JOEY GILMORE & BAND

Joey Gilmore • 4 december 2014 •  MOD (Move2blues) Hasselt



Eerder gekend als soullegende deelde hij reeds het podium met andere legenden als James Brown, Etta James, Bobby Bland en Little Milton. De locale kapperszaak en een elektrische gitaar waren de twee componenten die hem de weg naar een muziek carrière deden inslaan en onder begeleiding van een tante begon Joey reeds op jonge leeftijd zich in te leven in de soul. Nummers als ‘Sombody Take My Baby and Gone’ en ‘Give Me Your Love’ zijn enkele voorbeelden uit zijn soularchief uit de zeventiger jaren en van de goede oude Rhythm & Blues naar de huidige blues is voor rasartiesten als Joey Gilmore maar een kleine stap en sinds hij in 2006 met zijn band The International Blues Challenge won in Memphis kent hij in de herfst van zijn al rijke loopbaan toch nog hoogtepunten en zoals menig artiest uit de US zal ook hij de festivals en clubs blijven afschuimen tot hij niet meer kan want muziek en zeker blues is voor Joey Gilmore zijn leven.

In 2013 was hij samen met Sean Carney nog te gast op Hookrock en Danny en zijn Move2Blues vonden het nu wel gepast om deze legende eens naar de hoofdstad van Limburg te halen. Ook al hij nog net geen 68 toch heeft het leven Joey al enigszins getekend en zal het concert plaatsvinden van op een barkruk wat het fotograferen dan weer moeilijk maakt maar het is hem vergeven want ook wij zijn niet altijd fris en monter en een concerttour tekent een artist altijd wel een beetje.

Hier in de club van de MOD te Hasselt aka ’t lieg plafon van Hassel mijne man’ wordt Joey Gilmore bijgestaan door een rhythm sectie die bestaat uit youngster Ryan Jewell op drums en Marty Romie op bas en beiden zijn afkomstig uit de staat Ohio, of ze de legendarische Ohio Players kennen ben ik vergeten te vragen maar dat ze hun vak kennen staat buiten kijf.

Opener is ‘Can’t Sit Down’ is dan meteen niet al te letterkijk te nemen maar we zijn daardoor vertrokken voor een concert lekkere laid back Chicago Blues. Ze hadden hier de club voor mij vanavond vol tafels en stoelen mogen zetten dan hadden we misschien nog meer kunnen genieten al kon op ‘Since You’ve Been Gone’ wel lekker de rumba worden gedanst.
Dat Joey Gilmore rustig maar gedwee de aanwezigen op zijn hand krijgt is meteen duidelijk wanneer hij ‘Fannie Mae’ uit 1959 van collega Buster Brown brengt en al onmiddellijk komt de interactie met het publiek eraan en moet Joey niet al teveel aandringen om iedereen te laten meezingen. Plezier alom zowel voor de fans als voor Joey himself.
Nog enkele standaards zoals ‘Dust My Broom’ maken de avond tot geslaagd. Zijn ode aan de ‘International Blues Foundation’ brengt hij met ‘Ghost of Mississippi’ uit zijn ‘Bluesman’ van 2008.

Van de ene apotheose naar de andere is voor Mr. Gilmore een kleintje zeker wanneer hij Billy Preston zijn ‘Will It Go Round In Circles’ aanzet. Een 2de sing-a-long zit eraan te komen met ‘Wang Dang Doodle’ en daarmee is Howlin’ Wolf in da house…
Een kleine break zoadt de nodige cd’s aan de man kunnen worden gebracht en zo kunnen we verder de nacht in met nummers als ‘White Shoes’, ‘The Hawk’ en ‘Things Have Not Changed’ en dat het niet hoeft te veranderen zijn we het volmondig mee eens. Niet altijd loepzuivere gitaarriffs en een stem die al wat getekend lijkt… but who cares, that’s what blues is all about, ja toch!

Ik heb genoten en ik denk dat ik mag spreken voor de voltallige ‘club’ en zo maken we ons op voor 8 januari voor de Italiaanse Mike Sponza Band… iedereen op post!



Report: Freddy Vandervelpen – Photo’s: Stefan Meekers ©