“Liedjes schrijven blijft het mooiste proces: soms is er nog niets op het canvas,
en op het einde van de dag is er een schilderij met een verhaal.”​

Op 20 oktober 2023 verscheen ‘BLEED OUT’, het achtste studio-album van de Nederlandse band Within Temptation. Ondergetekende is een muziekverzamelaar, dus de interesse is vooral gewekt door de prachtige box die op 3000 exemplaren verschijnt. Het volledige album op dubbel-cd, vinyl én cassette, inclusief folder met alle teksten en een poster. ‘BLEED OUT’ is een uitstekend excuus om met frontvrouw en songwriter Sharon den Adel te spreken. Die heeft er om 16u45 al een hele dag aan interviews opzetten, maar is toch nog steeds haar frisse, fruitige en bijzonder vriendelijke zelve om ons te woord te staan. Every inch a professional.
​​
Julian De Backer: ‘Was het een bewuste keuze om het album te promoten met de nieuwe single ‘Ritual’?’
 
Sharon den Adel: ‘We zijn beginnen schrijven in volle covid-pandemie, en we hadden de voorbije jaren al best wat nummers uitgebracht. Met ‘Ritual’ erbij zaten we aan zeven songs – dat is best veel vóór de release van het album zelf. We hadden al anderhalf jaar getourd met Resist, en we wilden aanvankelijk een paar nieuwe nummers schrijven voor de tour met Evanescence. Covid duurde natuurlijk veel langer dan gedacht, dus we hebben veel meer liedjes uitgebracht dan we oorspronkelijk van plan waren. ‘Ritual’ is helemaal anders dan de rest van het album, omdat het een soort van frisse wind is. Een ‘funtrack’ tussen alle heavy topics die we bespreken. Gewoon voor de lol. Even op adem komen. Het zit bewust halverwege de plaat.’
 
Julian: ‘Ik ben een grote liefhebber van lyrics, dus ik had opgezocht wat je exact zong. Speciale tekst.’
 
Sharon (begint hardop te lachen)
 
Julian: ‘‘Shapeshifting into what I want/And now I own you all.’ Waarin zou jij ‘shapeshiften’, mocht het kunnen?’
 
Sharon: ‘Dat ligt erg aan de situatie, maar ik denk dat we allemaal wel eens dromen om iets of iemand anders te zijn. Gewoon al voor de ervaring. Ik kan niet zo gauw iets bedenken, maar de song is geïnspireerd op ‘From Dusk Till Dawn’, de film geregisseerd door Roberto Rodriguez en geschreven door Quentin Tarantino. Daarin verandert de roadtrip halverwege in een vampire slayer movie. Tijdens het kijken dacht ik: ‘Ow, ik wist niet dat ik hiervoor getekend had’. Maar ik vond het een briljante film. Om iemand een lesje te kunnen leren, moet het toch handig zijn om te kunnen shapeshiften?’
 
Julian: ‘Volgens de legende had de producent van ‘Batman and Robin’ de poster van ‘From Dusk Till Dawn’ gezien, had hij oortjes en een masker op het gezicht van George Clooney getekend, en dacht hij: ‘Hier is mijn nieuwe Batman!’’
 
Sharon: ‘Haha, wat slim! Het kan zo maar gebeuren!’
Julian: ‘Wat ik ook een heel mooie zin vond in ‘Ritual’ is ‘You're going down for milk and honey’, wat me meteen doet denken aan de prachtzin ‘En morgen word ik wakker met de geur van brood en honing’ uit een ander Nederlands meesterwerk, namelijk ‘Avond’ van Boudewijn de Groot.’
 
Sharon: ‘Misschien ben ik daar indirect door beïnvloed, want ik heb ‘Avond’ met Boudewijn gezongen. Tijdens ‘Vrienden van Amstel’, één van de leukste dingen die ik ooit gedaan heb.’
 
Julian: ‘Hoe begint u aan een nummer? Eerst muziek of tekst, of beide?’
 
