DETAIL ALBUM
 
Track:

1. Breakout
2. Dead Man Talking
3. Red Star Rising
4. Good Old Days
5. Joke's On You
6. (Ain't Got) Time To Bleed
7. Possessed
8. At Peace
9. The Unknown
10. Walls
11. Social Stain
12. Backstabber

Platenlabel
Independent
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Axel Wiesenauer (Rock 'N' Growl)
 
Website Artiest
Social Stain

Een Fins viertal dat z'n sporen reeds verdiende in andere bands, dat is Social Stain. Opgericht in 2014 door Toni Broman (bass, Damngod, ex-Before the Dawn) die een uitlaatklep zocht voor z’n hardrock songs. Teemu Kokkonen (vocals, ex-Disformed), Antti Kokkonen (gitaar, Profane Omen) and Mika Tanttu (drums, Kill the Romance) sloten snel bij deze band aan.
Op 13 januari bracht deze band hun self-titled album uit dat boordevol staat met stevige hardrock tracks. 'Breakout', de opener van dienst zet meteen de sfeer met een leuke bassriff en lekker vuil gitaarwerk. Na deze korte opener is het de beurt aan eerste single 'Dead Man Talking', een nummer waar de invloeden van bands als Therapy En Alice In Chains wel in weerklinken. Dit zijn zo van die nummers die ten volle tot hun recht komen in de wagen tijdens een lange rit. Ramen open en laat die lange haren maar wapperen. Meer aangenaam gitaarwerk in 'Red Star Rising' dat ook de hogere noten in Teemu Kokkonen's schurende stem laat horen. Een slashy intro valt te beurt op ‘Good Old Days’, waarna het nummer toch weer overgaat in een typische hardrock track, doet me wat denken aan de oude Bon Jovi. De snelheid wordt opgevoerd wanneer 'Joke's On You' door de speakers raast en ook '(Ain't Got) Time To Bleed' houdt deze snelheid nog even aan. Lekkere rock songs maar ook niet echt iets meer en dat is wel spijtig. Ook zit er weinig echte flow tussen de nummers waardoor het soms minder vlot beluisterd. Rockin' around the clock met het lekker swingende 'Possessed' helaas is Teemu niet altijd stemvast. Dat is ook het grote minpunt op de semi-ballad 'At Peace'. Hou het toch maar bij de iets schurende rockstem. Want dit gezeur trekt nergens op. Gelukkig is dit een semi-ballad en krijgen we toch nog wat positiefs te horen naar het einde van het nummer. De teleurstelling wordt gedeeltelijk weggespoeld met 'The Unknown' en 'Walls' die beiden stevig rocken. Met titeltrack 'Social Stain' naderen we het einde van dit debuut. Toont deze titeltrack een perfect beeld van de band? Eigenlijk wel, dit is niet het up-tempo werk dat we hier een aantal keer te horen kregen maar dit is een echte Social Stain track waar stem en instrumenten geweldig klinken. Afsluiten doen we met een knal, daar zorgt de entertainende 'Backstabber' voor.
 
Peter Smet (3)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Bulletproof
2. Echoes
3. Careful What You Wish For
4. Paranoid
5. Mad World
6. Awakening
7. Living in a Dream Is So Easy
8. Buried
9. Mecury in Retrograde
10. Paradise
11. Afterglow

Platenlabel
Wind-up Records
 
Labelnummer
Promo Cd
 
Distributie
Spinefarm Records
 
Promo-agent
Frank Van Liempd (Spinefarm Records)
 
Website Artiest
Young Guns
Facebook

Na het succes van hun song ‘Bones’ kwamen deze Britse jonge mannen met het volgende album: ‘Echoes’. Ik moet toegeven dat ik echt wel geniet van dit album. Deze jonge mannen hebben zich enorm goed herpakt na het vertrek van hun drummer, Ben Jolliffe. Ik durf wel te zeggen dat dit één van de beste albums is van hun. Ze hebben echt hun eigen sound gevonden in de melodische rock wereldje. Deze band blijft groeien en hopelijk blijven ze ook groeien want dat verdienen ze ook. Elke song is ook anders, niks is hetzelfde. Er is enorm veel variatie. Van hun opening song van het album ‘Bulletproof’ en ‘Mad World’ tot de zachtere als ‘Mercury in Retrograde’. Ook hebben ze super mooie en krachtige lyrics. Alles past in het plaatje. Het is echt een interessant album.
 
