22 juli 2018
grote markt, turnhout

Report: LAMBERT SMITS
​fOTOS: LAMBERT SMITS ©


Met dank aan: Peter Van der Flaes
 

Met: The Nights, The Rusty Nails, The Belle Rose Five, Smokestack Lightnin’, Bebo & The
          Goodtime Boys, dj Mr. Shoeshin

Neen, de Nationale Feestdag werd niet naar 22 juli verschoven en de organisatie had zich ook niet vergist. Reden dat Turnhout Royale een dag later doorging, was te zoeken in het feit dat zaterdag in Turnhout marktdag is. Een probleem was dit echter niet. Het zonnetje deed even hard haar best, de affiche vermeldde weer steengoede bands, de kinderanimatie en carshow waren top en de drankjes waren heerlijk gekoeld. Redenen genoeg om naar de Grote Markt af te zakken voor de vijfde editie van dit zomers gratis familiefeest. De Grote Markt werd dan ook al vroeg bevolkt door een uiterst divers publiek. Families die kwamen genieten van de sfeer tot de diehard rockabillyfans, allen trotseerden ze de bloedhete temperatuur. Omstreeks 14u mochten de lokale The Nights het muzikale luik openen. Reeds meer dan vier decennia draaien deze heren mee in de rockmolen. Weinigen houden het zo lang vol, of je moet al The Rolling Stones heten. Dit om maar te zeggen dat The Nights, net als de band van Jagger en Co, met beide voeten in de rhythm & blues en rock van de jaren zestig staan. Misschien is dit wel de garantie voor een lange carrière? Ondertussen kennen The Nights het klappen van de muzikale zweep en weten ze hoe ze hun publiek kunnen boeien. Met een mix van eigen werk en enkele goedgekozen, door het publiek gekende covers, als ‘Hoochie Coochie Man’, ‘Big Boss Man’, ‘Mary Had A Little Lamb’ en hoe kan het anders, één van de allereerste hits van de Stones, ‘It’s All Over Now’, was dit een geslaagde start.
Wie ook een thuismatch speelde was het trio The Rusty Nails. Of er in Turnhout iets in het drinkwater zit, wat de rootsmicrobe activeert, weten we niet, maar dat de Antwerpse Kempen ondertussen zowat de brandhaard is geworden van de Belgische rockabillyscene, staat zo goed als vast. Pakweg twintig jaar geleden startte bassist en zanger Wim Geysels zijn eerste band. Ondertussen hebben de Nails pakken ervaring opgedaan en dat resulteerde in een knappe, rootsy set. Onlangs bracht het trio hun debuutalbum ‘Doin’ Alright’ uit en bijgevolg was deze doortocht de ideale manier om dit live onder de aandacht te brengen. Country, hillbilly, rockabilly en rock-‘n-roll zitten Wim, Rob en Olivier in het bloed. Wij noteerden de titeltrack uit hun debuutalbum, ‘Calamity Jane’, alsook een toffe versie van Presley’s ‘The Guitar Man’, terwijl de Cash fans op hun wenken bediend werden met ‘Folsom Prison Blues’.
Vorig jaar waren The Belle Rose Five uit Lichtaart de verdiende winnaars op de New Talent Stage van Rockin’ Around Turnhout. Al staken ze toen reeds met kop en schouders boven hun concurrenten uit, toch hadden we niet durven dromen dat dit vijftal amper één jaar later reeds zo een evolutie had doorgemaakt. De brave kantjes zijn wat naar de achtergrond verdrongen en hebben plaats gemaakt voor het iets steviger werk. Deze switch zal frontdame Liesbeth Meeus en haar kompanen geen windeieren leggen. Immers met deze aanpak zullen zij hun rootsrepertoire bij een breder publiek ingang kunnen laten vinden. Dat etaleerden ze aan de hand van ‘Suicide Hill’, ‘Shake For Me’, klassieker ‘You Can’t Judge A Book By The Cover’ en Cochran’s meesterwerk ’20 Flight Rock’, terwijl ze met ‘Got My Mojo Working’ ook de blueskelk niet aan zich lieten voorbijgaan.

Zowel Bebo And The Goodtime Boys als Smokestack Lightnin’ moesten van een festival in Duitsland naar Turnhout afzakken. Een rit die negen uren duurde en waarbij het weer Smokestack Lightnin’ parten speelde. Bebo en zijn maten arriveerden als eerste en dus drong een wissel zich op. Eerst de beurt aan Bebo And The Goodtime Boys, waardoor Smokestack Lightnin’ mocht afsluiten. Tijdens Sjock enkele weken geleden, zagen wij deze uit El Monte, USA komende band reeds aan het werk en meteen waren wij overtuigd van hun kunnen. Dat was ook Reb Kennedy, eigenaar van Wild Records niet ontgaan, want toen Bebo hem destijds enkele thuis opgenomen demo’s bezorgde, besliste Reb om hen bij Wild onder te brengen. Bebo’s set die zowel rock-‘n-roll, rockabilly als blues bevatte, kreeg het publiek, ondanks de ondertussen bijna moordende hitte, toch nog in beweging. Zodanig zelfs dat de enkele toegekende bisnummers, nog met enkele toegiften werden aangevuld, zodat de memo met de stagetimes, meteen naar de prullenmand verdween. Het publiek smulde van ‘Suzy Q’, ‘Good Time Blues’ en nieuwbakken hit ‘Where The River Flows’. Dat Bebo en zijn maten ook hun klassiekers kennen, lieten ze horen aan de hand van een Charlie Feathers song.
Van de velen die gekomen waren voor Smokestack Lightnin’, hadden een aantal, wegens het uitlopen van de podiumtijden de Grote Markt reeds achter zich gelaten. Jammer want wat staande bassist en zanger Bernie Batke en zijn maten lieten horen, was andermaal van het hoogste niveau. Alhoewel country een groot deel van hun repertoire beïnvloedde, kan je deze band, zeg maar gelukkig, niet onder ‘country’ catalogeren. Daarvoor bevatten hun songs veel te veel invloeden. Blues, rock-‘n-roll en Louisiana swampblues worden samen met country verwerkt tot de typische Smokestack sound. Een sound waarop geen houdbaarheidsdatum kleeft. De ondertussen meer dan een decennia oude nummers als ‘Solitary Man’ en ‘Run For Your Life’ lieten hier geen twijfel over bestaan. En wie kan zeggen dat hij Tony Joe White’s ‘Polk Salad Annie’ een persoonlijke twist kan aanmeten, mag zich zeker tot de top van de rootswereld rekenen. Wel Smokestack Lightnin’ mag dat. Super afsluiter van alweer een denderende Royale.