zaterdag 5 augustus 2023 
Grote Kaai, Lokeren

Report: Philip Verhaege
Foto's: Philip Verhaege ©

​Met dank aan: Lokerse Feesten
Lokerse Feesten, het tiendaags muziekfestival in het centrum van Lokeren heeft zijn ontstaan in 1975. Het begon op de Oude Vismijn en vindt sinds 1994 een stek op en rond de Grote Kaai. Al jaren zijn de Lokerse Feesten de term stadsfestival ontgroeid. In de eerste plaats danken wij de honderden vrijwilligers die zich tien dagen lang belangeloos inzetten voor en achter de schermen. Lokeren maakt zich op voor dag twee. Na een geslaagde en uitverkochte Oranje-openingsavond met S10, Merol, The Opposites en Goldband waren nu de jeugdige rockers van XINK aan de beurt. Rappen deden we met De Jeugd Van Tegenwoordig en ook Glints deed ons al snel heupwiegen. Maar het was vooral uitkijken naar Rag ‘n’ Bone Man, die vorig jaar Vorst Nationaal mateloos magnetiseerde! Lokerse Feesten, het meest diverse festival. Traditiegetrouw zijn er twee podia met de mainstage op de Grote Kaai en de indoorzaal Club StuBru, dat de kans geeft aan jonge beloftevolle bands.  Bands die vaak doorbreken en het later schoppen tot de befaamde mainstage. Wij waren vooral aandachtig toeschouwer op de mainstage.
 
Glints is het geestesproduct van Jan Maarschalk Lemmens, en laat nu net ook hij een nieuwe langspeler met ‘The Dark!’ in rekken hebben. Glints mag de spits afbijten op zaterdagavond. De Antwerpenaar, met Britse roots en met zijn prozaïsche lyrics, hij met zijn taaluitingen die ingekaderd zijn met etherische electronica en fijn verweven popmuziek. Vorig jaar stond Glints in het voorprogramma van 50Cent en prijkte op de affiche van Rock Werchter. Het gaat hard voor Glints. Al fluitend bracht ‘Golden Veins’ de eerste enthousiastelingen, samen met de eerste regendruppels, aan het dansen. Voor ‘Sorry’ haalde hij de bloedmooie Blu Samu uit de coulissen. Met haar sexy en intens dansje was Blu, met haar Portugese roots, een verademing in zijn showcase. Met ‘Lemonade Money’ waren we meteen ‘fucking’ wakker en bij ‘Bugatti’ wil Glints alles naar de kloten zien gaan. Zijn nieuwe single ‘Roma’ bleek de catch of the day te zijn.
 
Exact twintig jaar na het succes van de debuutsingle ‘De Vriendschapsband’ staan het  broederduo’s Jonas en Niels Meukens en Thomas en Philip Valkiers opnieuw zij aan zij op het podium als XINK.  Een comeback die ook wij hier niet hadden zien aankomen. Vorig jaar in oktober stonden ze plots in de Brusselse AB, dankzij Equal Idiots’ Thibault Christaensen. De Kempenzonen die in 2003 verbaasden op het eerste Junior Eurovisiesongfestival. De tienerband, die toen al heel wat meisjesharten sneller deed slaan, werden toen knap zesde in Kopenhagen. Kleine jongens worden groot. Al die jaren bleven ze muzikaal actief in diverse formaties als Crackups, Get Off My Shoes en Warhola. Een reünieconcert kon niet uitblijven en ‘Misschien’ haalde zelfs de eerste plaats in StuBru’s Afrekening. Gezellige poprock is de basis voor die beoogde sound. Gitaarriffs klinken heavy en vooral lekker, de drummer slaat wat harden en de baslijnen spijkern zich wat dieper in die songgroove. En ook Jonas Meukens heeft, logischerwijs, een vollere stem. Meezingbare refreinen overheersen op en rond de Grote Kaai. Vooral dan in liedjes als ‘Sorry’ en ‘Hou Ons Niet Tegen’. Opmerkelijk was ook ‘De Andere Kant’, met zijn diffuse intro. De Engelstalige nummers ‘Sucks’ en ‘It’s My Own Life’ behoorden tot het beste op de setlist. Misschien moeten deze kerels toch wel eens nadenken over hun muzikale toekomst. 
​​En dan hebben we het voornamelijk over het taalgebruik, al is er met het Nederlands uiteraard niets mis. En laat nu net dit alles divergeerde met het hardere ‘Het Volkslied’, de nieuwe single ‘Aura’ en net afsluitende ‘Misschien’. En toen knalde er confetti door een zwaar bewolkte Lokerse hemel. XINK, terug van heel lang weggeweest!