Silke Goethals: (3)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Winter’s Gate

Platenlabel
Century Media
 
Labelnummer
Promo Cd
 
Distributie
Sony Music Entertainment
 
Promo-agent
Wilko Reynders (Century Media)
 
Website Artiest
​Insomnium
​Facebook

Dit is het zevende album van de Finse band Insomnium. Dit is een concept album met één song die maar liefst veertig minuten duurt. Ik vind dit album geweldig. Het album duurt veertig minuten, wat mij toch wel wat afschrikte in het begin omdat ik bang was dat het langdradig zou worden maar voor je het weet is de song gedaan daarmee wil ik zeggen dat het totaal niet langdradig of saai is. Het neemt je echt mee op avontuur en verteld zijn eigen verhaal.  Riffs, leads, Solo’s. Van top tot teen een geweldig album. Alles is zo goed uitgedacht. Het klinkt ook al een album alleen Insomnium kan maken. Het album komt ook met geweldig mooie artwork, wat je zeker eens moet bekijken! Het album is zo goed doordacht en alles is heel mooi samenhangend. De solo’s zijn ook één van de beste Insomnium die Insomnium ook gemaakt geeft. Ik kan dit echt aanraden. Het is extreem goed album. Dit is één van de beste albums Insomnium heeft gemaakt. Het trekt je mee in het verhaal en het is geweldig atmosferisch ook.
 
Silke Goethals (4)

DETAIL ALBUM
 
Track:

1. The Rise Of Hannibal
2. Hispania (Siege Of Saguntum)
3. Crossing Of The Alps
4. Suavetaurilia (Intermezzo)
5. Cato Major: Carthago Delenda Est
6. Ad Victoriam (The Battle Of Zama)
7. The Spoils Of War
8. The Roman

 
Bonus:

1. The Roman (Radio Edit)

Platenlabel
Napalm Records
 
Distributie
Pias / Rough Trade
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Claudia Steinlechner (Napalm Records)
 
Website Artiest
Ex Deo

Ex Deo is een Canadese death metalband, opgericht te Montréal in 2008. De band is een nevenproject van Kataklysm zanger Maurizio Iacono en gebasseerd op de geschiedenis van het Romeinse Keizerrijk. Ondanks een aankondiging in 2014 dat een derde album weinig waarschijnlijk was is er na de korte hiatus toch nieuw werk van Ex Deo. Gelukkig maar want ik heb genoten van dit nieuwste werk. Symphonic death metal gaat er wel af en toe in, zeker als het om kwalitatieve death metal gaat. Daar hoort deze band zeker bij. Direct al van bij de start van 'The Rise Of Hannibal', dat meteen ook de periode weergeeft waarover dit album handelt, wordt ik meegetrokken. Iedereen heeft wel al gehoord van Hannibal en zijn olifanten. De band weet als geen ander Romeinse geschiedenis te gieten in een geniale mix. Geweldig gitaarwerk van Stéphane Barbe en Jean-Francois Dagenais zet de eerste track in na een korte symfonische intro. Zoals we doorheen het beluisteren zullen werken bevat dit album veel meer symfonische elementen dan z'n voorgangers. Hier heeft natuurlijk Ardek Wijers (Carach Angren), waar nauw mee is samengewerkt veel tot bijgedragen. Ook de narratieve elementen in de songs geven een extra sfeer en zet de geschiedkundige aspecten extra in de verf. 'Hispania (Siege Of Saguntum)' is de volgende track en die valt direct als een stormram binnen. Geen intro, enkel snoeiharde gitaren en bulderende grunts. De symfonische elementen zitten perfect op hun plaatsen en zorgen mee voor een perfecte flow in de songs. Het groteske drumwerk van Oli Beaudoin dat her en der militaristisch aanvoelt zet deze 'Hispania' in gevechtsmodus. Tijdens de intro van 'Crossing Of The Alps' hoef je je ogen maar te sluiten en je ziet zo generaal Hannibal met z'n olifanten de alpen oversteken. Toeterende olifanten en militaire drums die overgaan in een symfonische riff met idem vrouwelijk gezang op de achtergrond. De volgende track is zoals de titel al aangeeft een intermezzo. 'Suavetaurilia (Intermezzo)' is een symfonisch meesterwerkje als je 't mij vraagt. 'Cato Major: Carthago Delenda Est' is na dit intermezzo een ware klepper. Een pure gevechtstrack die na een narratieve intro in alle geweld losbarst. En wat dan gezegd van 'Ad Victoriam (The Battle Of Zama), alweer een lekkere track die je trommelvliezen doet mee drummen. Snoeiharde riffs zorgen ervoor dat de symfonische elementen niet zorgen voor een getemperde sound maar houden alles vet en strak. Alles loopt zo perfect in elkaar dat je rapper dan je het zelf beseft bijna aan het einde van deze geschiedenisles bent aangekomen. Geschiedenisles, hmm dat zou nog eens een idee zijn in de scholen. 'Spoils Of War' is alweer de voorlaatste track. De afsluitende eer is weggelegd voor 'The Roman' waar ook een brutale en expliciete videoclip voor werd gemaakt. Niet geschikt voor gevoelige kijkers,  alsook niet voor gevoelige luisteraars. Afsluiten met een knaller noemen ze dit. Hannibal werd verslagen maar deze band heeft zijn laatste gevecht nog niet gestreden.
 
