|
23 juli 2017 |
Op haar 75ste (jawel) verjaardag, gaf Madeline Bell een optreden weg in de Londense jazzclub “606”, waar ze kind aan huis is en kon rekenen op de geroutineerde begeleidingsgroep van Tommy Blaize. De zangeres had een pak vrienden uitgenodigd en uw dienaar had pas na enig journalistiek aandringen een plaatsje kunnen bemachtigen in de aanpalende bar, gelukkig met uitzicht op het podium.
Madeline Bell kwam na een gospelcarrière in de USA pas in 1962 naar Londen afgezakt en werd binnen de kortste keren gevraagd om haar donderende en toch bijzondere soepele soul- en jazzstem te lenen aan The Beatles, The Rolling Stones, Cliff, Tom Jones, Elton John en tientallen andere sterren. Als leadzangeres van Blue Mink ging ze, met succes, de poptoer op. Talloze soloplaten volgden, bijna altijd een mix van blues, R&B, jazz en alles waar ze haar stem kan op loslaten. De laatste jaren zingt ze vaak met heuse orkesten. Maar goed, dit is een verjaardagsfeestje en derhalve bezorgde Bell ons een vrolijke doorsnee van haar indrukwekkende carrière en vooral van haar nog altijd indrukwekkende stemmogelijkheden. Ze opende verrassend met ‘Good Morning Freedom’, die lichte, maar onvergetelijke pop van Blue Mink, en trakteerde daarna op haar versies van standards zoals ‘Fever’ of ‘My Baby Just Cares For Me’ om dan ‘Melting Pot’ te brengen in duet met Tommy Blaize. |
Haar samenwerking met The Beatles, leverde ‘Something’ en ‘Blackbird’ op, maar ook een paar covers van Billy Preston, waardoor ze indirect aan haar werk met de Stones refereerde.
Bell herinnerde er tussendoor fijntjes aan dat ze al die grote namen van weleer had uitgenodigd en dat welgeteld twee daarvan naar de “606” waren afgezakt: Blue Mink-gitarist Alan Parker en John Paul Jones van Led Zeppelin. Dat mocht de pret niet drukken: na de pauze volgde een gelijkaardige set van alweer een uur, waarbij zowel Ray Charles, Abba en The Righteous Brothers de revue passeerden, onder meer in duet met Tommy Blaize. Op discrete wijze, laste ze hier en daar een boodschap in, zoals “Before I Open My Mouth” uit het album “Blessed”. Na bijna twee uur, beschikte Madeline Bell over voldoende energie om af te sluiten met de authentieke rock-‘n-roll van ‘Great Balls Of Fire’. Het contrasterende bisnummer bood dan weer stof tot zelfreflectie. Madeline Bell liep voor, tussen en na de show doorheen het publiek, nam met veel applaus en gebaren een verjaardagstaart in ontvangst, omarmde, kuste en bedankt alle muzikanten - en poseerde en signeerde achteraf met een grote glimlach. Het is een cliché en dus is het waar: Bell is een rasartieste, ook op haar 75ste. Sincere thanks to Sam (606 Bookings Manager), Steve Rubie (club owner and devil-do-all) and photographer Tim Hodges for his collegial help. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025