaar zijn. Het grote voordeel van vinyl is natuurlijk dat het artwork duidelijker is, en de lyrics makkelijker leesbaar. Maar ik snap dat voor sommige mensen een fysiek album kopen een te grote stap is geworden.” Julian: “In ‘Africa’ klinkt het ‘Let the lion out’. Zeer veelzeggend, wanneer je uit België komt.” Piet: “Natuurlijk! Het kolonialisme, en dan het geluk dat in het Engels dergelijke uitdrukking bestaat.” Julian: “‘Elliot’ is het beste nummer, maar ‘Africa’ is zeker het meest treffende nummer. Een Europese manier van kijken naar Afrika, en je maakt komaf met ons verleden. Je kijkt hoopvol naar de toekomst. Zeer mooie plaat. Bedankt voor uw tijd.” Piet: “Top. Bedankt!” Julian De Backer |
|