Leah: Kings And Queens

Als fan van female fronted metal was ik benieuwd naar de nieuwste, de tweede, cd van Leah. Deze Canadese zangeres laat zich bij wijlen inspireren door Keltische muziek maar brengt vooral symfonische rock. Zeker niet het hardere genre zoals Epica, Diabulus in Musica of Arch Enemy maar eerder het meer melodieuze werk zoals Within Temptation, Evanescence of Stream of Passion. Zoals veel zangeressen in dit genre heeft Leah een mooie stem: zuiver en sterk maar ze speelt soms wel wat op veilig. Op deze cd wordt ze bijgestaan door muzikanten van Delain en Blind Guardian. De cd begint sterk met 'Arcadia' en wordt goed vervolgd door 'Save The World', twee nummers die elke female metal fan wel zal smaken. In 'Angel Fell' is de link naar Evanescence snel gemaakt. In 'Enter The Highland' hoor ik de dubbele drums die zo typerend zijn voor Krypteria. 'Alpha Et Omega' is ook een nummer zeker dat duidelijk het vermelden waard is: hier zijn de Keltische invloeden sterk aanwezig. 'Palace Of Dreams' is dan eerder wat bombastischer van aard, wel afgewisseld door rustige stukken met piano: een sterk nummer. Door de rustigere stukken in 'There Is No Farewell', met mooie percussie, voel je je mee zweven met de muziek. Goh, wat kan ik nog zeggen van de ze cd: goede sound, goede zangeres, goede muzikanten, aangenaam om te beluisteren maar ik heb geen “wauw – gevoel”: het is bij wijlen iets te braaf, het mist wat pit. Ik had dit gevoel ook bij 'Hydra' van Within Tempation: het is allemaal iets te voorspelbaar geworden en de nummers laten geen grote indruk achter. Ik zal deze cd geen tien keer na elkaar beluisteren en hem beter en beter vinden, iets wat ik bij bijvoorbeeld Nightwish en Epica wel doe.

Bart Verlinde (3½)

---

Inner Wound Recordings  I  IW 83044  I  Leah