zaterdag 8 juli 2023 
Bevegemse Vijvers, Zottegem

Report: Philip Verhaege
Foto's: Philip Verhaege ©

​Met dank aan: Rock Zottegem
De heilige grond danst en rockt weer aan de Bevegemse Vijvers, en dit drie dagen lang. Wat ooit begon als een kleinschalig festival op de markt in Zottegem, is na enkele jaren gestaag uitgegroeid tot een vaste waarde op onze festivalkalender. De geest van de Braziliaanse band Soulfly en van de Aussies Wolfmother dwaalt nog ergens over de festivalweide. Ook op zaterdag werden jonge wolven zoals Isaac Roux gekoppeld aan enkele vaste waarden uit de dans en rockscene. De organisatie kan op z’n beide oren slapen. Zwangere Guy is gewonnen in Zottegem. Rock Zottegem staat dan ook al jaren bekend om zijn eclectische affiche.
 
 
Isaac Roux, hij de winnaar van De Nieuwe Lichting 2023 en Publiekswinaar bij Humo’s Rock Rally. Isaac Roux is het muzikale project van Louis De Roo. Hij studeerde songwriting aan het LIPA (Liverpool Institute for Performing Arts) en dook onlangs de studio in met producer Pieter-Jan Decraene voor zijn debuutsingle ‘White Rose’, voor luisteraars van radio Willly, StuBru en Radio 1 dus allang geen onbekend nummer meer. Akoestische Indie folk met grofmazig gespeelde pop en rock, alternatiever kan haast niet. Isaac heeft een geweldige stem en pretentieloos omarmt hij songs als ‘White Rose’, ‘Golden Light’ en de rockballade ‘Reflections Of Us’. Isaac Roux leek nog een nobele onbekende dit jaar, na Blues Peer, nu ook terecht in Zottegem!
 
K’s Choice, de Antwerpse rockband met enige Internationale uitstraling. Sam en Gert Betttens vormen begin jaren ’90 de tandem voor het project K’s Choice. In 1995 was er het succesalbum ‘Paradise In Me’ met de hitsingle ‘Not An Addict’. Na heel wat zij- en soloprojecten en diverse comebacks toert de band met hun ‘30Th Anniversary Tour’. Sam en Gert Bettens, gitarist Tom Lodewyckx, drummer Wim Van Der Westen, bassist Bart Van Lierde en toetsenist Reinout Swinnen openen met het expolieve ‘Everything For Free’, een van de betere song uit ‘Cocoon Crash’, om meteen door te knallen met ‘Bag Full Of Concrete’ en het pop-getinte ‘Perfect Scar’, met dat indringend orgeldeuntje. Sam neemt ons stevig bij het nekvel. En dan moest de sing-along hit  ‘Not An Addict’, halfweg in de setlist én ‘Believe’, met zijn expliciete gitaarriffs nog concorderen. Tussendoor maakten we kennis met de punkgevoelige nieuwe single ‘Time Is A Parasite’. Was het echt te warm om te mospitten… K’s Choice, dat is inmiddels al heel lang Belpop historie ! 
 
The Waterboys stonden wel vrij vroeg geprogrammeerd in Zottegem. De magische band rond de Schotse spilfiguur en singer-songwriter Mike Scott werd opgericht in 1983. Hij is het enige origineel overgebleven bandlid. In datzelfde jaar verscheen de zelf titelende debuutplaat ‘The Waterboys’. Vorig jaar had de band ‘All Souls Hill’ op de schappen, de opvolger van ‘Good Luck, Seeker’. Met hun veertigste verjaardag in zicht, lijkt de band op ‘All Souls Hill’ een nieuwe muzikale weg in te slaan. Een aberratie van de organische rock die we van de band wel gewend zijn. Scott is nooit vies geweest om een politieke mening en hij expliceert dit alles ook graag in zijn lyrics. De Ierse sidekick- en fiddler Steve Wickham, die meer dan twintig jaar bandlid was bij The Boys, heeft twee jaar geleden aangekondigd een stap te terug te zetten. Keyboard virtuoos "Brother" Paul Brown is wel nog aan boord. Pianist James Holliwell, de uit Belfast afkomstige drummer Eamon Ferris en bassist Aongus Ralston vervolledigen in de ritmesectie. ‘Where The Action’ is haast een instant opener, dat werd opgevolgd door het schitterende ‘Glastonbury Song’ .It’s so fucking hot here, but we're going to add a few more degrees, beloofde Mike, en ja de band rockt verder met ‘My Wanderings In The Weary Land’, met zijn heavy gitaarriffs, een eigenzinnige versie van ‘The Pan Within’ met een considerabele in-en outro van ‘Because The Night’ en het meest bluesy nummer op de setlist ‘Nashville, Tennessee’. My soul is in Memphis, but my ass is in Nashville, Tennessee…. 
 
