|
|
14 - 17 APRIL 2017 |
Met: Brooks Williams & Lightning Express, dj Big H Jamboree, The Belle Rose Five, Shotgun Sally, Cadaster John Combo, Lucash, Jack Rabbit Slim, The Domino’s, Rob Heron & The Teapad Orchestra, Mischief!, Shorty Jetson & His Racketeers, dj Rudy, dj Daz, dj Mr. Shoeshine, dj Lawen Stark, Portuguese Pedro, Linda Gail Lewis, John Lewis Trio, Arsen Roulette, The Wise Guyz, The Barnstompers, Slim Sandy & The Hillbilly Boppers, Lawen Stark & The Slide Boppers, Dry Riverbed Trio feat. Walter Broes, The Royal Flush, Moonshine Reunion, Lil’ Sal & The Wild Tones, Eddie And The Head-Starts, Earl Jackson, The Buckshots.
|
Vertical Divider
Voor de 22ste maal was Turnhout, gedurende het Paasweekend, ‘the place to be’ voor de liefhebbers van rock & roll en rockabilly. Traditiegetrouw wordt het weekend op vrijdagavond op gang getrokken met een pre-party. Het was dit jaar niet anders. Na de opwarming door dj Big H Jamboree, mochten de uit Engeland afkomstige Brooks Williams & Lightning Express in Dax café het vuur aan de lont steken. Het trio dat zich bediende van een National steel gitaar, staande bas en percussie deed dit met een lesje in pioniersblues en early rock & roll. Muddy Waters, Bessie Smith, Chuck Berry, Mose Allison en Blind Willie McTell werden vakkundig, met veel geestdrift en speelplezier door Brooks en zijn maten aan knappe traditionals gekoppeld. Wij noteerden bewonderingswaardige versies van o.a. ‘Hesitation Blues’, ‘Statesboro Blues’ en ‘C’est La Vie’. De kop was eraf en dan nog wel met een optreden van hoog niveau. Later zou weer maar eens blijken, dat het programmeren van kwalitatieve muziek brengende bands, het handelsmerk is van Vzw Grasshopper. Op naar de tweede dag, die meteen startte met een primeur. Om beginnende bands een kans te geven om zich te presenteren voor een groter publiek, werd de ‘new talent stage’ in het leven geroepen. Een zeer goed initiatief trouwens! In zaal Futur mochten Shotgun Sally, Lucash, Cadaster John Combo en The Belle Rose Five strijden voor de overwinning. Een overwinning die niet te versmaden was, want de prijs was namelijk openen op de mainstage van Rockin’ Around Turnhout 2018. Alle vier de bands gaven het beste van zichzelf, maar……er kan er maar eentje de winnaar zijn. Zowel de jury als het publiek, dat via stembiljetjes hun voorkeur kon geven, kozen voor The Belle Rose Five. Terecht volgens ons en via deze weg wensen wij dit sympathieke vijftal heel veel succes toe, terwijl wij stiekem al nieuwsgierig zijn naar hun prestaties op het groot podium in 2018. Omstreeks 19u begaven wij ons naar het hoofdpodium in de Kuub voor de bands die het niveau van ‘new talent’ reeds lang achter zich hebben gelaten. Hier waren het Shorty Jetson & His Racketeers die de spits mochten afbijten. Het is verbazingwekkend hoe deze band zich in een mum van tijd heeft weten te profileren. Shorty is een man met een podiumpresence om ‘U’ tegen te zeggen. Maar daar alleen redt je het natuurlijk niet mee. Neen, wat je nodig hebt zijn goed gekozen covers en eigen materiaal, waarmee je het publiek omver blaast. Wel, dat is allemaal in een mega dosis aanwezig bij deze gasten. Authentieke rock & roll en rockabilly met een eigen, hedendaagse twist. ‘Rocket In Your Pocket’, ‘Frankfurt Special’ en het op de volgende cd komende ‘Knock, Knock’ waren de ultieme bewijzen dat Shorty Jetson & His Racketeers tot de top van de hedendaagse rock & roll scene behoren. Diversiteit staat bij Rockin’ Around Turnhout hoog in het vaandel. Voor een portie van het wilde en energieke soort werden de Nederlanders van Mischief! gecontacteerd. Zanger en gitarist Daze van de Erf ontpopte zich andermaal als een duivel uit een doosje. Springend, spelend