Support: Your Highness / Order Of Israfel • 21 mei 2015 • Trix (Club) Antwerpen

Het Amerikaanse doom metal gezelschap Pentagram ontstond in begin jaren zeventig en telt met de graatmagere vocalist Bobby Liebling nog steeds een persoon van de originele line-up. In de club van de Antwerpse Trix was het genieten geblazen van de eerste tot de laatste noot van de set van dit viertal. Zijn vijftien nummers werden op het publiek losgelaten en vanaf de eerste noten van 'Wheel' zag en voelde je dat het publiek duidelijk op het viertal had staan wachten. Over kippenvel verwekkende tracks als 'Ghoul', 'Star Lady', 'Last days', 'Dying' en 'Relentless' tot en met de laatste noten van '20 Bucks' ging het publiek volledig uit de bol op de zware doom klanken dat het viertal uit hun instrumenten toverden. De uiterst solide en loodzware ritmesectie (bassist Greg Turley en drummer Pete Campbell) werd bijgetreden door monster riffs van gitarist Victor Griffin die dan ook nog eens waanzinnige gitaarsolo's uit zijn instrument wist te persen. Een fantastische afsluiter van een avondje loeiharde en vooral loodzware doom metal en stoner rock.

De avond was een aantal uurtjes voordien van start gegaan met een halfuur stoner rock van Belgische makelij: Your Highness mocht immers de avond op gang trekken in wat we hun thuishaven mogen noemen. Het vijftal deed dit, zoals naar gewoonte, met verve. Helaas kan ik me niet van de indruk ontdoen – en zo waren er nog wel een aantal toeschouwers – dat, alhoewel dit muzikaal van erg hoog niveau is, het schoentje vocaal toch wat knelt. Vooral als Your Highness echt wil doorstoten naar de internationale top in het genre vrees ik dat ze een andere vocalist zullen kunnen gebruiken. Maar… het vijftal mag natuurlijk steeds mijn ongelijk bewijzen!
Het Zweedse Order Of Israfel staat mijn inziens al een een stukje verder. Hun logge, zware mix van doom metal met vlottere snediger ingrediënten die invloeden uit de stoner rock verraden, werd door een goed gevoelde clubzaal fel gesmaakt.

Songs van hun vorig jaar verschenen uitstekende debuutalbum werd hier uiteraard in de bloemetjes gezet en de knap opgebouwde tracks laten ook veel ruimte voor soms progressief klinkende fragmenten. Die vol tempowisselingen en ritmeveranderingen steken zodat dit geen seconde gaat vervelen.

Het Amerikaanse Torche brengt een mix van stoner rock en sludge metal. Maar door het feit dat ook dit viertal, net als de Belgische openingsband, op het kleine podium vlak voor de bar hun ding moest gaan doen, en ik me echt door de mensenzee had moeten wurmen om ook maar een goede foto te maken, besloot ik dit vanop afstand te bekijken. Dat heeft dan wel een groot nadeel:de muziek klonk echt wel rommelig als je niet tussen het kleine podium en de mengtafel kan staan luisteren. Dus graag zou ik deze band een herkansing willen geven.

Afsluiten wil ik met de vermelding dat ik het niet echt een goed idee vond om twee podia te gaan gebruiken. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat beide bands die op het kleine podium moesten spelen een stuk beter tot hun recht zouden komen op het echte club-podium. Maar nog beter zou het alle vier de bands zijn vergaan op het echte grote podium in de Trix zaal zelf.