13 mei 2022
Muziekodroom, Hasselt

Report: Sis Vanhoof
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Move2Blues
Naar een release van een album (met eigen nummers) maken we op vrijdag maar al te graag een verplaatsing richting Hasseltse Muziekodroom, maar vooraf stond Big D & Captain Keys op de affiche. Met aan het roer Nico De Cock (zang en cabasa) en Edwin Risbourg (piano), muzikanten van topband The Bluesbones, die met hun puur gebrachte songs  in het verleden al menige toeschouwers konden verbazen. Dat was nu niet anders met een repertoire dat best wel in de smaak viel bij het publiek met vooral klassiekers en ook eigen werk van hun band The Bluesbones. We noteerden bekende songs gaande van  onder meer ‘Every Day I have The Blues’ (BB King), ‘Sitting On The Cock Of The Bay’(Otis Redding), ‘Seaside Blues’ (Blue Blot), ‘Crossroad Blues’ (Robert Johnson), ‘Have A Little Faith In Me’ (John Hiatt) en ‘Ol’55’ (Tom Waits) tot eigen nummers van hun band als ‘Broken Tears’en The Devils Bride’. Allemaal professioneel gebracht in deze intieme setting en van al dit moois verschijnt in de loop van dit jaar nog een album.
​
Ondertussen was het drummen geblazen in het druk bevolkte café van de MOD om Black Cat Biscuit live aan het werk te zien voor de release van hun nieuwe album ‘The Way It Is’, tevens het openingsnummer en dat is meteen een meezinger  als je ’t ons vraagt, kortom een leuk deuntje dat goed in het gehoor ligt. De band bestaat uit volgende muzikanten: Bart Arnauts (zang-gitaar), Mark Sepanski (mondharp), Raffe Claes (gitaar), Jeffrey Gijbels (drums) en Patrick Indesteghe  (bas).
‘Let The Blues Heal You’ begint met een aantal scheurende harpuithalen van Mark, voor wie een prominente rol is weggelegd in deze song. ‘Say Hello To Godot’ begint vrij rustig en het valt toch op dat het stemgewijs top zit met deze band. Leuk zijn ook de backing vocals van de heren muzikanten en de fris en zuiver klinkende gitaarklanken van Raffe. ‘Dr.Boogie’ is een oud dansbaar nummer dat nu toch werd opgenomen in dit album. Buiten de harpintro vallen live al vlug de mooie baslijnen op van Patrick. Ook deze song heeft een leuk meezinggehalte en bekt dus vrij aardig.
 In ‘What You Say’ horen we lichte sambageluiden in de intro en ook ‘Heart Is Burning’ is een speciaal percussienummer met mooie inbreng van Bart, die op zijn hagelwitte Guttlin Baronnet slidegewijs prima uit de verf komt. Een wat psychedelische geluid af en toe, mede dankzij het instrument (ogend als een dunne regenpijp) dat gitarist Raffe ter hand neemt. Het publiek blijkt verrast met deze sound en reageert slechts met mondjesmaat. Dat dit album bulkt van diversiteit mag live duidelijk zijn want het gipsy-jazz klinkende ‘Madame Zola’ is dan weer een buitenbeentje dat goed overkomt. Ook het iets steviger werk wordt erg gesmaakt zoals ‘Mean Is Just An Average’ met andermaal vurige uithalen van harpist Mark die op het einde een mooie battle uitvecht met leadgitarist Raffe en dat oogst veel applaus. Dat Yasser buiten een uitstekende stemgeluid ook flink kan uithalen met de slide mag duidelijk zijn in ‘What Goes Around Comes Around’, een erg dansbaar nummer dat links en rechts voor wat heupwiegen zorgt. Funky-time is er met ‘Wheels’ met uitstekend solowerk van drummer Jeff en van Raffe, die ook bewijst dat hij heel intiem de snaren kan beroeren. Jammer dat op dat moment de zaal niet echt meegaat want er heerste heel wat geroezemoes wat we betreuren.  De band komt met ‘Don’t Need Your Love No More’ erg onder stoom en je voelt het climaxgewijs groeien, mede met dank aan de mooie gitaarlicks van Raffe. Ook de swingende rocker ‘Two Seconds Man’ met smoelschuiver Mark in de hoofdrol  vind ik persoonlijk één van de beste songs op dit album. Dat er nog wat extra kwam na de reguliere relaese stond als een paal boven water. Ook Nico en Erwin mochten mee komen jammen met ‘I Don’t Know’.  Als slotnummer kregen we andermaal ‘Sons Of A Vampire’, met een solerende drummer Jeff, die assistentie kreeg van zijn drummende pa Marc (Travellin’ Blue Kings). Een mooie apotheose van deze leuke bluesavond.
Dit was meteen het laatste optreden van dit seizoen. Move2Blues nodigt de bluesliefhebber terug uit op de gebruikelijke donderdagavond en wel op 8 september met Big Creek Slim Band.
​