18 oktober 2015 • Trix, Antwerpen
John Lydon a.k.a. Johnny Rotten was ooit de frontman van de Sex Pistols en vormde in 1978 samen met Keith Levene (gitaar), Jah Wobble (bas), en Jim Walker (drums) de postpunk band Public Image Ltd. (PiL). Met heel wat ledenwissels was de band actief tot 1992 maar in 2009 bracht Lydon de groep weer bij elkaar. In 2012 was er de comebackplaat 'This is Pil' en nu is er het nieuwe album 'What The World Needs Now', en het wordt goed onthaald!
Wat de wereld nodig heeft volgens de leden van PiL is 'another fuck off '. De twee laatste platen zijn in eigen beheer uitgebracht. Lydon heeft zijn buik vol van platenmaatschappijen en gaat voor artistieke vrijheid. De nieuwe plaat is niet meer de dub, reggae coldwave van toen maar eerder dancepunk die bij het eerste nummer wel doet denken aan het Britse duo Sleaford Mods. Vanavond speelt PiL hun laatste concert van hun Europese tour in Trix zonder support want ze spelen een extra lange show met voormalig lid Lu Edmonds op gitaar (ook bekend van The Damned) die al meespeelde op het album 'Happy?' in 1986 en ook meeschreef aan het album '9'(1989). Ook Bruce Smith (ex-drummer van The Pop Group) is van de partij. Hij werkte destijds ook mee aan deze twee albums. Scott Firth (Bas en toetsen) is er pas in 2009 bij gekomen. Firth heeft met veel muzikanten en bands samengewerkt zoals Steve Winwood, Elvis Costello en The Spice Girls. Een sterke line-up en de band speelt dan ook de hele avond zeer strak. Lydon, bijna 60 en nog niet van plan om te stoppen, komt op het podium volledig in het zwart gekleed met baggy trousers. Achter hem staat een vuilnisbak die moet dienen als rochelbak. Achter af blijkt dat er meer snot en dergelijke naast de bak verdwijnt dan er in. Lydon legt zijn tekstboek op een standaard om regelmatig te spieken, maar de stem van Lydon klinkt nog steeds als een jonge knaap. Ze gaan van start met de albumopener en single 'Double Trouble' van hun laatste 'What the world needs now' LP. Er zit toch nog veel schenen schoppende anarchie in de oer-punker Lydon die tegenwoordig meer overkomt als een aardig en vriendelijk man. |
Maar het publiek ziet hem liever woest en pittig. In de tijd van de Pistols had het gegarandeerd al 'trouble trouble trouble' geweest in de zaal.
Het tweede nummer 'Know Now' is ook de tweede song op de laatste LP waar het lijkt dat de drummer even het ritme kwijt raakt maar dat is net zo als op de plaat. Dan verwacht men het hoogtepunt van de avond met PiL's grootste hit single uit 1983' This Is Not A Love Song'. Waarschijnlijk hun bekenste (disco)song dat ooit op nummer 5 stond in de UK Singles Chart. Maar echt tot en hoogtepunt komt het niet want de song gaat op het einde over naar het rustiger nummer 'Betty Page' waarin met momenten Iggy Pop invloeden zitten. Daarna komen er afwisselend songs uit de nieuwe en oudere platen zoals 'Disappoited' uit '9' (1989) en 'Deeper Water' uit 'This Is Pil' (2012). Er is een dipje en het concert wordt het een beetje matig. Na een extra lange versie van 'Death Disco' uit 1979, de song die Lydon voor zijn moeder had geschreven die gestorven was aan kanker volgde 'The Body', 'Warrior', het dansbare 'Bags' en 'Chant', dat ook zoals de meeste songs vanavond in maxi-single versie werd uitgevoerd. Als afsluiter 'Religion' met de zware dub reggea bassound die Jah Wobble destijds creëerde op hun eerste album Public Image (First Issue) uit 1978. 'Turn up the base' bleef Lydon maar roepen en de man achter de PA had dit goed begrepen want zaal Trix begon helemaal te daveren van de diepe bassen. Het publiek werd hierdoor toch wel opgehitst en de filmende mobieltjes waren talrijk aanwezig. Als bisnummers nog eentje van hun debuutalbum, de song 'Public Image' wat weer een hele rare en lange versie bleek te worden en als afsluiter 'Rise', de song over apartheid in Zuid Afrika. Handjes in de lucht. Een mooie afsluiter van de avond en het publiek kon met een goed gevoel naar huis. May The Road Rise With You! |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024