De Jeugd van Tegenwoordig, dé Nederlandse rapband die in 2005 enige bekendheid genoot met ‘Watskeburt?!’ Sindsdien gaart het crescendo voor De Jeugd én producent Bas Bron, Willie Wartaal (Olivier Locadia), Vieze Fur (Freddy Trathlehner) en Faberyayo (Pepijn Lanen). Beats en heel wat invloeden uit die elektronica. Na hun debuutplaat ‘Parels Voor De Zwijnen’ stond De Jeugd zelfs in het voorprogramma van rap-oppergod Snoopy Dog. ‘Sterrenstof’ was ook hier een eerste sing-along-song, en ook ‘Deze Donkere Jongen Komt Zo Hard’ en ‘Gemist’ waren meeblèren songs. De sfeer zit, haast iedereen kent de teksten en ook ‘Buma In Me Zak’ knalt. ‘Dag Mag Niet’… of juist wel, is de nieuwe single, het derde plaatje alweer van het nieuwbakken ‘Moderne Manieren’, het achtste album op rij. Hou die handen hoog, hou die handen klaar… seksueel en vunzige lyrics zijn schering en inslag bij De Jeugd. Laat je horen, laten we het proberen! Ook ‘Formule’ bleek hier een succesverhaal….Ook dat is De Jeugd!
 
Rag ‘n’ Bone Man, de Engelse soul en neo-blues artiest uit Eastbourne, East Sussex. Rory Charles Graham met zijn diepe bariton stem en de grote hit ‘Human’ uit 2016. Hij die werd uitgeroepen tot ‘British Breakthrough Act’ tijdens de Britse Awards in 2017, en dé Critics Choice Award ontving. Rag ‘n’ Bone Man, tatoeages en gedurfde opvallende sieraden, het siert de artiest die schuilt in Graham. Dit terwijl zijn nieuwe album ‘Life By Misadventure’ een rauwe, eerlijke, diepe en persoonlijke muzikale verkenning biedt van zelf kwetsbaarheid, minnepijnen, ontberingen in het leven en emotionele worstelingen. Zijn magnetische kracht uit zich ook in uitstekende en diepe baritonstem. Een bourdon die Graham ook incarneert met zijn strakke band. Het soulgevoelige ‘Time Will Only Tell’, met zijn fijnzinnige gitaarriffs, en de hit ‘Skin’ zaten al vrij vroeg in de set. ‘Alone’ had een akoestische vibe, net zoals het soul en gospelgevoelige ‘Grace’, uit zijn debuutalbum ‘Human’ uit 2017. Hij verdiept zich ook in de intieme pianoballade ‘Anywhere Away From Here’, waarop origineel Pink te horen is, maar hier een perfect stand-in is van de drie vrouwelijke backingvocalen. De song ‘Bitter End’ was een ware triomftocht met een funky vibe. Het laatste deel van de set maakte de weg vrij voor ‘Human’, een exploderende sound, net zoals ook ‘Giant’ de Grote Kaai moeiteloos inpakte. Gelukkig niet in een sample versie, maar een knappe soulrockeditie met opwindende gitaarsolo’s. Rag ‘n’ Bone Man betoverde mateloos het publiek met een indrukwekkende mindset én zijn diepe nuchtere persoonlijkheid. En dat is pas een understatement!
 
Valentin ‘Kungs’ Brunel draaide plaatjes, betoverd een –vooral-jong publiek met visuals en vibes. Purple Disco, hell yeah… en dit tot diep in doorweekte nacht! ​