ART. HET IS WEER BIJNA KERSTMIS

Ieder jaar begint begin december, meestal na Sinterklaas, bij iedereen het Kerstvirus te kriebelen. Mensen gaan dan aan de slag om thuis een kerstboom te zetten en te versieren. Daarnaast wordt bij mij thuis (dankzij mijn vriendin) bijna het hele huis versierd met allerlei decoratiespullen. Gelieve daarbij te noteren dat ik een fervente fan ben van Rudolph, het rendier met zijn rode neus. Ja, ondertussen bezit ik een uitgebreide verzameling van die wereldberoemde helper van de Kerstman. Vorig jaar, dacht ik, schreef ik hier over hem nog een uitgebreid artikel.

Dit jaar mogen we door de lockdown slechts 1 persoon uitnodigen thuis, behalve wanneer je single bent, dan zijn 2 personen toegelaten. Buiten mag je evenwel 4 personen rond een vuurkorf onthalen, maar slechts 1 daarvan mag binnen naar het toilet. Hoe logisch is dat? De rest moet… Enfin, en het ziet er niet naar uit dat de regels zullen versoepelen voor half januari.

Dit jaar ga ik een ander kerstliedje uitdiepen. Springt u mee achterop op mijn slede?
In 1945, meer bepaald in juli, tijdens een hete zomer, schreef Mel Tormé samen met Robert Wells het wereldbekende kerstliedje ‘The Christmas Song’, beter bekend onder de naam ‘Chestnuts Roasting on an Open Fire’. Ze deden dat, ik citeer: “ to stay cool by thinking cool”. Volgens de Amerikaanse non-profit organisatie BMI, die licentievergoedingen aan artiesten verdeelt, is dit de meest uitgevoerde Kerstsong ooit. Tormé zei ook: “I saw a spiral pad on his (Wells') piano with four lines written in pencil. They started: Chestnuts roasting on an open fire, Jack Frost nipping at your nose, Yuletide Carols being sung by a choir, folks dressed up like Eskimos. Bob didn't think he was writing a song lyric. He said he thought if he could immerse himself in winter he could cool off. Forty minutes later that song was written. I wrote all the music and some of the lyrics.” Alhoewel beiden Joods waren, hadden ze geen probleem om zich in te leven.

De bewuste song werd op 14 juni van het jaar daarop voor het eerst opgenomen door het Nat King Cole Trio. Dat gebeurde in de WMCA Radio studio’s in NYC, en het trio bestond naast Nat King Cole op piano (en zang), uit Oscar Moore op gitaar en Johnny Miller op bas. Een tweede opname gebeurde in diezelfde studio’s op 19 augustus van dat jaar, en het was deze versie die uitgebracht werd op plaat. Hierop speelt tevens Jack “The Bear” Parker drums, en voorzag Charlie Grean een arrangement voor 4 strijkers en een harpspeler. In 1953, meer bepaald op 24 augustus, volgde in de Capitol studio’s in Hollywood een derde opname. Dit gebeurde voor het eerst op een magnetische tape. Deze keer zong Nat King Cole, maar werd de piano bespeeld door Buddy Cole, met John Collins op gitaar, Charlie Harris op bas, Lee Young op drums, naast Charlie Grean, Pete Rugolo en Nelson Riddle die voor het arrangement zorgden, terwijl Riddle het orkest dirigeerde. En geloof het of, geloof het niet, maar er kwam zelfs een vierde opname aan te pas. Op 30 maart 1961 gebeurde dat deze keer in de Capitol studio’s in NYC, in stereo, en deze versie is de meest populaire versie van de song. Ditmaal zong Nat King Cole, speelde Hank Jones piano, John Collins gitaar, Charlie Harris bas, Lee Young drums, en zorgden Charlie Grean, Pete Rugolo en Ralph Carmichael voor het arrangement, terwijl Carmichael met het dirigeerstokje zwaaide. Nochtans is het instrumentale arrangement bijna identiek aan dat uit 1953. Volgens sommigen is deze laatste versie, de definitieve. De originele opname uit 1946 werd in 1974 opgenomen in de Grammy Hall of Fame.

Nat King Cole overleed op 15/2/1965, maar zijn dochter Natalie trad in zijn voetsporen en kan u onderaan in duet met Andrea Bocelli bekijken.
Uiteraard is deze song honderden malen gecoverd, zelfs jaarlijks komt hij nog aan de beurt. En deze keer ga ik die niet allemaal opsommen, maar beperk ik me tot de meest bekende versies.
Bing Crosby (1947), Perry Como (1953 & 1959), Mel Tormé zelf (1955, 1961, 1970, 1990 en 1992) - De versie uit 1970 is zelfs een duet met Judy Garland voor een Kerstspecial, die uitgezonden werd op 22/12/1963. Er werd een openingsvers aan toegevoegd die luidt als volgt:
All through the year we waited
Waited through spring and fall
To hear silver bells ringing, see wintertime bringing
The happiest season of all
Frank Sinatra (1957), Johnny Mathis (1958), Connie Francis (1959), Ella Fitzgerald (1960), Paul Anka (1960), Peggy Lee (1960), Andy Williams (1963), Doris Day (1964), Aretha Franklin (1964), James Brown (1966), Barbra Streisand (1967), Lou Rawls (1967), Stevie Wonder (1967), Tony Bennett (1968), Jackson 5 (1970), Temptations (1970), Lee Towers (1976), Carpenters (1977), Roger Whittaker (1984), Barry Manilow (1990), Cliff Richard (1991), Luther Vandross (1992), Gloria Estefan (1993), Toni Braxton (1993), Christina Aguilera (2000), Michael Bublé (2003) enz.

De song werd in het Tsjechisch, Deens, Nederlands (Rob de Nijs, Sabien Tiels, Udo), Fins, Frans, Duits, Noors, Zweeds vertaald en in het Engels zelfs geparodieerd.

Tekst:
Chestnuts roasting on an open fire
Jack Frost nipping at your nose
Yuletide carols being sung by a choir
And folks dressed up like Eskimos
Everybody knows a turkey and some mistletoe
Help to make the season bright
Tiny tots with their eyes all aglow
Will find it hard to sleep tonight
They know that Santa's on his way
He's loaded lots of toys and goodies on his sleigh
And every mother's child is gonna spy
To see if reindeer really know how to fly
And so I'm offering this simple phrase
To kids from one to ninety-two
Although it's been said many times, many ways
Merry Christmas to you
And so I'm offering this simple phrase
To kids from one to ninety-two
Although it's been said many times, many ways
Merry Christmas to you

Dit jaar kwam de Nat King Cole pagina op Facebook op de proppen met een “animated video” van het liedje.

Maar wees voorzichtig wanneer u kastanjes boven een open vuur roostert! Of verkiest u om “marshmallows” te roosteren? Hoe dan ook, zalig kerstfeest in beperkte kring!