support: shinedown |
|
|
22 aPril 2017 |
|
Vertical Divider
22 April 2017, Sportpaleis here I come. Een datum die al geruime tijd met stip stond aangeduid in m'n agenda want het grote Iron Maiden kwam terug naar België. Na hun geweldige performance op Graspop Metal Meeting was deze keer het sportpaleis aan de beurt voor de start van een nieuwe Book Of Souls Tour. Deze keer geen grote festivals maar intieme (voor zover het sportpaleis intiem te noemen is) zaalshows. Er heerste al een gezellige drukte aan het sportpaleis toen ik toekwam en de gewoonlijke parking was deze keer voorbehouden voor de vips waardoor ik diende uit te wijken naar de parking van een bedrijf iets verderop. Gelukkig was er een sympathieke metalcollega die z'n wagen een beetje verzette zodat ik de mijne er netjes kon naast parkeren. Eens in de zaal aangekomen en ik mezelf had voorzien van een drankje begaf ik me naar m'n gereserveerde stoeltje, aan de rechterzijde van het podium. Het was nog even wachten op Iron Maiden en die tijd werd al deels opgevuld door het gesmaakte optreden van support act Shinedown. Deze Amerikaanse post-grunge band had de eer de zaal op te warmen en klaar te stomen voor wat nog komen zou. En dat deden ze met verve, ze hadden het voordeel dat het middenplein al druk bevolkt was en zo het enthousiasme vrij hoog was. Iederereen had zin een vette metalavond. Ik kende deze band al van naam maar achter de nummers moest ik nog dikke vraagtekens plaatsen. De band bracht een goed gevulde set van 9 nummers waaronder 'How Did You Love' en 'Cut The Cord' uit hun meest recente werk Threat To Survival. Na de afsluiter van een goed onthaalde set 'Sound Of Madness' was het voor mezelf tijd om nog een verfrissing te gaan halen. En daarna was het eindelijk de beurt aan Iron Maiden, de grondleggers van de New Wave Of British Heavy Metal of NWOBHM en één van de grootste metalbands aller tijden. De band bracht vorig jaar na een aantal jaren van stilte hun meest succesvolle album uit tot nu toe. The Book Of Souls stond in verscheidene landen op 1 in de album hitparades, niet vanzelfsprekend in een tijd van illegale downloads. Na een op tape afgespeeld nummer van UFO, 'Doctor, Doctor' begon de band hun set dan ook met de openingstrack uit dit nieuwste album 'If Eternity Should Fail'. Weinig verrassend aangezien hun set op Graspop op dezelfde wijze startte. Het podium was wederom aangekleed in Maya thema en Bruce Dickinson nam z'n bezwerende positie in aan een stomende ketel bovenop de muren van de 'tempel'. Grote videoschermen waarop animaties en live beelden werden vertoond vergezelden het podium aan weers zijden. De achtergrond werd regelmatig veranderd en zorgde zo mee voor de dynamiek in de performance van de band deze avond. 'Speed Of Light', tevens uit hun meest recente werk, werd afgelost door 'Wrathchild' een eerste verandering vergeleken met de set van GMM 2016 en voor het eerst live gespeeld sinds juni 2014. |
Vertical Divider
'Children Of The Damned' uit het legendarische Number Of The Beast album werd door de fans enthousiast ontvangen. En ook de band had er duidelijk zin in, Bruce stond amper een seconde stil en rende als een bezetene over het podium met enkel een rustmoment om met de gekende gimmicks te spelen met het aanwezige publiek. Zelfs een pluche aapje toegeworpen uit het publiek deelde mee in het plezier dat Bruce had op de planken. Ook de rest van de band was in uitstekende doen, zoals de legendarische Steve Harris, voor velen de beste bassist aller tijden en de capriolen van gitarist Janick Gers die meermaals z'n been op de speakers wist te leggen. Ook al was er hier en daar wel eens een gemiste noot of haalde Bruce de hoogste noten net niet, deze band met een gezamenlijke leeftijd van ruim 300jaar heeft tenminste geen autotune nodig. En dat bewijzen ze op alweer twee nummers uit The Book Of Souls, 'Death Or Glory' en 'The Red And Black'. Na deze twee kleppers het signaal voor Bruce z'n verkleedpartijtje want hij komt opdraven in de gekende Britse redcoat en zwaaiend met de Britse vlag voor de klassieker 'The Trooper' en even later met een Mexicaans worstelmasker voor 'Powerslave'. 'The Great Unknown' kreeg in Antwerpen z'n live debuut waarna wereldberoemde mascotte Eddie het podium betrad in de Maya gedaante vanop de nieuwste plaat. 'Book Of Souls' kostte arme Eddie wel z'n hart dat door Bruce vakkundig werd verwijderd en in het publiek werd gegooid. Een leuk aandenken voor een gelukkige fan. Ondanks al de nummers uit hun meest recente en tevens meest succesvolle album tot nu toe was het absolute hoogtepunt van de avond weggelegd voor het volgende nummer. Niemand zat nog op z'n stoeltje, de gitaarintro werd vergezeld door oooh oooh oooo's uit duizenden kelen en de volledige lyrics werden luidkeels meegezongen. 'Fear Of The Dark' is met voorsprong het populairste Maiden nummer dat we hier te horen krijgen, ook al worden we nog verwend met grootse klassiekers als 'Number Of The Beast' met grote opblaasbare duivel en 'Iron Maiden' met een enorme Eddie die vanachter het podium herrijst. Kippevelmomentje is er nog met het schitterende nummer 'Blood Brothers' dat voorafgaat door een boodschap tot samenhorigheid van Bruce. De eindnoot is voor 'Wasted Years' waar helaas Janick Gers er dik naast zingt en Bruce hem hierdoor wat vreemd aankijkt en plagend de microfoon blijft wegdraaien. We onthouden vooral dat dit weer een memorabel en geweldig optreden was van een legendarische band, met een geweldige beeld, licht en pyrotechnische show. Metalheads houden blijkbaar wel van rook, licht en vuur. Ook al werd er wel eens een nootje gemist of er eens naastgespeeld of gezongen, dat is nu eenmaal de charme van een live performance en niet vergeten dat deze mannen al wat kilometers of hun teller hebben staan. Thank you Iron Maiden voor deze geweldige show. De zaal loopt leeg onder de gezellig meegezongen tonen van 'Always Look On The Bright Side Of Life' en dankzij goed werk van de Antwerpse politie ben ik voor ik het goed en wel besef al op de autostrade richting thuis. |