Sharon: ‘Als ik terugkijk, dan gaat een nummer vaak over wat er de voorbije week in de wereld gebeurd is. Wat heeft ons aangesproken? Wat doet ons nadenken? Waar maken we ons zorgen over? Allerlei onderwerpen, ook persoonlijke zaken, komen voorbij. Wanneer het tijd is om er muziek bij te schrijven, luisteren we naar andere bands. ‘Heb je deze riff gehoord? Nou, die is écht the bomb’. Dan zetten we een ritme op, en beginnen we te bouwen. In tussentijd heeft het brein een mengelmoes gemaakt van verschillende onderwerpen die je besproken hebt. Een tweetal topics voert vaak de boventoon, die worden met elkaar vermengd, en daar gaan uiteindelijk de lyrics over. Aan het einde van de dag heb je een liedje. We hebben geen controle over wat we schrijven, dat blijft altijd een beetje magisch. Het blijft het mooiste proces: soms is er nog niets op het canvas, en op het einde van de dag is er een schilderij met een verhaal. Zo ervaar ik het.’

Julian: ‘Gaan jouw nummers door veel fases? Was ‘Ritual’ ooit helemaal anders qua muziek of tekst?’
 
Sharon: ‘De tekst is verder uitgewerkt, maar in de basis was het wel altijd dit nummer. Was in een paar minuten geschreven. Dan denk ik altijd: ‘Zo wil ik wel meer schrijven’, maar dat lukt nooit.’
 
Julian: ‘Alex Callier van Hooverphonic zei me ooit: ‘De grootste hits schrijven zichzelf en komen automatisch. ‘Dan moet je heel weinig werken?’ vragen mijn critici. Ik antwoord dan: ‘Nee, ik werk ontzettend lange dagen, om af en toe vuurwerk te maken.’’
 
Sharon: ‘Dat herken ik als geen ander. Ik schrijf heel veel, ik gooi veel weg, en af en toe blijven de leukere dingen over. Ik schreef mijn allereerste liedje na het zien van ‘Riders in the Storm’. Ik rende meteen naar boven, vol met inspiratie. ‘Ik moet schrijven! Ik hoor een zanglijn!’ Ik speelde toen in een coverbandje, en heb toen een poging tot een song gemaakt. Maar dat is niets geworden, want die jongens wilden helemaal geen eigen liedjes schrijven. Een paar jaar daarna kwam ik Robert Westerholt tegen, en die wilde dat wél heel graag. Nu ja, die deed dat eigenlijk al. Daar was ik heel blij mee, kon ik eindelijk mijn ei kwijt.’
 
Julian: ‘Is ‘Within Temptation’ een democratie? Mag iedereen ideeën aanbrengen?’
 
Sharon: ‘Robert en ik bepalen min of meer de richting. Naderhand heeft iedereen nog wel muzikale inbreng, maar wij zetten vaak de lijnen uit. Wij zijn de band begonnen, wij hebben altijd de visie uitgedragen. Andere bandleden hebben ook al ideeën aangedragen, maar we willen wel graag het ‘overall plaatje’ beschermen. Het moet één geheel worden, maar input wordt altijd gewaardeerd. Dat maakt het voor ons een stuk makkelijker. Heel graag, maar het moet passen bij de rest.’

 
Julian: ‘Zou Within Temptation ooit een geheel ander genre durven spelen voor één plaat?’
 
Sharon: ‘Nee, dan zou ik het onder een andere naam doen. Het is best schadelijk wanneer je al een bepaald imago hebt opgebouwd. Je kan best eens een akoestische plaat maken, maar geen, eh, …’
 
Julian: ‘Discoplaat.’
 
Sharon: ‘Nee! Nee! (lacht) Geen reggaeplaat.’
 
Julian: ‘Dat zou eigenlijk gewéldig zijn.’
 
Sharon: ‘Zou heel grappig zijn, ik weet het, ja (lacht)’
 
Julian: ‘Ik wilde u ook nog even bedanken in naam van mijn moeder. Zij vindt ‘Mother Earth’ een fantastische song.’
 
Sharon: ‘Echt waar? Wat leuk. Groetjes aan je moeder.’
 
Julian: ‘Zijn er songs van collega’s waar u positief jaloers over denkt: ‘Dat had IK willen schrijven’?’
 
Sharon: ‘Oh ja. Dat hoeft niet eens in het Within Temptation-genre te zijn. Ik houd van heel veel verschillende muziek. Er zijn jams waarvan ik denk: ‘Dammit, die had ik graag willen spelen’ (lacht). Om maar iets te noemen: ‘Bittersweet Symphony’ van The Verve vind ik écht een briljant nummer. Niet echt een WT-liedje, maar ik had het graag getransformeerd.’
 
