|
zaterdag 09 juli 2022 CC René Magritte, Lessines Report: Philip Verhaege Foto's: Philip Verhaege © Met dank aan: CC René Magritte |
‘An Evening Of New York Songs And Stories’, Suzanne Nadine Vega heeft een symbiotische relatie met New York City sinds ze er als tweejarige peuter naartoe verhuisde met haar moeder en stiefvader. Deze metropool is ook al jaren een terugkerende optiek in haar muzikaliteit. Suzanne Vega wordt geprezen als één van de beste songwriters van haar generatie. Ze is een boegbeeld van die befaamde folkrevival van de vroege jaren ‘80. Voor de niet-ingewijden, hier toch nog even een kort overzicht van Suzanne Vega’s carrière. Ze is een folk/indie zangeres en songsmit die haast veertig jaar in de muziek business zit. Ze begon haar muzikale leven door op te treden in kleine clubs in Greenwich Village en haar titelloze breakout-lp uit1985 behaalde het platina-status. Haar nummer ‘Tom’s Diner’ werd, zonder toestemming, geremixt door het dans duo 'DNA', wat een enorme hit werd. Vega had ook een nummer in de filmprent ‘Pretty In Pink’ van producer John Hughes. Hilarisch genoeg was ze destijds ook de eerste vrouw op het Glastonbury Festival in 1989. Ze droeg tijdens het optreden een kogelvrij vest vanwege doodsbedreigingen van een buitensporig obsessieve fan.
Suzanne Vega een vrouw met haar gitaar, en die werd vanavond bijgestaan door haar trouwe Ierse gitarist Gerry Leonard. Het mooie decor van de binnenkoer ‘Cour de l'Hôpital N-D à la Rose’ is bij uitstek de idyllische plek voor zo’n intiem concert. En die hoge hoed, wel die is inmiddels haar trademark geworden. Suzanne knutselde een doordachte setlist in elkaar. Openen met een van je grootste hits is niet iedereen gegeven. De song ‘Marlene On The Wall’ blijkt dan ook een tijdloze hit te zijn uit haar debuutplaat. Het nummer gaat over een poster van Marlene Dietrich en haar mocking smile. Vega’s loepzuivere stem is er nog steeds, en ook het rustig construerende en mediatieve ‘Small Blue Thing’ was een hemels compositum. In obscure pareltjes als ‘Caramel’ en ‘Gypsy’, met zijn bossanova gitaartune, schittert haar poëtische werk. Suzanne ontmoette op 18-jarige leeftijd haar eerste zomerliefde. Zij schreef het nummer voor hem, en hij.. hij gaf haar zijn een bandana. ‘In Liverpool’ is eigenlijk een ‘part II’ op het lied ‘Gypsy’. |
‘The Queen and The Soldier’, met zijn rechttoe rechtaan anti-oorlogsallegorie, heeft wat Elvis Costello in zich. En van de NY rocker ‘When Heroes Go Down’ gaat het naar de psychologische ballade ‘Horizon’, het knappe ‘Solitude Standing’, dat is ingekleurd door Gerry’s hypnotiserende gitaarriffs en ‘Left Of Center’. Als een meesterlijke storyteller bouwt Suzanne rond iedere song wel een verhaallijn. En haar verhalen zijn warm en boeiend. Het nummer ’I Never Wear White’ leunde ook hier dicht bij die New Yorkse new wavescene aan. Vega’s akoestische gitaar en expressieve snarenspel geven de folkrocker ‘Some Journey’ de nodige touch mee. De hit ‘Luka’ klinkt nog even fris als pakweg vijfendertig jaar geleden, een onomstreden nummer over kindermishandeling uit haar tweede album ‘Solitude Standing’. Om de eindigen met ‘Tom’s Diner’, haar a capella-nummer.
De bisronde werd ingezet met ‘Walk On The Wild Side’ van stadgenoot en poëet Lou Reed, die een zeer persoonlijke introductie krijgt als Vega vertelt over de enige keer dat ze hem dat nummer live zag performen, al heeft ze Reed wel vijfhonderd keer aan het werk gezien. Het droefgeestige ‘Cracking’ was zowaar een verzoeknummer. En dat contrasteerde met misschien wel het vrolijkste nummer op de setlist, het expressieve ‘Tombstone’. Om de avond af te sluiten met de folk ballade ‘Rosemary’. Elke song is als een mijlpaal, een gebeurtenis in haar leven. Suzanne Vega bracht vanavond een fijne selectie uit haar rijkelijk songbook. Goosebumps from start till finish….! Setlist
Setlist:
Encore:
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024