14 DECEMBER 2017
cULTUURCENTRUM, HASSELT

Report: MARINO SERDONS
​fOTOS: sTEFAN MEEKERS ©


Met dank aan CULTUURCENTRUM HASSELT

​Verbluffend jubileumconcert van de Antwerpse avant-gardisten.  Vijfentwintig jaar geleden, als 14-16 jarigen, verbaasden ze met naam en muziek.  Anarchistisch inderdaad, want volledig tegen de stroom in.  Het muzikale experiment draaide uit op algemene erkenning in de Lage Landen en ver daarbuiten.  Zeven albums verder besloot  de huidige bezetting om het oudere materiaal te ‘coveren’.  Onlangs verscheen het album ‘Hineininterpretierung, een verzameling composities bewerkt door Rudy Trouvé.  Wat dit live zou worden, konden we gisteren aanhoren in de theaterzaal van het Cultuurcentrum in Hasselt. 
DAAU’s tournee rolt al enige tijd door het land, het viertal was dus perfect op elkaar ingespeeld.  Rudy Trouvé, producent, had naast de nieuwe arrangementen  ook nog een film met nieuw en oud beeldmateriaal verknipt en simultaan met de setlist laten lopen.  Een perfecte symbiose van muziek en beeld. De summiere zangpartijen, enkel op film, kregen ook een spontane live begeleiding.  Knap!  Als toeschouwer kon je niet anders dan verbaasd  luisteren naar de frisse klanken van een experimentele band die de grenzen opzocht van rock, jazz, progrock met een klassiek instrumentarium.  

Contrabas, klarinet, percussie en accordeon gemixt tot tijdloze fusion.  Ook DAAU is op die 25 jaren sterk geëvolueerd.  Roel Van Camp toverde uit zijn accordeon klanken die je enkel aan een synthesizer of een hammond-orgel toeschrijft.  Han Stubbe beroerde het publiek met zijn warme klarinet en demonteerde die zelfs om met het mondstuk een nieuwe sound toe te voegen. Op de contrabas trok en sleurde Hannes D’Hoine zijn baspartijen, geniepig te beelden volgend.  Knappe moderne arrangementen van oude nummers, live vrijwel perfect uitgevoerd.  Achter het drumstel en de xylofoon zat Jeroen Stevens,  dirigent van dienst en droge humorist.  Vier getalenteerde muzikanten die het publiek een boeiende artistieke avond bezorgden met als bis  nog een bezwerende klarinet.  Schijnbaar geïmproviseerd, in werkelijkheid strak gestructureerd.  Doe het maar.  Wereldklasse!   ​
 
​