en nog zingend ook toverde hij het podium om in zijn persoonlijke speeltuin. Dansbare, wilde en opzwepende songs mochten dan volop aanwezig zijn in hun setlist en toch wisten de heren ook in de gevoelige nummers te boeien. Tearjerker ‘I’m Leaving It All Up To You’ en het emotionele ‘Heartaches By The Number’ zorgden niet alleen voor een leuke afwisseling, maar ze pasten de heren net zo goed als het lekker zittend jasje van Daze. Dé zaterdagse revelatie kwam ongetwijfeld uit Engeland. Met Rob Heron & The Teapad Orchestra stond er een heuse stringband op het podium. Gitaren, mandoline en bas kregen mooi gezelschap van mondharmonica en accordeon. Ragtime, Western swing, jazzy swing, early blues en honky tonk werden ons deel. Instrumentbeheersing is nog meer dan in andere genres een must in eerder genoemde muziekstijlen. Rob en zijn kompanen zijn dan ook niet voor één gat te vangen. Het spelplezier droop er vanaf en eerlijk gezegd, het was misschien een beetje gedurfd om dit genre te programmeren, maar het heeft een groot deel van het publiek echt aangegrepen. Wij sprokkelden enkele reacties en die waren allen zeer positief. Bovendien is het muziek die uitnodigt om de stramme spieren los te gooien. Dat deden dan ook wat koppeltjes tijdens het voortreffelijke ‘Cats And Chickens’ en ‘Hot Bath’. Early blues detecteerden wij dan weer in ‘Steamboat Blues’. Subliem optreden en hopelijk zijn deze genres blijvertjes op de Turnhoutse affiche. Nog van dergelijke genres die gerust een plaats mogen krijgen op het grote podium zijn de vroege rhythm & blues, swing, gypsy jazz en early jazz. Voor de invulling hiervan zorgden The Domino’s. Pakweg twintig jaar geleden gaf de band er de brui aan, maar nu vond boegbeeld, zanger en gitarist Patrick Ouchène dat het stilaan tijd werd voor een reünie. Patrick is geen onbekende in de rockabillyscene. Als motor van zijn band Runnin’ Wild, staat hij tegenwoordig in voor de begeleiding van dochter Crystal. Maar nu slingerde hij met zijn little big band de ene na de andere klassieker door de Kuub. De sax zorgde voor de rhythm & blues en wanneer de fiddle op het voorplan kwam, ging het richting country of zelfs swingende gypsy jazz zoals we die kennen van Django Reinhardt en Stephane Grappelli. Songs uit hun eerste album sloten naadloos aan bij klassiekers als Ray Charles’ ‘Mess Around’, ‘Hallelujah I Love Her So’ of ‘It Don’t Mean A Thing If It Ain’t Got That Swing’ of zelfs Sinatra’s ‘The Lady Is A Tramp’. |
Vertical Divider
Nog eentje die wij graag terugzagen, was de zaterdagse afsluiter Jack Rabbit Slim. Met deze band kreeg de reeds bezig zijnde party nog een flinke boost. Met een mix van oud en nieuw werk, aangevuld met nummers die dierbaar zijn voor de band, dreven Bob Butfoy en zijn maten de temperatuur richting kookpunt. ‘Blues Caravan’, doorweven met enkele Zeppelin riffjes, ‘Wolf Call’, ‘Devil Doll’ en ‘Is There A Party Going On?’ zorgden voor een uitgelaten sfeer, zoals je maar zelden tegenkomt. Het was reeds enkele uren zondag toen Jack Rabbit Slim er de stekker uittrok. Enkele uurtjes slapen en daar wachtte ons alweer het volgende hoogtepunt. Zoals steeds maakten ook dit jaar weer tijdens de ‘Vintage Fleamarket’ en ‘Oldschool Car & Bikeshow’ een mooi aantal glimmende bolides uit vervlogen tijden hun opwachting. Blinkend chroom op wielen deed ons vlug hunkeren naar de periode toen je probleemloos met deze wagens een parkeerplaats kon innemen. Zonder muziek de zondagnamiddag doorkomen? Geen haar op ons hoofd dat daaraan zou denken! Gelukkig denkt de organisatie daar ook zo over. Deze editie hadden Peter en zijn crew wel een heel speciale gaste gecontacteerd. Maar vooraleer die het podium mocht betreden, was het de beurt aan