Peter Smet (4)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. The Saviour’s Tomb
2. Ashes
3. On Trails Of Death
4. Prayer for the Dawn
5. Cult of the Fading Light
6. Through Nameless Ages
7. Outsourcing the Brain
8. Enwrapped I Guts
9. The Sky is Empty

Platenlabel
Napalm Records
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Pias/Rough Trade
 
Promo-agent
Mona Miluski (Napalm Records)
 
Website Artiest
Dawn Of Disease
Facebook

Dawn Of Disease is een Duitse death metal band. De band startte op in 2003 en bij deze hebben ze hun derde full length album uitgegeven: ‘Worship the Grave’. De band brengt Zweedse Death metal gemengd met melodische ritmes terug op hun eigen manier. Het album begint meteen met de welbefaamde “BLEH” gevolgd met harde gitaren en zware zang. Het album blijft aan één stuk door hard gaan maar verveeld niet of word niet eentonig. Ikzelf vind dit album echt enorm goed en uniek. Deze band weet perfect hoe je melodie en death metal mooi samen bijeen brengt en een super resultaat behaald. Dit album is zeker een aanrader voor mensen die graag naar harde melodische death metal muziek luisteren.  Er is veel variatie in ritme dus dat zorgt ervoor dat het aan één stuk door interessant blijft. Ik hoop in de toekomst nog meer over deze band te horen want ik ben fan.
 
Silke Goethals (3)

DETAIL ALBUM
 
Track:

1. Rememory
2. Alltribe
3. Therianthrope
4. Riverthane
5. Tilikum
6. IOTA
7. Hagaiamas

Platenlabel
Trailblazer Records
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Axel Wiesenauer (Rock 'N' Growl)
 
