|
|
1 APRIL 2017 |
|
Vertical Divider
Geef het toe. Stijn Meuris is een klasbak, een literaire muzikale duizendpoot die overloopt van talent. Rechttoe, rechtaan slingert hij de waarheid in je gezicht. Sluiks doet ie dat ook met zijn songs. Er is maar 1 Stijn Meuris! You hate it or you love it. Driehonderd aanwezigen genoten in Overpelt van zijn nieuwe songs uit ‘Vigilant’ en de highlights uit zijn back-repertoire. In een sober decor met witte linten, en hier en daar een rood accent, zaten publiek én muzikanten in hun ‘pluche’ zetels. Intiem was het wel en dat kwam de podiumvastheid letterlijk en figuurlijk ten goede. Stijn Meuris had het blijkbaar moeilijk om stil te blijven zitten maar slaagde er in, met de onmisbare halve maan tamboerijn in aanslag, vol overgave zijn zieleroersels wereldkundig te maken. Wie dacht dat het een akoestische set zou worden kwam bedrogen uit. David Hubrechts en Kris Delacourt versierden Stijns zangstem met mooi gitaarspel. Het basspel kwam van Bart Vanlierde en slagwerk was toevertrouwd aan Antoni Foscez. |
Vertical Divider
Zoals enigszins verwacht werd in de eerste set vooral geput uit nieuw werk, om na de pauze alle registers open te trekken met (ouwe maar niet versleten) kleppers als ‘Panamarenko’ , ‘Het Zou Niet Mogen Zijn’ en ‘Van God Los’, en de bisnummers ‘Satelliet Suzy’ en ‘Een heel klein beetje oorlog’
Verrassend einde ook. De hele band, en Stijn met een kleine megafoon, wandelde door de zaal richting foyer op de tonen van ‘Ik hou van jou’. In zijn kielzog een uiterst tevreden publiek. SETLIST
- PAUZE -
Bis
Foyer
|