|
7 mei 2022 Koninklijk Circus,Brussel Report: Philip Verhaege Foto's: © Philip Verhaege Met dank aan: Gracia Live & Het Koninklijk Circus, Brussel |
Larkin Poe belandde uiteindelijk dan toch in onze hoofdstad, Brussel. Oorspronkelijk zou een eerste concert plaatvinden in mei 2020. Maar door de alom gekend maatregelen werd dit én ook de showcase van oktober 2021 geschrapt. Cirque Royal was nu ‘the place to be’ i.p.v. de Brussels AB. Larkin Poe schiet als een vuurpijl het blues firmament in. Ze schitterden op het 2019 Chicago Blues Fest., en mochten het voorprogramma performen van Elvis Costello en ZZ Top’s Europees tourneeluik. In 2018 scoorden ze met de release ‘Venom & Faith’ hoog in de ‘Blues Album Charts’ van Billboard en sleepten een Grammy nominatie in de wacht voor beste hedendaagse bluesalbum,. Twee jaar later was er het vijfde studioalbum ‘Self Made Man’, dat verscheen op hun eigen label Tricki-Woo Records én was er de plaat ‘Paint The Roses; Live In Concert’. Na de zomer ligt er een nieuw album in de stores. Wij zijn alvast benieuwd…
Voordat de Lovell-zusjes het podium sierden mocht singer-songwriter Ryan McMullan zich in ruim een half uur van zijn taak kwijten. En dat deed hij met brio. De sympathieke McMullan is afkomstig uit Portafery, een kleine badplaats in Noord-Ierland. Ryan deelde het podium met zijn gitaar én had voor de gelegenheid keyboardvirtuoos Danny meegebracht. Hij wist meteen zijn publiek te charmeren met de swingende openingssongs ‘Holding Me Down’, ‘Time To Make A Change’ en het country getinte ‘Another Minute’. Bedankt om zo vroeg te komen, dolde Ryan. Of was het enkel om een mooie plekje te bemachtigen voor het podium. Gezwind zette hij de single ‘Bowie On The Radio’, uit de release ‘Rebellion’ en met zijn ‘Heroes’ intro in de steigers. Toen hij voor een tijdje naar Australië trok pende hij voor zijn ouders het emotionele ‘Letting Go For A Little While’, Maar ook de folky ballade ‘Belfast City’ en het geaccordeerde ‘Oh Susannah’ konden meer dan bekoren. Ryan McMullan is een charismatisch muzikant en een zeer begaafd songsmid die niet aarzelt om zijn kwetsbaarheid te tonen door middel van betekenisvolle teksten en emotionele uitdrukking. De akoestische set was een verrassende manier om makkelijk in de woeste gitaarklanken te komen van Larkin Poe. Larkin Poe, oorspronkelijk afkomstig uit Atlanta en momenteel woonachtig in Nashville, TN bezweren ze ons met aanstekelijke Southern blues concordanties. Rebecca en Megan Lovell kleuren dit alles wel zeer makkelijk met heavy gitaarriffs en opwindende slidegitaar. Rebecca (gitaar/zang) en Megan, door haar zus 'The Slide Queen' genoemd, zorgen voor prakkende harmonieën en enkele van de meest verbazingwekkende slides die je maar kan bedenken. De twee hebben duidelijk een overweldigde connectie als zussen, maar ze vullen elkaar ook perfect aan op het podium. Ze delen als het ware de schijnwerpers. Drummer Kevin McGown en bassist Tarka Layman zijn de perfecte soulmates voor the sisters. Rebecca en Megan hebben een donkere blues gerichte sound die nauw aansluit bij de pre-war blues van Robert Johnson, Skip James en Son House. |
Ze openen hun set met de heavy titeltrack van de release ‘Self Made Man’, om te continueren met het zeer verslavende ‘Keep Diggin’ en het funky ‘Trouble In Mind’. Son House’ ‘Preachin’ Blues’ was een psychedelische accurate ingeving. Een strakke intro leidde ons naar de postmoderne bluessong ‘Holy Ghost Fire’. Maar niet gelamenteerd want de Fat Possum bluesstijl was ook merkbaar in songs als ‘Back Down South’ en het denderen en originele ‘Summertime Sunset’. Tussendoor waren de traditional ‘John The Revelator’, met enige gospelindictie en The Allman Brothers Band gerelateerde ‘Back Down South’ abstracte culminatiepunten. Het emotionele ‘Mad Hatter’ is een oud concertnietje dat voor het eerst officieel wordt uitgebracht. Rebecca schreef het lied over hun grootvader, die aan een psychische aandoening leed, toen ze amper zeventien was. We maakten kennis met de nieuwe single ‘Bad Spell’. En dat beloofd voor de nieuwe plaat. Volgens Rebecca hun beste ooit! Lapsteelgitaar, fuzzbas, knallende drums en accurate power-akkoorden zijn ook een eminente in songs als ‘Black Echo’. Rebecca’s Gretsch Bigsby gitaar domineert de sound dat in ‘Blue Ridge Mountains’ resoneert. Net zoals de bluesrocker ‘Wanted Woman - AC/DC’, dat werd omsluiert met opwindende sildegitaar.
Robert Johnson’s ‘Come On In My Kitchen’ was het enige bisnummer. Rebecca's stem klinkt charismatisch, net als haar persoonlijkheid die straalt met een elegante mixture van enige fragiliteit en zelfvertrouwen. Big Sister Megan zorgt voor de perfecte balans met haar Rickenbacker lapsteelgitaar. Rebecca schittert als zangeres, al is Megan's stem haast even indrukwekkend. De totaliteit valt perfect samen met die haast perfecto gezongen harmonieën, dit terwijl de set richting de 90 minuten kruipt. Larkin Poe heeft met hun knappe Delta blues heel wat fans gefascineerd. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025