Support: Vetrar Draugurinn - Elusion |
5 NOVEMBER 2017 |
Het Belgische Elusion bracht recentelijk de EP ‘Desert of Enticement’ uit en ziet dat veelbelovende debuut vrijwel meteen beloond door te kunnen aantreden als voorprogramma van Xandria. De band mag dan nieuw zijn, zangeres Evy kan rekenen op heel wat ervaring. Zelf zong ze vroeger bij Keltgar, terwijl drummer Frederik de ritmes verzorgde voor Axamenta en gitarist Domingo Smets ooit nog actief was bij Ancient Rites. De sympathieke bassist Kristof Degreef kennen we nog persoonlijk en volgden we ooit nog bij Gracefallen. Heel wat van de muzikanten speelden al eerder samen in deze en andere bands, wat wellicht verklaart waarom de sfeer in de groep duidelijk goed zit en er met behoorlijk veel vertrouwen gemusiceerd wordt. Dat het hier om een gothic metalband gaat, durven we echter te bestrijden: de muziek ligt meer in de lijn van de ‘New Wave of Dutch Heavy Metal’ die werd ingezet door After Forever en konsoorten, maar dan zonder de boeiende progressieve invloeden die een superband als Epica kenmerken. Het ‘folky’ ‘Facade’ en het symfonische ‘Desert of Enticement’ kennen we al van de EP, terwijl de breekbare ballad ‘The Serptine Trail’ al indruk maakte op Spotify, maar ook de andere songs klinken redelijk veelbelovend, al verliezen we door het niet te beste geluid wel de nuances die nodig zijn om een definitief oordeel te kunnen vellen. Aanvankelijk denken we dat Evy niet voldoende volume heeft in haar stem om tegen Domingo’s gitaar op te kunnen, maar dat blijkt gelukkig niet het geval te zijn. Muzikaal klinkt alles hier niet al te moeilijk, maar dat er potentieel zit in deze band, is duidelijk. Benieuwd naar 22 november, wanneer Elusion opnieuw aantreedt met Xandria te Diest. Wij raden alvast sterk aan om zeker te gaan kijken.
Ook de Nederlandse ‘melancholic metalband’ Vetrar Draugurinn (Ijslands voor ‘Wintergeesten’) heeft voorlopig enkel een EP laten optekenen als wapenfeit, maar het gezelschap klinkt wel erg vet. De muziek wordt overwegend aan een gemiddeld tempo gespeeld, maar het stevige drumspel van Jim van de Kerkhof, de creatieve baslijnen en de achtsnarige leadgitaar van Eric Hazebroek zorgen ervoor dat alles erg interessant en melodieus blijft klinken. Eric heeft na Daeonia en The Saturnine duidelijk een mooie uitlaatklep gevonden en speelt bevlogen – al wisten we al dat hij een geweldige gitarist was toen hij nog bij Stream of Passion speelde. De andere muzikanten zijn beiden van een erg goed niveau, maar het valt op dat het instrumentale spel vaak melodieuzer is dan de zanglijnen. Daar mag Marjan Welman dus wel nog wat aan werken. |
Xandria bracht onlangs nieuw album ‘Theater of Dimensions’ uit en dat het de huidige tournee ‘Tour of Dimensions’ genoemd heeft, lijkt op voorhand te wijzen op een setlist met veel nieuwe nummers, al blijkt dat met vijftal songs uit de zestien nog wel mee te vallen. Voor ons mocht zowat elke recente song gebracht worden, maar Xandria heeft nog wel meer uitstekende tracks en laat dat ook uitgebreid horen. ‘Where the Heart is Home’ klinkt ook live gepast episch, terwijl ‘Death to the Holy’ zo meezingbaar is dat de song onmiddellijk bijblijft en ‘Call of Destiny’ gezegend is met een ongelooflijk aanstekelijk refrein. De Duitse muzikanten hebben inmiddels een kwalijke reputatie opgebouwd wat zangeressen betreft – nadat Dianne Van Giersbergen zich een paar maanden geleden zelf buitenspel zette door aan te kondigen dat de band haar gezondheidsproblemen had bezorgd en haar onder druk had gezet om toch op te treden, kwamen ook andere ex-leden naar buiten met gelijkaardige verhalen – maar eigenlijk doet dat nauwelijks iets af aan de kwaliteit van het optreden. De sympathieke stand-in Aeva Maurella van Aeverium kwijt zich uitstekend van haar taak en staat met zichtbare goesting en erg veel uitstraling te zingen. Aeva is op geen enkele fout te betrekken en haar enthousiasme lijkt ook de andere bandleden te inspireren. Er wordt veel gelachen, de verschillende muzikanten prijzen elkaar aan en we krijgen tussen de nummers in zelfs een paar inspirerende (korte) verhalen te horen. Bovendien klinkt alles gewoon als een klok. Na twintig jaar heeft Xandria nog duidelijk bestaansrecht, maar waarom een symfonische metalband als deze maar een honderdtal mensen naar Roeselare trekt, weet iemand als Justin Bieber tienduizenden fans wist te begeesteren. Begrijpe wie begrijpe kan. Wat er ook van zij: met songs als ‘Nightfall’ heeft Xandria natuurlijk een aantal klassiekers in huis, terwijl ook nieuwere borelingen als ‘We Are Murderers’ naadloos binnen de geheel passen. Knap. Op 22 november mag Xandria het nog eens doen in de Moonlight Hall te Diest. Wij raden alvast sterk aan om zeker te gaan kijken.
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025