25 APRIL 2018
cc palethe, overpelt

Report: LAMBERT SMITS
​fOTOS: stefan meekers ©


Met dank aan: palethe en tom coppers
 

In december moest hij forfait geven wegens griep, maar nu zorgde de legendarische Dirk Blanchart voor een afgeladen vol café in CC Palethe. In de jaren ’80 oogstte Dirk succes met de band Luna Twist. Wie de Belgische pop een beetje volgt, herinnert zich ongetwijfeld nog hun grote hit ‘African Time’, waarmee de band zich zelfs in het buitenland profileerde. Ondanks de ambitie en creativiteit was Luna Twist geen lang leven beschoren. Meningsverschillen dreven de leden uit elkaar, waarna Dirk Blanchart op zijn eentje een carrière uitbouwde. Vorig jaar bracht hij het album ‘Stripped’ uit, een verzameling songs die een fraai beeld geven van een met schitterende nummers gevulde muzikale loopbaan. Die tot op het bot gestripte songs brengt Blanchart nu live.
Gewapend met een viertal gitaren, netjes verdeeld in twee akoestische en twee elektrische, startte Dirk met ‘Vertigo Blues’. Dadelijk hoorden wij een artiest die passioneel met zijn muziek bezig is. Bovendien is hij een begenadigd gitarist, die er niet voor terugdeinst om zijn nummers boordevol akkoordenwisselingen te steken. Dirk had er zin in, zoveel was duidelijk. Zijn eerste soloplaat dateert van 1985 en één van de prachtigste songs daarop is zonder meer ‘Fool Yourself Forever’. Dirk besteedt enorm veel aandacht aan zijn teksten. De inspiratie die hij in het dagelijks leven opdoet, vertaalt hij naar nummers, die vaak eindigen met een niet mis te verstane boodschap. Dat liet hij horen in o.a. ‘Battered Car’ een nummer gebaseerd op een echtscheiding. 

Zijn eigen songs mixte hij met covers die voor hem een grote betekenis hebben. Zo hoorden wij Ian Dury’s ‘Hit Me With Your Rhythm Stick’ dat naadloos overging in ‘Sex & Drugs & Rock & Roll’, ‘Personal Jesus’ van Depeche Mode en Dirks sublieme versie van het door The Walker Brothers bekend geraakte ‘No Regrets’. Niet alleen wisselde Dirk akoestische met elektrische nummers af, maar het Engelstalige werk kreeg ook het gezelschap van enkele Nederlandstalige liedjes. ‘Loftrompet’ was Blancharts visie op de critici en dat werd aangevuld met Jules De Cortes ‘Ik Zou Wel Eens Willen Weten’ en Vanuytsels ‘De Zotte Morgen’. Vooral deze laatste, hier op elektrische gitaar gespeelde klassieker, werd door Dirk in een aangenaam sfeerbad gedompeld. Natuurlijk mochten ook ‘Heart Beats Faster’ en ‘Building An Empire’ niet ontbreken, nummers die ondertussen reeds uitgegroeid zijn tot klassiekers.
Gedurende twee sets wist Dirk Blanchart het propvol gevuld café te boeien. Met het obligate bisnummer, in dit geval Iggy Pops ‘The Passenger’ sloot deze sympathieke Gentenaar af.
Volgende afspraak is op dinsdag 29 mei. Dan wordt het Palethecafé ‘the place to be’ voor de vintage rock & roll en rockabilly van Lindsay Beaver & The 24th Street Wailers.