Website Artiest
Need
​Facebook

Need is een Griekse progressieve rock/metal band die met ‘Hegaiamas’ toe zijn aan hun vierde full-album. In september 2015 verscheen ook nog een live-album “Orvam, A Song For Atlanta”.
Hou je van melodische, emotionele progmetal dan is deze band helemaal je ding. Ikzelf was ook aangenaam verrast. Ik luister amper naar progressieve metal maar deze Need kan ik best pruimen. Opener 'Rememory' is al direct een klepper met de Enya achtige vrouwenstem die de intro aansnijdt. Na deze mooie intro gaat het nummer over in een meer Dream Theater stijl. Geweldig muzikaal werk en een stem die rust brengt, dit is echte luister-metal. Wat ook opvalt aan dit album is de gemiddelde duur van de nummers, bijna allen in de buurt van de zeven minuten. Hoe je zeven minuten indeelt zonder een seconde te vervelen bewijzen ze al zeker met deze eerste track. Benieuwd of ze zo blijven boeien. Opnieuw schitterend gitaarwerk op 'Alltribe', knap werk van Ravaya. Wat me altijd wel boeit aan progressieve metal zijn deze wisselende, technische gitaarlijnen. 'Therianthrope' is een absolute klepper. Met z'n wat creepy aandoende intro deed deze track de haren op m'n armen overeind komen. Neem daar die fenomenale zang bij van John V, waar de screams op de achtergrond zacht doorklinken, en ik ben helemaal gelukkig. Progressieve metal zoals het volgens mij moet klinken, luister maar naar dat machtige tussenstuk, damn! Helemaal met verstomming geslagen wordt ik met 'Riverthane', dat in vergelijking met de vorige tracks, snoeihard begint en waar de iets ruwere zangstem me wat doet denken aan Corey Taylor bij StoneSour. Compleet terug tot rust komen op de pianotonen van 'Tilikum', al voel je wel aan dat er toch iets staat te gebeuren en dat dit nummer niet zo heel rustig zal blijven. En ja hoor, de stem zwelt aan en daar zijn de gitaren en de drums. De piano ruimt plaats voor synthesizer. Ja deze band heeft een plaats verdient in de CD-kast. Schitterende tempowisselingen zorgen ervoor dat je oren constant gekluisterd liggen aan deze plaat, hard naar zacht, instrumentaal naar vocaal en dan die bijna naadloze overgang naar 'IOTA'. Het vreemdste nummer van het gehele album, een gesprek met piano op de achtergrond. Ik snapte er geen jota van. Helaas zijn we alweer aangekomen aan de afsluiter van dit meesterlijke album. Gelukkig sluiten ze af met een absoluut hoogtepunt, een magistrale climax voor dit album met titeltrack 'Hegaiamas'. Ruim tweeëntwintig minuten puur genieten.
 
 
Peter Smet (5)

DETAIL ALBUM
 
Track:

1. Empyrean
2. Anthropic Principle
3. Inhuman
4. Divide Et Impera
5. Brotherhood
6. Dare To Know
7. Union
8. Archetype Of Hate
9. Godless
10. This Bleeding
11. Enlightenment

Platenlabel
Independent
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Morbid Pr
 
Website Artiest
Hexa Mera

Hexa Mera is een Belgische melodic deathmetal band uit de zogeheten “northern green belt”. Hexa Mera is Grieks voor de zesde dag, de dag waarop de mens werd geschapen. En de mensheid staat centraal in hun lyrics. Met ‘Enlightenment’ zijn ze aan hun tweede album toe na het door de pers en publiek goed onthaalde ‘Human Entropy’. De band gaat verschroeiend van start, geen intro op 'Empyrean' maar direct uitpakken. De bulderende vocals van Yannick Schmit doen m'n speakers kraken. Ook het melodische en snelle gitaarwerk staat als een huis. Mathias Vergaelen en Jan Huygens geven het beste van zichzelf op het geweldige 'Anthropic Principle'. Dit toont nog maar weer over welk talent ons kleine landje beschikt. Talent van elk lid in deze band, zo ook drummer Pierre Baudez en bassist Niels Van Roy, tillen dit album naar een hoger niveau. 'Inhuman' was mede een lyric video het eerste nummer dat op het publiek werd losgelaten. Lyrics die snijden als een mes en met de begeleidende video een kijk geven hoe de wereld er op dit moment aan toe gaat, of hoe het recente verleden er uit zag. Dit alles door de hand van de mens. De intelligente levensvorm? Best een aangrijpend nummer dat je wel eens goed doet nadenken. Het betere dreun en beukwerk op 'Divide Et Impera', genieten van de eerste seconde tot de allerlaatste. De geweldige tracks blijven elkaar opvolgen. Als een ware stormloop passeren schitterende songs de revue, 'Brotherhood' is hiervan het zoveelste voorbeeld. Full speed ahead op 'Dare To Know' dat verschroeiend van start gaat, laat de circle pits maar komen. Hoogtepunt van dit album is toch wel deze 'Union', maar liefst dertien gastvocalisten geven het beste van zichzelf. Stuk voor stuk echte kleppers waaronder Peggy Meeussen (Bliksem), Ron Bruynseels (Bark / Hard Resistance), Steven Van Crombruggen (Off The Cross), Dries Monsieurs (Moments), Ad De Wachter (Moker), Wim Jacobs (Crimson Falls), Dafus (Growing Horns), Koen Dils (Predatoria), Piet Overstijns (Dyscordia), Filip Lemmens (FireForce), K (Spankraght), Peter De Bondt (Royal Jake) en Thomas Marijsse (Basement Critters). Geweldig hoe deze band al deze verschillende stemmen en stijlen kan verwerken is een hoogstaand nummer. Super reclame voor de Belgische metal scene en een waar anthem. Meer melodisch werk op 'Archetype Of Hate' met de geweldige gitaarriffs, maar laat je niet misleiden melodisch wil niet zeggen rustig. Het enige rustige aan deze track is de outro die als een opwindspeeltje uitfade. We naderen stilaan het einde van dit schitterende album met 'Godless' een nummer waar de bulderende grunts af en toe het gezelschap krijgen van screams. Geen seconde stelt dit album me teleur. 'This Bleeding' stuwt het tempo nog eens de hoogte in alvorens we met titeltrack 'Enlightenment' helaas al toegekomen zijn aan het laatste nummer. Dikke chapeau aan deze vijf getalenteerde muzikanten voor het afleveren van een fenomenaal album. Weer een topper voor op de komende zomerfestivals.
 
