|
21 JANUARI 2018 |
Een nieuw jaar betekent een nieuw concertjaar. Het eerste concert voor me in 2018 is alvast een klepper. Dé revelatie van Graspop 2017 trad namelijk op in de AB in Brussel. Brides Of Lucifer, het idee van Steven Kolacny om samen met een deel van het meisjeskoor Scala en zijn vrienden Ives Mergaerts en Koen Buyse (Zornik) metal te brengen. Dat deze combo werkt deed op Graspop 2017 al de criticasters hun monden snoeren en vandaag brengen ze dat ook naar de zaal. Geen fotopit in de AB vandaag dus was het fotograferen vanuit het publiek, gelukkig kon ik nog plaatsnemen vlak voor het podium. Bij aanvang kwamen de in geweldige outfits uitgedoste scala meisjes één voor één het podium op waarna ze hun plaats innamen op de brug die over de gehele breedte van het podium was uitgestrekt. Daar bleven ze staan gedurende de eerste vier nummers waardoor ze door de afstand en het licht niet altijd goed zichtbaar waren, maar dit is puur uit fotografisch oogpunt. Die eerste nummers mochten er best wel zijn. 'Holy Diver', 'Walk' en 'Painkiller', ik denk niet dat ik de oorspronkelijke uitvoerders moet vermelden. Elke metalfan is wel bekend met deze klassiekers en dat liet zich ook merken in de zaal want deze werden luidkeels meegebrult. Het is even wennen om de engelenstemmen van de meisjes te horen tussen de snoeiharde gitaren en drums in plaats van de ruwe, brutale metalvocals, maar het werkt. Het is niet de eerste keer dat klassieke muziek en metal hand in hand samengaan. Denk maar aan de verschillende metalbands die klassieke arrangementen gebruiken of zelfs optreden met een volledig symphonisch orkest. De band bestaat natuurlijk uit meer dan enkel de Scala meisjes. Steven Kolacny, die we natuurlijk kennen van het grote Scala koor, neemt het podium in met een geweldige versie van de Rammstein klassieker 'Engel' waarin ook een mooie, maar duistere engel verschijnt op de brug. Tussen al deze metalcovers speelden ze ook een “eigen” cover 'Futility'. Het pianowerk van Steven Kolacny was geweldig maar natuurlijk horen we als metalfans het liefste de luide gitaren en beukende bas en drums. Het gitaarwerk werd gebracht door Koen Buyse die we kennen als zanger van de band Zornik en Yannick De Pauw. Koen nam vooral de ritmische gitaarsecties voor zijn rekening terwijl hij energiek springend, draaiend en dansend het hele podium meermaals afging. Regelmatig het publiek oppeppend met wilde handgebaren en een sporadische brul was hij de dirigent van het publiek. Tweede gitarist Yannick nam dan weer vooral de solo's voor zijn rekening en deed dit op fenomenale wijze dat ik soms dacht dat de originele gitarist in de coulissen stond zoals tijdens de Manowar cover 'Warriors Of The World United'.
|
Na een korte pauze kwam het nummer 'O Father O Satan O Sun' waarin Stephan Noens zijn duivels kon ontbinden in de drum intro bijgestaan door de vlugge vingers van bassist Joeri Van De Schoot (Evil Invaders). Dat Joeri graag headbanged zag ik al tijdens optredens van Evil Invaders en hier is dat niet anders. Zijn nek en haren draaien letterlijk overuren deze avond en zet het contrast met de engelenstemmen nog eens extra in de verf. Eén van de hoogtepunten van de avond kwam voor me met de fenomenale cover van Iron Maidens' 'Fear Of The Dark', startend enkel met de piano van Steven Kolacny en de wondermooie stemmen van de meisje kwamen de andere instrumenten geleidelijk aan bijgetreden. Dat dit toch één van de favoriete klassiekers is van elke metalfan konden we horen in de zaal waar het nummer luidkeels werd meegezongen. Niet altijd positief als je wilt luisteren naar de engelenstemmen en er een zatte metalhead “Fear Of The Dark” naast je oren zit te roepen maar dat hoort er eenmaal bij zeker. Meermaals heb ik toch mijn wenkbrauwen gefronst terwijl sommige nummers de setlist passeerden, enerzijds had je de nummers die perfect passen bij de frèle zangstemmen zoals 'Burn In Hell' van Twisted Sister maar anderzijds kwamen dan ook nummers voorbij waarvan ik dacht “dit lukt hen toch nooit?”. Dit had ik o.a. Tijdens de intro van 'Halo' die trouwens perfect onder handen werd genomen door Joeri. Ik had het trouwens bij het verkeerde eind want 'Halo' klinkt geweldig met de meerstemmigheid van het koor, vooral het refrein zindert hier nog na. Al mogen me zeker ook het knappe gitaarwerk van Koen en Yannick niet over het hoofd zien want om het met Engelse termen te zeggen “They aced it!”. Het optreden loopt helaas op zijn einde en kunnen we nog genieten van twee toegifts. 'Chop Suey' dat meesterlijk klinkt in deze versie en het voor mezelf minste nummer van de avond 'Roots Bloody Roots' maar dat ligt puur aan het feit dat ik dit nummer niet dan bevatten zonder de furieuze vocals van Max Cavalera. Dit was een geweldige performance en een super kickoff naar hopelijk een even super concertjaar.
SETLIST
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025