|
Heel land geleden liepen onze verre voorouders zo snel mogelijk en zo ver mogelijk weg als ze hoorden dat er Noormannen op komst waren. Nu komen die Noormannen nog vaak naar de lage landen zij het met andere bedoelingen en gaan wij zelfs, van vrij ver komende, kijken wat deze mannen (en vrouw) ons nu te bieden hebben.
Santa Cruz komt helemaal uit het Europese noorden, meer bepaald uit Finland. Het nog vrij jonge viertal brengt wat we gemakshalve hair metal of glam metal noemen. Muziek die doet denken aan acts die groot zijn geworden in de jaren tachtig dankzij MTV. Ik noem, voor de vuist weg, bands als Poison, Ratt, Quiet Riot en vooral Mötley Crüe als voorbeelden. Ze hebben zonet hun tweede album op de markt gebracht dat ze gewoonweg 'Santa Cruz' hebben gedoopt en dit concert stond dan vooral in het teken van dat album. Zo kregen we dan ook gedreven en echt aanstekelijke versies van 'We Are The Ones To Fall', 'Let Them Burn', '6(66) Feet Under', 'Wasted And Wounded' en 'My Remedy'. Van dat laatste nummer kan je ook een video bekijken op het wereldwijde web. Voor mij persoonlijk heeft dit genre één nadeel: alle nummers lijken zo verdomd goed op elkaar. Een heel stuk steviger gaat het eraan toe bij het volgende viertal daar het Zweedse Engel ons immers trakteert op melodic death metal waarin ze invloeden van alternatieve metal en zelfs industrial in verwerken. Vijf studio-albums hebben de heren al onder de arm en hun meest recente, 'Raven Kings', dateert van eind vorig jaar en is een heel sterk album geworden. Het viertal is bijzonder sterk op elkaar ingespeeld zodat de speelvreugde van het podium en publiek in dendert. “Denderen”, jawel, want het geluidsniveau is met een ruk de hoogte ingegaan en eigenlijk mag dat wel met deze groovy zware muziek die ik best kan pruimen dankzij de talrijke schitterende melodieuze gitaarsolo's. Heel blij was ik dan ook dat ik een van mijn favoriete tracks uit het laatste album, 'Let The Earth Burns', hoorde langskomen in de uitgekiende setlist van deze heren. |
Andere nummers die me echt konden bekoren in deze gedreven set waren o.a. 'Question Your Place', Fading Light' en 'Six Feet Deep'.
Maar het talrijk opgekomen publiek – was het nu net wel of net niet uitverkocht – was natuurlijk komen opdagen om het ook al Zweedse Amaranthe terug aan het werk te zien en te horen. Hun meest recente doortocht in België was op het Graspop Festival van 2013 waar ze bij menig festivalganger een verpletterende indruk hadden nagelaten. Intussen bracht het zestal – vocalisten Elize Ryd (vrouwelijke vocalen), Jake E (cleane mannelijke vocalen) en Henrik Englund (zware screams en grunts), gitarist Olof Mörck, bassist Johan Andreassen en drummer Morton Lowe Sorensen – een derde album op de markt, 'Massive Addictive' en het is vooral om dit album te ondersteunen dat het zestal deze Europese tournee aan het maken is. Hun uiterst aanstekelijke mix van melodic death metal, power metal, pop en elektronica zorgt ervoor dat elk album heel vlot over de toonbanken gaat en dat zal met deze nieuwste creatie niet anders zijn. Als je daar dan nog bijtelt dat hun energieke shows, waar de speelvreugde van afdruipt, jaar na jaar beter worden, dan zit deze band in een duidelijke lift naar de absolute top. “En de setlist?”, hoor ik je vragen. Wel dat is er een om duimen en vingers bij af te likken daar ze uit de drie albums die ze voorlopig uitgebracht hebben gewoonweg de beste tracks kiezen. Even een greep uit de lekkernijen: 'Leave Everything Behind', 'Hunger', '1.000.000 Lightyears', Amaranthine', 'Call Out My Name' (allen uit het titelloze eerste album), 'Afterlive', 'Invincible', 'Electroheart' (uit het tweede album, 'Nexus') 'True' en 'Trinity' (uit het derde album). Na een goed uur werd een “pauze” ingelast waarin het voltallige publiek natuurlijk om meer schreeuwde en waar we nog wat werden gejend door de bassist. Maar gelukkig (en dat was wel te verwachten) keerde de voltallige band nog terug om ons op de wenken te bedienen: 'Automatic', 'Dynamite', ‘Drop Dead Cynical' en 'The Nexus' werden nog vol overtuiging over het dankbare publiek gestrooid. Een concert om in te lijsten en waardoor we nu al uitkijken naar een volgende passage van Amaranthe doorheen ons landje! |