Peter Smet (5)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Pretty Little Distance
2. Okay
3. Hey Rachel
4. Patchwork Love
5. Curtains Close
6. No Way Out
7. Soap
8. Austen
9. Untill I Return
10. The Coast Is Where Home Is
11. Still Remembering

Platenlabel
Fearless Records
 
Labelnummer
promo CD
 
Distributie
Spinfarm Records
 
Promo-agent
Frank Van Liempd (Spinfarm Records)
 
Website Artiest
As It Is

“Okay” is het tweede album van As It Is, de band is afkomstig uit Engeland. Dit album is het eindresultaat van de teksten die zanger Patty Walters schreef tijdens de periode dat hij in een depressie zat, waarbij hij een statement wou maken rond het idee: “It’s okay to not be okay” waarbij hij de aandacht legt op de mentale gezondheid en de problemen hierrond. Bij het opzetten van het album werd al snel duidelijk dat we het hier niet over metal zouden hebben maar eerder over punk/pop wat later na wat opzoekwerk effectief zo bleek te zijn in combinatie met een verfijnde vorm van rock. Desondanks dit eens iets anders is dan de ruigere muziek die ik beluister geniet ik er steeds weer van om dit album steeds weer te beluisteren, de teksten slaan in als een bom en slepen je mee naar een andere wereld en zinderen nog lang na, nadat de plaat door de speakers van mijn auto klonk. ‘As It Is’ doet me denken aan Paramore die ook een plaats hebben in het zelfde genre, al bij al is dit een album om u tegen te zeggen waar de stevige sound, die perfect gepaard gaat met dito diepzinnige teksten waar iedereen stil van word. Een echte aanrader zelfs voor de metal liefhebber.
 
Lars Kaethoven (4.5)

DETAIL ALBUM
 
Track:

1. The Art Of Not Knowing
2. Snows And Skies
3. That By Discord Things Increase
4. Still Waters Run Deep
5. Sciamachy Scenes
6. Soul Sick
7. Hills And Boulders
8. Salt Flat Sailing
9. Hailing Distance
10. Charcoal Days

Platenlabel
Spinefarm Records
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Frank Van Liempd
 
Website Artiest
Wars

 

