vrijdag 22 juli 2022
Oude Markt, Leuven

Report: MaGod
​Foto's: Philip Verhaege ©

​Met dank aan: Stad Leuven en Beleuvenissen III
Het Groot Verlof, hét zomerfestival van de stad Leuven, was alweer aan zijn derde weekend. Frankie Fame en Ada Oda kon je bewonderen op Velodroom. Op het Hogeschoolplein was er Broes en The Trials Of Cato, net zoals Polar Youth en Black Mambo de Vismarkt beroerden. Voor Aarde aan Daan en Sioen plays ‘Graceland’ moest je op de Grote Markt zijn. Wij trokken naar de Oude Markt waar er met Vive La Fête én vooral omdat er met Orchestral Manoeuvres In The Dark ‘electricity’ in de atmosfeer hing. Al dreigde er blijkbaar nog wel wat meer in de lucht boven Leuven…

Vive la Fête, dat is een spetterend muzikaal feest op het podium. Het is het geesteskind van Danny Mommens en Els Pynoo. De formatie die werd opgericht in 1997. Het duo Mommens/Pynoo hadden toen een aantal demo’s geregistreerd, die later werden uitgebracht als de EP ‘Paris’, op het Gentse label Kinky Star. Het duo ontdekte niet alleen de liefde voor de muziek, maar ook voor elkaar. In 2002 ontmoet modekoning Karl Lagerfeld het stel en hij was al even snel gecharmeerd door hun muziek. Dit gaf de aanzet voor een internationale avontuur van Vive la Fête. Modeshows van Chanel, over Tokyo, New York, Las Vegas, Berlijn, Milaan en Parijs tot over het stijlvolle ‘Bal de la Rose’ in Monaco en ‘Chilli Beans’ in Brazilië worden gekleurd door hun muzikaliteit.
Ex-dEUS bassist Danny Mommens ontpopte zich steeds meer als muzikaal brein, terwijl Pynoo je moeiteloos inpakt. Bassist Dirk Cant, drummer Gino Geudens  en Maarten De Meyer op synthesizers vormen de sectie. Pynoo verleidt ons met haar sexy moves en vaak verleidelijk stemtimbre. Dansbare elektrorock en herkenbare tunes lieten een jonge meute meedansen op de cult-introductie van ‘Touche Pas’, ‘La Vérite’ en ‘Exactement’. Van bij de opener ‘Nuit Blanche’ zat de sfeer op de Oude Markt.
En hoe verder de show vorderde, hoe meer de hemelsluizen opengingen. Maar wie kon het wat disfunctioneren. De nummers ‘Tokyo’ en het met die diepe baslijnen begeesterde ‘Joloux’ gingen er mateloos in. Meermaals werd er ‘Els, I love you’ gekeild, waarop ze vaak repliceerde… En Mommens, die raasde door.. eins zwei drei… en van ‘Noir Désir’ ging het naar een uitsponnen instrumentale ‘Jesus Christ Superstar’ outro, waarbij Els zelf even de snaren plukte. Catchy electropop, beïnvloed door krautrock, punk, Neue Welle… de waanzinnige hit ‘Schwarzkopf’ en ‘Maquillage’, waarvan de tekst integrale werd meegezongen. Allen continueren ze onvoorwaardelijk! Als uitsmijter gooiden ze er nog een versie van de instrumentale synthesizer hit ‘Popcorn’, origineel uit 1969 van Gershon Kingsley in. Vive La Fête, dat zijn opwindende songs ingekleurd met Pynoo’s sexy loops en gimmicks, waarvan alleen zij blijkbaar het recept kent. Vive La Fête, stilstaan is geen optie.
 
De Liverpoolse band Orchestral Manoeuvres In The Dark werd opgericht in 1978 door Andy McClusley en Paul Humphreys. Het duo was gefascineerd door de elektronische muziek van onder andere Kraftwerk en Tangerine Dream. Ze ondertekenden in 1978 een contract bij het eigenzinnige Engelse label Factory Records en hadden in 1978 hun eerste single ‘Electricity’ De single werd vrijwel meteen een culthit.
 
De band is on the route met hun ‘Souvenir-tour’ en viert hun 40-jarig jubileum. Op de Oude Markt trokken ze dan ook maar al te graag hun jukebox open. OMD is niet alleen meesterlijk in die talloze popnummers, ze hebben ook een geweldig talent in hun songwriting en muzikaliteit. Aanvankelijk beïnvloed door Kraftwerk, waren McCluskey en medeoprichter Paul Humphreys behoorlijk vooruitstrevend in hun muzikale benadering, en dat zal vanavond ook blijken in hun muziekkeuze.
 
​Zanger/bassist Andy McCluskey en Paul Humphreys (vocals/keys) enthousiasmeerden hun fanbase vanaf het moment dat ze het podium betraden. Drummer Stewart Kershaw, die in 2015 intrad voor oude OMD-drummer Malcolm Holmes, en Martin Cooper op keyboard én saxofoon vervolledigen de band. Met een output van dertien studioalbums heeft OMD genoeg songmateriaal en hits om moeiteloos een setlist te vullen. McCluskey’s stem, ook al is hij al 63-jaar blijft intact. En ook zijn energielevel op het podium is nog steeds meer dan accuraat. Humphries blijft –op enkele songs na- getrouw achter zijn keyboard.
 
Na een uitgesponnen introductie-intro met ‘Atomic Ranche’, met bijhorende videotape, was ‘Messages’ meer dan zomaar een leuke opwarmer. En ook ‘Tesla Girl’ en het dansbare ‘All She Wants Is Everything’ zaten vrij vroeg in de set McCluskey stelt Paul Humphreys voor als de meest sexy man, al respondeert hij al even vlug dat dit wel veertig jaar geleden was. Hij mocht ‘Forever Life And Die’ performen. ‘Next is an Hollywood song’ zegt Andy en Martin Cooper verlaat even zijn keyboard om een mooie, beklijvende saxofoonsolo te spelen in ‘If You Leave’, een track uit de soundtrack van de film ‘Pretty In Pink’.  
 
En toen volgde een trio hitsingles uit de plaat ‘Architecture & Morality’ uit november 1981. Van het mooi gecomponeerde ‘Souvenir’ en het aardse ‘Joan Of Arc’ ging het naadloos naar ‘Joan Of Arc’ (Maid Of Orleans). Goosepumbs bekruipt ons en zal ons pas verlaten na de slotakkoorden van de signature song ‘Enola Gay’, OMD's populaire anti-oorlogslied.            Bij iedere song hoort een videoprojectie wat de sfeer uiteraard influenceert. Na ‘Talking Loud And Clear’ is Cooper terug met zijn saxtunes in ‘So In Love’, een nummer waarin McCluskey zijn falsetstem exhibeert in een haast dolgedraaid refrein. Na ‘The Punishment Of Luxury’ knallen ‘Pandora’s Box’ en ‘Dreaming’, de single release van de compilatieplaat met de grootste hits uit 1988 door de woofer. Van die vibrerende baslijnen in ‘Sailing On The Seven Seas’ ging het al gezwind naar die vrolijke klassieker ‘Locomotion’.
You are fucking amazing, keilt McCluskey Leuven in én uiteraard volgde er een bisronde. ‘Secret’ verraste, om finaal af te sluiten met de tijdloze popparel ‘Electricity’. OMD is nog steeds een van de meest creatieve synthpopbands van de jaren '80. Orchestral Manoeuvres In The Dark was meer dan een feest, het was een muzikale reis naar een nostalgisch era. 

​​