MERCHANDISE

Merchandise  – 17 november 2014 – Trix, Antwerpen

Merchandise heten ze, het zijn nog broekjes en ze hebben net een cd in de winkels die op zijn minst indrukwekkend mag worden genoemd (‘After The End’ is de titel, ‘check it out’). Bovendien roepen ze visioenen op van lang vervlogen tijden. Tijden toen The Smiths en The Charlatans nog het mooie weer maakten in Britannia. Het vreemde daarbij is wel dat Merchandise helemaal niet Brits is maar wel zo Amerikaans als Uncle Sam himself. Ze zijn afkomstig uit Tampa, Florida maar maken muziek die zo Brits is als P.G. Wodehouse. Zeg nu zelf, een vreemde combinatie.

Merchandise deden iets wat ik hen nog nooit iemand heb weten voordoen, namelijk hun set openen met de meest wonderlijke instrumental die je je maar kan inbeelden, het magnifieke en tegelijk wondermooie ‘Corridor’. Een nummer dat meteen, zonder tussenpauze overging in het al even tot de verbeelding sprekende ‘Enemy’ (‘a hit if there ever was one’). Nog meer moois, de kippenvel bezorgende pop van ‘True Monument’, het met een van Prince gejatte intro voorziene en alweer memorabele ‘Green Lady’, het catchy, zich meteen in het oor nestelende ‘Telephone’ en de geboren hit (en in niet geringe mate aan The Smiths schatplichtige) ‘Little Killer’. Stuk voor stuk hoogtepunten die spijtig genoeg werden gevolgd door een stel oudere songs die meteen bewezen dat Merchandise met hun nieuwste cd een ware goudader heeft aangeboord.

Eén minpuntje slechts, een set van 50 minuten is aanvaardbaar als festivalset maar echte concertbezoekers hebben recht op meer. Niettegenstaande dat toch met een geweldig goed gevoel huiswaarts gekeerd. Temeer omdat ook het onvolprezen Belgische voorprogramma, Tin Fingers, met hun warrige popmuziek de nodige gensters deed overslaan. Twee groepen om in de gaten te houden dus: Merchandise en Tin Fingers (noteer die namen).


Report: Gust Van De Wouwer - Photo’s: Alfons Maes