Julian: ‘Grappig dat u ‘een WT-liedje’ zegt. Zoals Meghan Markle naar Harry als ‘H’ verwijst.’
 
Sharon: ‘We hebben ooit een plaat met Q-Music gemaakt. Liedjes die zij hadden uitgezocht en die wij mochten transformeren naar de WT-sound. Vonden we een heel leuk project, moet ik zeggen.’
Julian: ‘U heeft goede muzikale ideeën, maar niet alles wordt een song. Heeft Within Temptation een kluis zoals Prince?’
 
Sharon: ‘(lacht) Nee. Wij gebruiken de dingen die we schrijven. Alles van deze plaat was meteen raak. We hadden veel meer inspiratie dan anders. Zeker wanneer je alles zo verspreid hebt opgenomen, is het prettig dat we niet lang moesten nadenken over songs.’
 
Julian: ‘Gaan jullie ‘Ritual’ doorsturen naar Roberto Rodriguez en/of Quentin Tarantino?’
 
Sharon: ‘We gaan dat gewoon doen. Nou, nee, ik weet het niet. Ik speel met het idee. Zouden ze het leuk vinden?’
 
Julian: ‘Ik zou vereerd zijn. Of geflatteerd.’
 
Sharon: ‘Ah, nou. Misschien denken ze: ‘Within WIE?’’
 
Julian: ‘Ach, jullie zijn toch een héél grote naam.’
 
Sharon: ‘We spelen in veel landen, maar misschien moeten we toch nog één maatje groter zijn om zo’n regisseurs automatisch te doen luisteren.’
 
Julian: ‘Jullie spelen vaak in België. Is er een groot verschil tussen een concert in Nederland of België?’
 
Sharon: ‘Het is heel vergelijkbaar. We worden niet anders benaderd door de Belgen. Ik heb het gevoel dat we makkelijker voet aan grond hadden in België dan in Nederland. Zeker in die tijd hielden jullie misschien net iets meer van heavy muziek, geen idee of dat nog steeds zo is. Maar wat een concert betreft: zelfde DNA, denk ik.’
Julian: ‘Heb je een voorbeeld van een land waar optreden wél helemaal anders is?’
 
Sharon: ‘Optreden in het voormalige Oostblok of in het zuiden van Europa is anders. Ze zijn expressiever tijdens het beleven van een concert. Dansen en headbangen alsof hun leven ervan afhangt. Belgen en Nederlanders kunnen ook wel eens uit hun dak gaan, maar die kunnen ook gewoon heel rustig luisteren. In Finland, bijvoorbeeld, is een uitzinnig publiek eerder een uitzondering. Ze genieten, maar je ziet het niet aan hen. Heel veel contrast tussen de verschillende landen.’
 
Julian: ‘Jullie hebben zelfs in Japan gespeeld. Het cliché ‘Big in Japan’ indachtig: wat was jouw ervaring?’
 
Sharon: ‘Op een festival daar zie je complete chaos in het publiek, maar als de presentator opkomt, kan je een pin horen vallen. Echt bizar. Aan het einde van het festival lag er ook niks op de grond. Alles correct in de prullenmand. En perfect gestructureerd: tijdens de handtekeningsessie moest iedereen een nummertje trekken, en werd dat nummertje omgeroepen. Prachtig land. Mooie mensen. Lief. Heel dankbaar voor onze muziek. Maar een heel andere cultuur dan de onze. Meer verschillen dan vergelijkingen, maar heel leuk om mee te maken.’
 
Julian: ‘Ik ga afsluiten met de vraag die ik aan elke songwriter stel. Giovanni Giorgio Moroder zei ooit: ‘Once you free your mind about the concept of harmony and of music being ‘correct’, you can do whatever you want’. Gaat u akkoord?’
 
Sharon: ‘Ja, absoluut mee eens. Je moet jezelf geen restricties opleggen in de muziek. Dat belemmert je alleen maar.  De mooiste muziek ontstaat wanneer je vrijheid voelt en gevoel laat spreken.’ 
 
Julian: ‘Bedankt voor uw tijd. Veel succes met de nieuwe plaat.’
 
Sharon: ‘Dankjewel, tot ziens!’

Julian De Backer © 2023 for Keys and Chords