donderdag 9 februari 2023
CC Palethe, Pelt

Report: Lambert Smits
Foto's: © Albert Loos

​Met dank aan:  CC Palethe & Tom Coppers
Geruggesteund door multi-instrumentalist Ivan Smulders, bassist Wouter Berlaen, drummer Bert Huysentruyt en toetsenman Andy Willems grasduinden Lucas, Barbara, Maggie en Wigbert in het rijke oeuvre van de kleinkunst of ook wel het betere Nederlandstalige lied genoemd. Dit was reeds de vijfde editie van Kleinkunsteiland, dat in 2005 ontstond. Het viertal zocht zowel Nederlandstalige parels uit eigen land als uit Nederland. Dat ze niet over één nacht ijs gingen en zich niet beperkten tot voor de hand liggende en door iedereen gekende nummers, werd al vlug duidelijk. Een gegeven dat ons uitermate goed stemde. Immers de gekozen nummers leenden zich perfect tot aangepaste arrangementen en stijlvolle eigen interpretaties. Maggie MacNeal zorgde reeds bij het tweede nummer voor een eerste kippenvelmoment toen zij ‘Een Mooi Verhaal’, een vertaling van ‘Une Belle Histoire’ bracht. Iedereen zat goed bij stem, zo ook Lucas met een pakkende versie van Kris De Bruynes ‘Ook Omdat Brussel Stinkt’. Dat gold ook voor Barbara die bij de Nederlandse Conny Vandenbos te rade ging voor ‘Ik Ben Gelukkig Zonder Jou’. Wigbert bleef daarna tweemaal aan zet. Een eerste maal met ‘Ronnie Knipt Zijn Haar’ uit de beginperiode van Spinvis om dan te vervolgen met het alom bekende ‘Meisje Van Zestien’ van Boudewijn de Groot. Misschien bij ons iets minder gekend is ‘Flink Zijn’ van Robert Long, dat hier subliem vertolkt werd door Maggie MacNeal. Dat je een nummer met succes een andere dimensie kan geven wanneer je het laat brengen door een vrouw in plaats van het door een man gebrachte origineel, bewees Barbara Dex met Zjef Vanuytsels ‘Ik Weet Wel Mijn Lief’, met op het einde een prachtige vocale tussenkomst van Lucas Van den Eynde. Verder noteerden wij nog een rockende versie van ‘Paarse Schoenen’ van de Berini’s, terwijl Nederlands eerste in eigen taal zingende rocker Peter Koelewijn geëerd werd met ‘KL 204 (Als Ik God Was)’.
Eén van de boegbeelden van het Nederlandstalige lied, die bovendien in zijn eigen dialect zong, was Wannes Van de Velde. Wannes heeft prachtige nummers gemaakt en ‘Mijn Mansarde’ is er daar eentje van. Het feit dat Lucas Wannes persoonlijk heeft gekend, maakte zijn versie van dat nummer indrukwekkend. Het viertal ging ook ver terug in de tijd. Zo scoorde Willeke Alberti in 1963 een hit met ‘Spiegelbeeld’. Nummer dat nieuw leven werd ingeblazen door Maggie MacNeal. Verder noteerden wij nog het door haar gebrachte ‘Vrijgezel’ van Benny Neyman, ‘Ik Dacht Aan Een Vrouw’ van Frank Vander Linden, door Lucas en Wim De Craenes ‘Rozane’ met Wigbert. Afsluiten deed het viertal samen met Shaffys ‘Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk En Bewonder’.
Een formidabele voorstelling als deze kon niet zonder bisnummer. Tot groot plezier van het publiek mocht Maggie MacNeal deze klus met verve klaren met haar eigen ‘Terug Naar De Kust’, waarmee ze in 1976 een serieuze hit beet had.
Dat ‘Kleinkunsteiland’ een meer dan fantastische productie is, is een feit. Het plaatst de betekenis en vooral de torenhoge kwaliteit van de Nederlandstalige liedjes op een passende manier in de spots. Wanneer dit dan nog, zoals hier met kennis van zaken en vakmanschap van zowel vocalisten als muzikanten gebeurde, kan dit alleen maar toegejuicht worden. ​
​