​Na de geweldige folkrocker ‘Long Strange Golden Road’ was ‘Fisherman’s Blues’ een uitgesponnen dekentje van solo’s, voor wie het nog niet warm genoeg had. Geen ‘A Girl Called Johnny’, ‘Medicine Bow’ of ‘The Hole Of The Moon’…. Geen bissen, de bus in en gedaan. En toch, een waardig gevolg aan de zomer, het is pas juli!

Kaleo, is een van de meest succesvolle exportproducten uit IJsland. JJ Juliusson is de bron van inspiratie. Hun bandnaam vertaalt zich als ‘Stem’ in het Hawaïaans. In amper drie jaar tijd heeft Kaleo een trifecta van wereldhits gescoord. Denk maar  het Grammy genomineerde en alternatieve ‘Way Down We Go’ of de strutter ‘No Good’. Julius (vocals/gitaar/piano) wordt omringt door Rubin Pollock (gitaar), Daniel Kristjansson (bas) en drummer David Antonsson. Een klassiek powertrio, aangevuld met Porleifur Daviosson op mondharmonica, pedal steel en conga's. De dreunende gitaarjam van ‘Break My Baby’, uit de langspeler ‘Surface Sounds’ uit 2021 was de perfecte opener. De sfeer zit gebeiteld en ook het Delta blues verbolgen ‘Broken Bones’ zit als gegoten. Nummer als ‘I Can't Go On Without You’, met zijn resonator gitaartunes, indiceert niet alleen JJ's indrukwekkend vocale veelzijdigheid, maar ook de voodoo die schuilt in de sound. De sound van Muscle Shoals is nooit ver weg, ze druipen van de blues! Net zoals de ballade ‘Backbone’ en het euforisch en formeel hypnotiserende ‘Way Down We Go’. De bluesrocker. ‘No Good’ laat alles zien wat de band Kaleo in zich heeft.  Kaleo, zo soulvol, zo gruizig, zo bluesy !
 
Zwangere Guy, lijkt wel bevallen. Meer dan twintig kilo lichter, een gezondere levensstijl, maar nog even pienter op een podium. Hij die steeds zichzelf blijft, hij die niets ontziende lyrics bij elkaar pent, hij die ook in Zottegem iedereen omverblaast en die ook, net zoals in Werchter vorige week, een emotioneel concert gaf. Gorik van Oudheusden, zoals hij officieel heet, heeft zijn demonen verdreven en zit goed in zijn vel. ‘Waarom’, ‘Daarom’ en ook ‘Grijze Zone’ komt recht uit het hart. ‘Gorik Pt.1’, een nummer over het opgroeien met huishoudelijk geweld werd een eerste meezinger. Hij deelt graag zijn verhaal met ons, symbolische hartjes werden bilateraal geruild, menig traantjes werden weggepinkt bij heel wat tienermeisjes. Ook dat is Zwangere Guy. En het gaat zelfs knoetharde met ‘Wie Is Guy?’… Onder dit stoer ontbloot en getatoeëerde bast zit een man met een klein hartje, de Brusselse koning van de hiphop, Zwangere Guy!
 
Two Door Cinema Club, de elctropop en indie rockband uit de buurt van het Noort-Ierse Bangor en Donaghadee, dat in 2007 werd opgericht door zanger/gitarist Alex Trimble, bassist Kevin Baird en gitarist Sam Halliday. Na enkele singletjes en een EP verschijnt in maart 2010 het debuutalbum ‘Tourist History’. Nu hebben ze met ‘Keep On Smiling’ nieuw werk in de winkelrekken. Van de extended intro ‘This Is Life’ ging het naadloos naar het elektro gepolijste ‘I Can Talk’, ‘Are We Ready?’ en ‘Undercover Martyn’. De post-punk hooks uit ‘Come Back Home’ én ‘Next Year’ waren een declinatie voor de synthesizer sound van songs als ‘Talk’ en ‘Costume Party’. Het gitaar-driven ‘Cigarettes In The Theater’ en ‘Sun’ waren een prefiguratie voor het afsluitende ‘Something Good Can Work’. Two Door Cinema Club, combineert gitaar gedreven hooks met dancey elektronische polish.
 
Omdat Het Kan Soundsystem ft. Averge Bob, de Belgische entertainer die zichzelf wel vaker tussen beroemdheden heeft gefotoshopt. Hij mocht met zijn Soundsytem de zaterdag editie afsluiten. En alles kan blijkbaar. Van Moloko over ‘Let It Go’ en andere beats, en alles  er tussen kan en hoort…Bob neemt je mee op reis die bol staat van muzikale festiviteiten, heel wat gesampled,heel wat dansbare en meezingbare tunes. Van links naar rechts en terug…       I don’t care ! ​