Bailey: Long Way Down

Toen ik deze cd voor het eerst hoorde zag ik mijn jeugdjaren aan mij voorbijgaan. Een déja-vu of beter gezegd déja-entendu: dit was de muziek waar ik mee opgegroeid ben. Melodieuze, ouderwetse hardrock die typisch was voor de eind jaren zeventig, jaren tachtig toen groepen als Foreigner, Magnum, FM, Thunder, zelfs soms Whitesnake in dit genre furore maakten. Goeie zang, eenvoudige melodieën, soms zelfs meezingers, regelmatig eens een stevige riff ertussen maar wel alles perfect uitgevoerd. Dat was o.a. de muziek waar ik vele elpees heb van gekocht. Wel, deze cd van Nigel Bailey, zanger en gitarist van Three Visions, past perfect in dit rijtje. Criticasters zullen dit voorbijgestreefde muziek noemen, niet vernieuwend , en dit klopt ergens wel maar als het zo goed uitgevoerd is als op 'Long Way Down' kan ik dit nog steeds erg smaken. Van deze cd word ik gewoonweg goedgeluimd en na enkele malen gedraaid te hebben betrap ik mezelf erop dat ik zit mee te zingen. De cd start sterk met 'Feed The Flames' en 'In The Name Of The King': twee sterke nummers, waarin Bailey zijn kunnen als gitarist etaleert. Verdere sterke, uptempo nummers zijn 'Bad Reputation', 'Stay' (doet mij aan UFO denken) en 'Dirty Angel'. De andere nummers zijn eerder rustiger en melodieuzer van aard maar wel perfect uitgevoerd. Grootste troef van Baley is zijn heldere, warme maar krachtige stem, die perfect past voor dit genre. Deze debuut cd van Nigel Bailey is een must haven voor al wie van melodieuze hardrock houdt en nog eens wil weg mijmeren naar zijn jeugdjaren. Een ideaal geschenk voor onder de Kerstboom. Een “feel good”-cd.

Bart Verlinde (4)

---

Frontiers Records I Bailey