|
Onder de naam “Up The Belgians Fest pt. 1” kregen we vijf Belgische bands te zien in de Kortrijkse Kreun. Meteen een schitterend initiatief van de vzw Alcatraz die ook instaat voor de organisatie van het Alcatraz Metal Festival op acht en negen augustus eerstkomend.
De moeilijke taak om een (mini-)festival te openen was hier weggelegd voor Eternal Breath, een vijftal dat kiest voor klassieke hard rock/heavy metal en reeds drie demo's op de markt heeft. En het mag gezegd worden, het kwintet deed het niet onaardig. Een achttal nummers werden op een goede manier de halfvolle zaal in geslingerd. Een stevig en goed klinkende ritmesectie zorgde voor een stevige basis waarop beide gitaristen hun kunnen mochten etaleren, terwijl vocalist Andy Polfliet zijn teksten goed verstaanbaar de zaal in brulde. Zo nu en dan probeerde hij ook de sfeer van op het podium over te brengen naar het publiek in de zaal. Iets wat een deel van het publiek toch nog langs hen heen liet passeren. Zelf onthield in een heel knappe versie van 'The Joker' (nee, niet het nummer van de Steve Miller band). Thrash metal is wat het volgende vijftal ons bracht. Trouble Agency ontstond uit de as van o.a. Cyclone en mocht vorig jaar zelfs aantreden tijdens het befaamde Wacken Open Air festival. Hier spuwde Kevin Nolis zijn zware vocalen uit boven loodzwaar gitaargeweld en een pompende ritmesectie. Niet echt “my cup of tea”, maar een reeds goedgevulde zaal zag (en hoorde) dat het goed was. Van dit vijftal noteerde ik hun 'Survival Of The Fittest' als beste track in een set die verder bestaat uit o.a. 'My Dream Incarnate', 'Back Off !', 'Pawn Of God' en 'Suspected' om maar die te noemen. Een heel trapje hoger, althans in mijn muzikale beoordeling, in de hiërarchie staat Rik Priems' Prime, een vijftal rond de uiterst sterke gitarist Rik Priem, die met dit gezelschap uiterst stevige, maar knappe melodieuze hard rock/Heavy metal brengt. Omringt door een select gezelschap aan superbe muzikanten (onze landgenoten Geert Margodt (keyboards) en Vincent De Laat (bass) en de enige twee niet-belgen op het “de Kreun”-podium vandaag: vocalist Carsten Lizard Schultz en drummer Ramy Ali) kregen we een set om vingers en duimen bij af te likken. Vanaf het instrumentale openingsnummer 'Sunset Over Agartha', over het machtige 'Babylon Rising' (een clipje van dit nummer kan je op Youtube vinden), het stevige en krachtige 'Run Angel Run' tot de al even prachtige afsluiter van dit concert 'Child Of Anger' kregen we echt waar voor ons geld: sublieme zang, schitterend gitaarwerk en de uiterst gedreven ritmesectie aangevuld met de mooie klanktapijten die uit de keyboards werden getoverd. Laat ons eerlijk zijn: deze band (en zeker in deze bezetting) verdient veel meer dan maar nu en dan een sporadisch concertje! Ik geloof dat een vrij goedgevulde zaal dat volledig kan beamen. |
Met Evil Invaders komen we opnieuw aan bij thrash metal, zij het dan dat dit viertal ook niet vies is van speed metal. Deze jonge honden brachten heel onlangs hun debuutalbum via Napalm Records op de markt: 'Pulses Of Pleasure'. En het spreekt dan ook voor zichzelf dat de meeste nummers uit hun concert uit dit album afkomstig zijn. Terwijl ik niet echt overweldigd was door het album – iets te veel heel hoge iele gezang die er net over is, naar mijn gedacht – moest ik hier toch alle vooroordelen laten vallen. Wat een energieke show waar het speelplezier van af droop, wat een sterke gitaartandem, wat een brutale en krachtige drums en opzwepend basspel. En … ook de goede vocalen wil ik hier benadrukken, want dat hoge, iele, net “over de top” geschreeuw bleef hier echt achterwege. Voed daaraan toe dat het trio (bass en gitaren) als bezetenen over en weer hollen op het podium, dat er een massa aan rookkolommen werden geproduceerd en je krijgt een adembenemend spektakel opgedist van vier snaken die misschien wel eens heel groot kunnen worden in het metalgenre. Een meer dan goedgevulde zaal kan dit bevestigen!
Traditionele hardrock/heavy metal is wat we kregen van Ostrogoth, de band die reeds furore maakte in de jaren tachtig en dus over tonnen meer ervaring beschikt dan hun jeugdige voorgangers, en nu aan een tweede leven bezig is. Anderhalf uur lang bewees dit vijftal dat een goed concert uiteindelijk valt of staat met goede nummers. En dat heeft Ostrogoth in overvloed, zodat we een gedreven band op het podium te zien kregen die waarlijk aan een tweede jeugd is begonnen dankzij het goed ontvangen gloednieuwe album 'Last Tribe Standing'. De vier gloednieuwe nummers op dat album – 'No Riske Taken', 'Cloud', ‘Return To The Heroes Museum' en 'Last Tribe Standing' – werden perfect in de setlist geïntregeerd en zorgden, samen met “oudere” nummers als 'The Hunter', 'Paris By Night', 'Samurai' en ‘Full Moon's Eyes', voor een schitterend afsluiter van dit mini-festival. Dat ze hun helaas veel te vroeg overleden makker, gitarist Rudy “Whiteshark” Vercruysse, nog steeds eren op het podium door middel van zijn gitaar centraal te plaatsen tijdens het eerste bisnummer, is geheel logisch, daar hij een van de drijvende krachten achter de heropstart van Ostrogoth was. Een uitgelaten volle zaal zag dat het goed was en als Rudy van hierboven zat mee te kijken, zal hij instemmend hebben geknikt. Vijf Belgische bands, die het beste van zichzelf hebben gegeven, en een volle zaal die méér dan genoten heeft: meer hoeft het echt niet te zijn om heel tevreden achterom te kijken op de eerste editie van “Up The Belgians Fest”. Hopelijk zorgt deze geslaagde editie ervoor dat we nog meer van dit soort schitterende initiatieven mogen verwachten van deze organisatoren. |