29 mei 2018
vooruit, gent

Report: jason proot
​fOTOS: kim de geeter ©
​
met danK aan: vooruit, gent

Support:Table Scarps - ¡Pendejo! 

​Het was al even geleden dat ik Monster Magnet live aan het werk zag, dus werd het wel eens tijd om deze band nog eens te gaan aanschouwen. Deze tour staat in teken van hun nieuwe plaat Mindfucker. Deze band heeft voor mij nog nooit een slechte plaat uitgebracht. De stevige gitaarrifs vermengd met space rock, weten Dave Wyndorff en co goed te vewezenlijken op plaat. Maar of dit live nog allemaal zo energiek en bevredigend zou zijn als vroeger, dat zou ik deze avond te weten komen. Eerst was het de beurt aan de Amsterdamse ¡Pendejo!. Door het dagwerk en de zoektocht naar een parkeerplaats, hadden we alsog nog het laatste nummer mogen aanhoren. Ik kon mezelf niet echt terug vinden in de zware stonerriffs die zich vermengen met een schuiftrompet. Wat wel leuk is, is dat deze band hun teksten volledig in het Spaans zingen. Al zag ik veel enthousiaste gezichten, mijn ding was het echter niet. Volgende band die mee op tour is, is Table Scraps die afkomstig is uit Birmingham. Deze stad zal zeker bij veel mensen een belletje doen rinkelen. Natuurlijk wel, want deze zanger zei het zelf nog "The birthplace of Metal". Naar mijn mening niet echt accuraat, maar er zijn natuurlijk steengoede en legendarische bands uit voort gekomen! Maar deze review gaat natuurlijk om de band zelf. Voordien nog nooit beluistert, om mij live te laten verrassen. En eigenlijk was ik dan ook echt wel aangenaam verrast. Met amper drie bandleden brengt deze band je een mooi aanbod aan garagerock en punk, maar dit dan meer in de ziel van de jaren zeventig. Denk bijvoorbeeld aan The Stooges. Zo hebben ze ook al mogen openen voor The Buzzcocks. De drum bestond slechts uit een snare, kick en floortom met daarbij een ride en crash cymbaal en Hihat, maar drumster Poppy Twist bracht een simpele maar elegante drumtechniek voor de groovy rock'n'roll gitaarriffs. Op de zang waren de effecten goed hoorbaar die  mooi verweven werden in de muziek. Sommige zangpartijen deden me denken aan jaren negentig Shoegaze muziek! Meer moet een mens toch eigenlijk niet hebben in deze muziek? Maar top of the bill was natuurlijk Monster Magnet. Zoals ik al eerder zei, was ik heel enthousiast om de band nogmaals aan het werk te zien. Op deze Europese tour wordt hun nieuwe plaat ‘Mindfucker’ gepromoot. Ik had de band destijds leren kennen met hun derde plaat ‘Dopes To Infinty’. Deze plaat blijft de beste Monster Magnet plaat ooit voor mij en misschien zelfs de beste plaat binnen het genre. Dit komt waarschijnlijk grotendeels door mijn eerste kennismaking met het genre en de nostalgische waarde hierbij. Dit gezegd zijnde, was het al een zeer aangename verrassing dat de intro van 'Dopes To Infinity' startte en direct gevolgd werd door die legendarische riff. 

​​Het geluid zat goed en bij zanger Dave zag ik terug diezelfde energie als vroeger. Hierna volgde het openingsnummer van Mindfucker 'Rocket Freak'. Door zijn groovy ritme was de leuke sfeer bij het publiek dan ook direct voelbaar. Dave zijn stem, ook al was het met effecten, kwam eens te meer goed over. Nieuwe nummers aanhoren is dan ook een must voor mij en met het volgende nummer 'Soul' was dan ook direct goedgekeurd. Het publiek was direct in vol enthousiasme wanneer het nummer 'Mindfucker' gespeeld werd. Dit nummer werd ook als single en videoclip voor de plaat uitgebracht en werd direct al uit volle borst meegezongen. Uit de oudere nummers werd 'Radation Day' uit Monolithic Baby! gespeeld, 'Look To Your Orb For The Warning' en 'Negasonic Teenage Warhead' uit ‘Dopes To Infinity’ en 'Dinosaur Vacuum' uit ‘Superjudge’. Hierna volgde 'When The Hammer Comes Down' uit ‘Mindfucker’, wat hier wederom een excellente keuze was. Wanneer het publiek dan werkelijk uit zijn dak ging was wanneer de eerste noten gespeeld werden van 'Space Lord'. Daarin werd het gitaarriffje meerdere keren herhaalt en zo maakte Dave het publiek gek om zijn twee favoriete woorden, namelijk "Mother Fucker" te zingen. Zo warmde hij het publiek nog extra op,ook al was het al heet genoeg in de Vooruit. De sfeer zat er nog altijd dik in. Na 'Space Lord' ging de band van het podium af en iedereen wachtte nog enthousiast voor nog wat bisnummers. Die kregen we dan ook en het sterke en gedurfde is dan om 'Ejection' te spelen. Dit nummer kan je ook terug vinden op ‘Mindfucker’ en werd ook al als clip uitgebracht. Hierna volgde 'End Of Time' uit hun voorlaatste plaat ‘Last Patrol’. Zeer gedurfd om nieuwe nummers als bisnummers te gebruiken. Maar Monster Magnet mag dit zeker doen want ze gebruiken altijd diezelfde ingrediënten in hun muziek waardoor ze gewoon niets slechts kunnen uitbrengen. Om het publiek dan nog wat extra te laten zweten werd er als allerlaatste nummer 'Powertrip' gespeeld. Dit zal dan ook de band hun grootste hit blijven en dit was ook te horen aan het publiek die uit volle borst de zin "I'm never gonna work another day in my life" met Dave mee zong! Ik stond er terug van versteld dat Monster Magnet live nog altijd een kwaliteitsband blijft en dit keer terug met een setlist van formaat!