Portuguese Pedro. Pedro is duidelijk een fan van hillbilly western swing. Pedro heeft een heel aparte stem, die echt de klankkleur heeft van de artiesten die furore maakten tijdens de hoogdagen van het genre. Met zijn voorliefde voor het werk van Jimmie Rodgers en Hank Williams zit Pedro dan ook enorm goed. Omwille van vertraging van zijn vlucht, was Pedro wat vermoeid maar dat kon hem niet beletten om toch nog een overtuigende versie van o.a. ‘In The Jailhouse Now’ neer te zetten. Plots begon de Kuub echt overvol te lopen. Iedereen haastte zich naar binnen en de plaatsjes dicht bij het podium waren in een oogwenk ingenomen. Dat had natuurlijk alles te maken met het optreden van Linda Gail Lewis……juist, de zus van. Pianospelen kan ze als de beste, en rock & roll zit haar, ondanks haar toch niet meer piepjonge leeftijd, nog steeds in het bloed en van gebrek aan gedrevenheid en energie heeft ze ook nog geen last. Maar wat misschien nog wel het belangrijkste is, is dat Linda geen last heeft van kapsones. Linda is een vriendelijke, lieve en charmante vrouw die best je buurvrouw kon zijn. Een buurvrouw dan wel die tijdens het jaarlijkse buurtfeest een aardig potje rock & roll zou serveren. Gebackt door de sublieme CC Jerome en zijn Jetsetters, liet Linda horen dat op rock & roll geen leeftijd staat. Met ‘Roll Over Beethoven’, ‘High School Confidential’, ‘Great Balls Of Fire’, ‘Jailhouse Rock’ en ‘Blue Suede Shoes’ wist zij de massa te begeesteren. Een optreden van Linda Gail Lewis is als een jukebox, maar dan wel live. Super, super, super! Wie de Paasdagen op een rustige manier wil doorbrengen, zakt beter niet af naar Turnhout. Na het optreden van Linda Gail Lewis, hadden we net de tijd om een hapje te eten, want om 20u startte de Bar Crawl. Ieder jaar is dit weer zo een overdonderend succes, zodat het praktisch onmogelijk is om alle bands te horen. Wij kozen voor onze nationale helden van Moonshine Reunion, Lawen Stark & The Slide Boppers en Walter Broes die aan de zijde van de even getalenteerde Dry Riverbed Trio van Dusty Ciggaar, allen enorm goed presteerden. Tussendoor pikten wij nog wat mee van de hillbilly van de Canadese Slim Sandy & The Hillbilly Boppers en de rockabilly, country en blues van John Lewis Trio. Hadden CC Jerome en zijn Jetsetters in de namiddag nog Linda Gail Lewis begeleid, wel dan mochten zij dat om iets over middernacht nogmaals doen, maar dan nu voor Earl Jackson. Gekleed in zijn knalrood pak en met zijn onafscheidelijke kapiteinspet, oogt hij wel een beetje als Chuck Berry. Earl is niet alleen een humoristische, gedroomde entertainer maar ook iemand die Berry’s erfenis koestert. Zijn liefde voor de songs van Chuck etaleerde hij met pakkende versies van o.a. ‘Little Queenie’, ‘C’est La Vie’ en ‘Nadine’. Maar ook Presley’s ‘Little Sister’ en ‘Have Love Will Travel’ van The Sonics klonken uit Earls mond hemels. Iedere vierkante meter van de Kuub was ingenomen en dat ontlokte bij Jackson grappige uitspraken als ‘you all may come visit my home’ en ‘i still have 1400 songs to play’. Jackson is een rasentertainer die het publiek aan zich weet te kluisteren. Maar ook als muzikant is hij zeer begaafd. De gitaarduels die hij samen met CC Jerome bracht, waren om van te snoepen. Een mooiere afsluiter hadden wij ons niet kunnen dromen. Terwijl dit verslag werd gemaakt sloten The Buckshots de 22ste editie van Rockin’ Around Turnhout af in Dax café. Voor ons was het al geweldig genoeg geweest. Bedankt Peter en zijn crew voor weer een sublieme en vlot verlopende editie. En noteer alvast 21 juli, want dan gaat op de Turnhoutse markt ‘Turnhout Royale’ door met The Delta Bombers, Maryann & The Tri-Tones, Big Time Bossmen en The Gas House Gorillas! |