woensdag 15 maart 2023
ZIK ZAK, Ittre

Report: Philip Verhaege
Foto's: Philip Verhaege ©
Foto's: Michel Van Rhijn ©

​Met dank aan: ZIK ZAK
Big Country: Celebrating the 40th anniversary of their 1983 classic ‘The Crossing’
​
Een concert van Big Country blijft nog steeds een beleving. Een stukje nostalgie, ook al is het al meer dan 20-jaar sinds het trieste overlijden van frontman Stuart Adamson. En ook bassist Tony Butler is niet langer in de band. Big Country brak wereldwijd door met de release van de singles ‘Fields Of Fire’, ‘Chance’ en het representatieve ‘In A Big Country’, dat een wereldwijde hit werd én meer dan 2 miljoen exemplaren verkocht. Het album zelf dan, ‘The Crossing’ werd bekroond met drie prestigieuze Grammy-nominaties in de VS. Gelukkig  hebben zijn voormalige bandleden Bruce Watson en Mark Brzezicki ervoor gezorgd dat zijn Big Country-erfenis levend blijft. En dan is er nog steeds die gezond quotiënt van diehard fans. Wat volgde was een muzikale reis die ons doorheen de backcatalogus van Big Country leidde!
 
Maar eerste was er Mylène L. Chamblain. En dat is een Frans/Belgische singer-songwriter die altijd al doordrenkt is geweest van blues, roots en Americana. Ze vermengt wel heel makkelijk al deze muziekstijlen én accordeerde haar sound ook in soundtracks voor films als ‘Road Movies’. Ze is een autodidactisch artiest die in 2019 met ‘Body & Soul’ hoog scoorde. Nu had Chamblain voor de gelegenheid mondharmonicavirtuoze Geneviève Dartevelle meegebracht. Een muzikale interactie die van noot één accuraat fermenteert. Het is haast een muzikale date tussen twee knappe vrouwen. ‘Blues Is Gone’ is haast een traditionele opener én dat werd opgevolgd door de radio hit 'Last Long Road’. De rocker ‘Belly Song’ divergeerde dan weer met het Delta bluesje ‘Poor Womanizer, met die innemende bluesharp en het swingende ‘Everytime’. Van de ballade ‘Something Insteed’ ging het naar het afsluitende ‘It Drives Me Mad’.
 
De  Celtic Rock band Big Country, oorspronkelijk uit het Schotse Dunfermline, werd opgericht in 1981 is nog steeds immens populier. In de line-up bevinden zich nog steeds oprichters leadgitarist Bruce Watson en drummer Mark Brzezicki. De band wordt gecompleteerd door Bruce's zoon Jamie (gitaar) en bassist Gil Allan en powerhouse-vocalist Simon Hough. Ondanks die personeelswisselingen doorstaan ​​​​de nummers uit de hoogtijdagen van Big Country de tand des tijds, en worden ze nog steeds met enorm veel enthousiasme gebracht.
 
Na een pakkende intro van ‘The Storm’ indiceerde ‘1000 Stars’ meteen die opwindende twin-gitaartunes tussen Bruce Watson en zoon Jamie. Bruce is nog steeds die innemende en charismatische persoonlijkheid op het podium. Accuraat volgde meteen een van de grootste hits ‘Look Away’, met zijn luchtig refrein meteen een eerste meezinger. ‘Close Action’, de rocker ‘Lost Patrol’ én het hemels mooie en hypnotiserende ‘The Storm’ uit het al even schitterende en iconische debuutalbum ‘The Crossing’ waren volgende culminatiepunten.
 
De platina bekroonde Simon Hough, die trouwens uit Engeland afkomstig is, is meer dan een degelijke zanger en doet ons qua stemintonaties een wat jongere Stuart Adamson terugdenken. Adamson die onverwacht het tijdelijke inruilde voor het eeuwige in 2001. Uit het tweede album ‘Steeldown’ volgde dan ‘Just A Shadow’ en de brandend actuele titeltrack. De ballade ‘Ships’ (Where Were You) was een zeldzame cesuur, net zoals het swingende ‘Porrohman’ en de eerste singel ‘Harvest Moon’ uit 1982. Van die uitgesponnen hit ‘Chance’, uit de debuutlangspeler ‘In A Big Country’, ging het naadloos naar die gigantische titeltrack met zijn Keltische gitaarriffs. Goose bumps bekruipt ons én ook het funky ‘Wonderland’ en het pittige ‘Fields Of Fire’ konden een uitgelaten fanbase bekoren. Om de avond af te sluiten met de singel ‘Broken Heart’ (Thirteen Valleys) uit het vierde studioalbum ‘Peace In Our Time’ en de slotakkoorden van ‘Inwards’. Big Country behoord tot dat zeldzame muzikaal erfgoed!