Wars is een vijfkoppige Post-Hardcore band uit het Britse Rugby. Bestaande uit bandleden Rob Vicars (vocals), Sam Barnard (gitaar, vocals), Rich Bennett (bass), Lee Tysall (drums) en Matt Burns (gitaar). Onder het Spinefarm Records label brengen ze hun debuut ‘We Are Islands, After All’ uit.
Hoewel de band wordt omschreven als post-hardcore, hoor ik vooral toch meer kenmerken van metalcore. Die kenmerken hoor je direct op openingstrack 'The Art Of Not Knowing', met screams afgelost door clean gezang. En ook de break-downs blijven niet achterwege, misschien minder intensief als de meeste metalcore bands die er nogal eens durven inbeuken maar zeker niet flauw.
Dat er kenmerken gedeeld worden ligt natuurlijk voor de hand in genres die beiden het woord core delen. De screams blijven, net als bij Architects, het meest kenmerkende bij deze band. De cleans vullen hier de screams perfect aan. Ik heb het al anders geweten. 'Snows And Skies'  en 'That By Discord Things Increase' zetten deze vaststelling in de verf. Het enige wat ik soms wat mis bij deze band is de kracht en emotie in de screams, ik voel het vaak niet. Instrumentaal ligt alles wel perfect op z'n plaats en passend voor deze band, het hoeft niet altijd dat zware dreunende geluid te zijn waardoor het lijkt of de vloer onder je vandaan schuift. Al keur ik dat natuurlijk niet af, maar ik heb het gevoel dat dit niet bij deze band hun sound zou passen. Zoals we kunnen horen op 'Still Waters Run Deep' is de sound zoals de band hier laten horen zeker hard genoeg is, op toch één van de hardere nummers. De openingsriff van 'Sciamachy Scenes' is echt top, het lijkt wel op een break-down die je halverwege het nummer verwacht maar dan vooraan geplakt. Voor de eerste maal horen we ook meer cleans dan screams in een track, zonder dat het softer gaat klinken. Dit is een band waar we zeker nog van gaan horen. Luister maar eens naar 'Soul-Sick', een nummer waar de energie zo vanaf spat, net wat we nodig hebben op een zomers festival. Laat de modder of het stof maar in het rond vliegen in de pit.  Nog meer kracht en energie in 'Hills And Boulders', deze band zet hier een ijzersterk debuut neer. Een debuut dat werd opgenomen met Matt O' Grady, die samenwerkte met Architects op Hollow Crown. Na nog twee krachtige kleppers, 'Salt Flat Sailing' en Hailing Distance' neemt de band als afsluiter gas terug met de semi-ballad 'Charcoal Days'. Een mooie afsluiter van een geweldig debut.
 
Peter Smet (4)

DETAIL SINGLE
 
Track:

1. Black Elk

Platenlabel
Despotz Records
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Sasha Merkel (Pirate Smile)
 
Website Artiest
Martin Rubashov

Martin Rubashov is een Zweedse muzikant die zijn debuut album ‘The Watcher Of The Skies’ uitbracht in 2013. Hij brengt rockmuziek met een heerlijke akoestische, melancholische vibe waarbij z'n akoestische gitaar de hoofdrol opeist. Hij is tevens gefascineerd door wereldse muziek en durft de sitar ook wel eens gebruiken in z'n muziek. Het eerste werk van Martin, met nog meer op komst, is deze 'Black Elk'. Een wat mij betreft geweldige single, gemastered door Classe Persson en met artwork van Niklas Brodd. Vooral de gastvocalist op deze single was de reden waarom ik deze single, al had ik gehoopt op een full-album, wou reviewen. Als grote fan van In Flames was ik uitermate nieuwsgierig wat Anders op deze single uit z'n stembanden toverde. Nog voor ik deze track had kunnen beluisteren was ik op youtube al op zoek geweest naar muziek van Martin om al eens te horen wat me ongeveer te wachten stond. Ik was direct gevonden voor de mooie, akoestische rockmuziek en de geweldige stem van Martin. Ik hoorde direct dat deze stem een geweldige match zou vormen met Anders. Degene die In Flames kennen weten dat Anders een geweldige cleane stem heeft buiten zijn gewoonlijke screams. Het is net deze cleane stem die zo perfect matched met die van Martin. De track begint met beide zangers die elk een strofe en refrein voor hun rekening nemen waarna het nummer overgaat in een duet. Ik voel een zweem van Radiohead in dit nummer, Thom Yorke kon je ook zo beetnemen met z'n nummers. De outro met de piano zindert nog na als dit nummer op de achtergrond langzaam uitfade. Was dit maar een full-album.
 
Peter Smet (4,5)