3 NOVEMBER 2018
CC De Breughel, Bree


REPORT: LAMBERT SMITS
​FOTOS:  LAMBERT SMITS ©


MET DANK AAN: Jan Coonen en CC De Breughel
Plankenkoorts
De allereerste keer dat ik Johan aan het werk zag was ook in Bree. Dat moet ergens in de jaren ’70 zijn geweest, toen kleinkunst nog beoefend werd door een zanger die zichzelf begeleidde op de akoestische gitaar. Het was ook in die hoedanigheid dat de jonge Verminnen zijn eerste stappen zette in de muziek. Ondertussen zijn er bijna 50 jaren verstreken. Jaren waarin Johan een heuse evolutie doormaakte. Als één van de eersten huurde hij een complete band in en stond hij mee aan de wieg van de Nederlandstalige rock. Johan heeft ook steeds een passie gehad voor het Franse chanson. Die zorgde er dan weer voor dat hij evolueerde tot het boegbeeld van het Nederlandstalige chanson. In al die jaren heeft hij ontelbare mooie liedjes geschreven. Liedjes waarvoor hij de inspiratie putte uit hetgeen hij zelf meemaakte, hetgeen hem raakte of zelfs plaatsen die een diepe indruk op hem nalieten. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Johan zijn levensverhaal in zijn liedjes heeft verpakt. Met een bloemlezing uit zijn omvangrijk repertoire, aangevuld met nieuw werk, stond hij op de planken van CC De Breughel. Zijn oudere nummers had hij van een ander en uitgekiend arrangement voorzien, zodat ze naadloos aansloten met de nieuwe. Met ‘Vriendinnen Van Vroeger’ blikte hij al dadelijk terug op een periode die achter hem ligt. Wat daarop volgde was het nog steeds verbluffende ‘Volle Maan’ en het innemende ‘Brussel’, een ode aan de stad die nog steeds een speciale plaats in zijn hart inneemt. Johans nummers zijn zonder meer tijdloos en in een nieuw jasje krijgen ze zowaar een tweede leven. Dat was te horen bij ‘Mooie Dagen’, het favoriet nummer van Johans kleinzoon. Verminnen is steeds een sociaal iemand geweest, een helpende hand waar organisaties graag beroep op deden. Aan een uitnodiging voor een benefietoptreden voor Cambodja, jaren geleden, hield hij het optimistische ‘Hemel Vol Sterren’ over. Tijd laat echter ook zijn sporen na. Ouder worden gaat vaak samen met het ontstaan van diverse kwalen. Het niet steeds uit je woorden geraken, je geheugen dat niet meer zo snel reageert, alsof het tijd nodig heeft om iets te zoeken op je interne harde schijf, was de basis voor het nog niet uitgegeven ‘Al Mijn Woorden Gaan Op Reis’, dat de Alzheimer-ziekte beschrijft. 
Nog nieuw werk, dat volgend jaar verschijnt, kwam er met ‘Een Eiland Vol Eenzaamheid’, dat hij samen schreef met Lieven Coppieters, beter gekend als Lieven, die na zijn knap album ‘Jus D’Orange’ van de muziekradar verdween. Zijn veel te vroeg overleden vriend Pierre Rapsat, eerde hij dan weer met ‘Alle Dromen’, een vertaling van diens ‘Les Rêves Sont On Nous’, wat meteen de eerste set afsloot.
Plezier in het zingen, heeft Johan nog steeds. Wat velen niet weten is dat hij ook veel gereisd heeft en in verre landen met inheemse muzikanten speelde. Een mooi voorbeeld hiervan was, het van een exotisch ritme voorziene ‘Zingen Tot Morgenvroeg’ en het toepasselijke ‘Ik Wil De Wereld Zien’. Van de groep artiesten, die in dezelfde periode als hij, een carrière opbouwden, hebben velen ons jammer genoeg reeds verlaten. Iets wat Johan niet onberoerd liet. Wim De Craene, Wannes Van de Velde, Zjef Vanuytsel, Walter De Buck en Ann Christy kwamen opnieuw tot leven in ‘Ouwe Maten’, een nummer waarin Johan de titels van de grootste successen van deze artiesten had verwerkt. Verminnens bekendste nummer is ongetwijfeld ‘Laat Me Nu Toch Niet Alleen’. Uiteraard mocht dit niet ontbreken en logisch mondde het uit in een ‘sing along’, meteen een blijk van publieke waardering. Jammer genoeg vergeten artiesten nogal eens dat zij hun succes net te danken hebben aan deze gratie die zij genieten bij het publiek. Johan heeft echter steeds zijn publiek op handen gedragen. Om hen te bedanken voor hun trouw, sloot hij af met een passend ‘Blijf Bij Mij’.
‘Plankenkoorts’ onderstreepte nog maar eens Verminnens vakmanschap. Vakmanschap dat zijn ouder werk nog steeds actueel doet klinken, maar dat ook nog steeds verantwoordelijk is voor prachtige nieuwe liedjes. Johan Verminnen is nog lang niet uitgezongen en gelukkig maar!